Το "Secret Garden House" είναι μια καλοκαιρινή κατοικία, σχεδιασμένη ως μέρος του τοπίου που την περιβάλλει, δίνοντας έμφαση στη σχέση αρχιτεκτονικής και υπαίθριας διαβίωσης. Αντί να είναι ακόμα μία λευκή κουκίδα στο χάρτη, η κατοικία ενσωματώνεται στην πλαγιά. Αγκαλιάζει τη φύση, αντί να την απομακρύνει, και εγκαθιδρύει ένα νέο είδος συμβιωτικής σχέσης με το περιβάλλον της.
Η κατοικία βρίσκεται στο Φάραγγα, στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πάρου, κτισμένη σε οικόπεδο ελαφρώς επικλινές προς τη θάλασσα. Ένας μικρός ελαιώνας στη νότια πλευρά του και μία συστάδα πεύκων προς τα ανατολικά σηματοδοτούν τα όρια της ιδιοκτησίας και ορίζουν το διαθέσιμο χώρο για την κατοικία. Ένα κλιμακωτό μονοπάτι από το χώρο στάθμευσης στη νοτιοδυτική γωνία του οικοπέδου οδηγεί προς την κύρια υπαίθρια περιοχή διημέρευσης, στο υψηλότερο σημείο της ιδιοκτησίας. Κάτω από την επιμήκη πέργκολα σκίασης αναπτύσσονται χώροι καθιστικού και φαγητού, πλαισιωμένοι από μια πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, ένα deck ηλιοθεραπείας, πεύκα και ένα υδάτινο στοιχείο μειωμένου βάθους, που συμβάλλει στη βελτίωση του μικροκλίματος κατά τους ζεστούς θερινούς μήνες. Προστατευμένη από τους βόρειους ανέμους των Κυκλάδων, η υπαίθρια περιοχή διημέρευσης προσφέρει ανεμπόδιστη θέα προς τον κήπο, τη θάλασσα και την Αντίπαρο.
Η κυρίως κατοικία βρίσκεται χαμηλότερα στην πλαγιά, εμπρός και κάτω από την υπαίθρια περιοχή διημέρευσης. Αναπτύσσεται ως υπόσκαφο κτίσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού, που επιτρέπουν το διπλασιασμό της επιφάνειας για υπόσκαφα κτίρια κατοικιών. Είναι προσβάσιμη διαμέσου του ελαιώνα και επικοινωνεί με την υπαίθρια περιοχή διημέρευσης μέσω μιας κλιμακωτής, επιμήκους διόδου φωτισμού και αερισμού, πλάτους 2 m. Μεγάλα συρόμενα κουφώματα στενού προφίλ εξαφανίζονται πλήρως στους τοίχους, όταν ανοίγουν, και μετατρέπουν την κατοικία σε έναn ανοιχτό υπόστεγο χώρο με πανοραμική θέα προς τον ελαιώνα και τη θάλασσα, απολαμβάνοντας τα ευεργετικά οφέλη του διαμπερούς αερισμού. Οι κλειστοί χώροι της κατοικίας περιλαμβάνουν ενιαίο χώρο καθιστικού, τραπεζαρίας και κουζίνας, δύο μικρά υπνοδωμάτια, ένα κυρίως υπνοδωμάτιο με αποκλειστικό λουτρό και όλους τους απαιτούμενους βοηθητικούς χώρους. Εσωτερικές αυλές στο πίσω μέρος του υπόσκαφου εξασφαλίζουν τον επαρκή αερισμό του, ενώ μία από αυτές λειτουργεί και ως υπαίθριο λουτρό.
Ισορροπώντας ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και στο τοπίο, ο υβριδικός χαρακτήρας του "Secret Garden House" ολοκληρώθηκε με έναν αντίστοιχο χειρισμό του landscape design, καθώς η φύτευση και το ανάγλυφο αναδεικνύουν την έκταση της αρχιτεκτονικής σύνθεσης σε όλο το οικόπεδο. Η αειθαλής φύτευση επιλέχθηκε με βάση την τοπική χλωρίδα, με τις μικρότερες δυνατές απαιτήσεις σε άρδευση, εμφανίζοντας μια χρωματική παλέτα, που εναλλάσσεται διαρκώς μέσα στο χρόνο. Τα μονοπάτια έχουν κατασκευαστεί από γαιώδη, πορώδη υλικά, που εξαφανίζονται οπτικά στο έδαφος, κρατώντας την παρουσία τους όσο διακριτική γίνεται.
Η διατήρηση και η αποκατάσταση του φυσικού ανάγλυφου, με την ένθεση της αρχιτεκτονικής σε αυτό, λειτουργεί απελευθερωτικά για την εμπειρία του χώρου. Κρατώντας χαμηλό προφίλ κάτω από τα δέντρα, ευθυγραμμισμένη με την πλαγιά, η κατοικία υποβάλλει μια διάθεση επιλεκτικής απομόνωσης από την πολυκοσμία και την καλοκαιρινή ένταση ενός κοσμοπολίτικου νησιού. Γιατί, εν τέλει, αυτό είναι το "Secret Garden House": ένα μικρό καταφύγιο, όπου μπορεί κανείς να χαλαρώσει και να ξαναβρεί τον εαυτό του, κρυμμένος σε ένα μυστικό κήπο, απολαμβάνοντας την ουσία της παραθεριστικής κατοίκησης στις Κυκλάδες.

Η θέση του οικοπέδου καθιστά το κτίριο ορατό από την εθνική οδό και αντιληπτό από τους διερχόμενους οδηγούς ως ένα δυναμικό σύμπλεγμα, που βρίσκεται σε κίνηση μέσα από τη χωρική ολίσθηση δύο δίδυμων στεγών, οι οποίες στεγάζουν τους χώρους επισκευής και τους χώρους αποθήκευσης των ελαστικών.
Η κλίση των επιπέδων εκφράζει τη διαδοχική στάθμευση των οχημάτων ανάλογα με το μέγεθος τους, δημιουργώντας συγχρόνως ένα άξονα που συγκλίνει γεωμετρικά προς την είσοδο.
Η μορφή του κτιρίου και το έντονο χρώμα των στεγών καθιστά το κτίριο ένα οπτικό τοπόσημο στην περιοχή, ενώ οι κατακόρυφες επιφάνειες των τοιχωμάτων βρίσκονται σε εσοχή ως προς το τελικό περιμετρικό όριο των στεγών και έχουν πιο σκούρα απόχρωση ώστε να αποδώσουν βάθος στην όψη.
Οι στέγες στην όψη επί της εθνικής οδού αναδιπλώνονται σε μορφή κάθετου τοίχου ώστε να δημιουργήσουν ένα επίπεδο για την ενσωμάτωση του διακριτικού σήματος της επιχείρησης προς το οδικό δίκτυο.
Το κτίριο εσωτερικά οργανώνεται με την τοποθέτηση στο κέντρο του χώρου υποδοχής και του γραφείου, εκατέρωθεν των οποίων αναπτύσσονται οι χώροι επισκευής και προς τα ανατολικά ο χώρος αποθήκευσης των ελαστικών. Εσωτερικά ανοίγματα στα γραφεία διοίκησης επιτρέπουν την οπτική επικοινωνία με όλους τους χώρους σε όλα τα επίπεδα και κυρίως με την υποδοχή και το καθιστικό αναμονής των επισκεπτών. Στο εσωτερικό του κτιρίου αναπτύσσονται επιπλέον πατάρια - βοηθητικοί χώροι, που συνδέονται με ευθύγραμμες κλίμακες παράλληλα με την κλίση της στέγης.
Τεχνολογίες κατασκευής και επιλογή υλικών
Το κτίριο κατασκευάζεται από εμφανή μεταλλικό φέρονται οργανισμό και επικαλύπτεται από μεταλλικά πετάσματα με πετροβάμβακα σε χρωματισμούς RAL. Το σύστημα των ανοιγμάτων οργανώνεται και σηματοδοτείται ως ενιαία χρωματική κατακόρυφη ζών, ώστε να εντείνει την αίσθηση της κατακόρυφης σχισμής.
Τα δάπεδα κατασκευάστηκαν από εμφανές σκυρόδεμα βιομηχανικού τύπου, ενώ οι χώροι στα πατάρια από τραπεζοειδή λαμαρίνα, που είναι εμφανής στο εσωτερικό του αφήνοντας το μεταλλικό σκελετό ορατό στο βλέμμα του επισκέπτη.

To εστιατόριο "Νέα Διαγώνιος" κατέχει μία άκρως ειδυλλιακή θέση λόγω του σκηνογραφικού περιβάλλοντος του -"η γωνία με θέα τη θάλασσα". Βρίσκεται στο Καραμπουρνάκι, στην Καλαμαριά σε άμεση επαφή με τον Κελάριο όρμο.
Επιδίωξη των ιδιοκτητών του ήταν η δημιουργία ενός σύγχρονου εστιατορίου, ικανού να συνεχίσει μία παράδοση 40 ετών, ως φυσική συνέχεια της αρχικής "Διαγωνίου" που ξεκίνησε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Παράδοση που έχει συνυφανθεί με το γαστρονομικό χάρτη της πόλης.
Ο διττός χάρτης της πόλης, με τις διαγώνιες χαράξεις του αρχιτέκτονα-πολεοδόμου Hebrard αλλά και η χαρακτηριστική παράδοση των γεύσεων του τόπου ήταν η αφετηρία σχεδιασμού της "Νέας Διαγωνίου". Ο αρχιτέκτονας διαμόρφωσε έναν "smart casual" χώρο που έχει άμεση αναφορά στη θέα και στον ορίζοντα του Θερμαϊκού. Μία σύνθεση, που τα υλικά της , έντονα γήινα και φυσικά, αφήνουν τον επισκέπτη να απολαύσει τον χώρο και τις παροχές του. Οι λιτές γραμμές σχεδιασμού αποσκοπούν στη διαμόρφωση ενός υψηλής αισθητικής χώρου με μοντέρνες αναφορές και ταυτόχρονα οικείου. Μία σύνθεση χωρικών εμπειριών και αναφορών. Η "Νέα Διαγώνιος" αποτελεί ένα υβρίδιο σύγχρονου σχεδιασμού και χρήσης διαχρονικών υλικών. Φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν πόλο έλξης ανατολικά, ένα στέκι για τους λάτρεις του κρέατος.

Η μελέτη αφορά ισόγεια εξοχική κατοικία σε ημιορεινή τοποθεσία στον Άγιο Τύχωνα Λεμεσού, στην Κύπρο. Η δομήσιμη επιφάνεια, έκτασης 195 m², περιλαμβάνει χώρους διημέρευσης με ενιαίο σχεδιασμό και χώρους διανυκτέρευσης, όπου περιελήφθη γραφείο με δυνατότητα φιλοξενίας. Στη διαμόρφωση του αύλειου χώρου προτείνεται ευρεία χρήση της τοπικής χλωρίδας και κολυμβητική δεξαμενή.

Η κατοικία αναπτύσσεται σε πλατυμέτωπη διάταξη, στραμμένη με βαθύ ημιυπαίθριο προς το νότο, μία ''αγκαλιά", η οποία επιτρέπει τον ευεργετικό προσανατολισμό στους κύριους χώρους: τη σκίασή τους κατά τους θερινούς μήνες -ενώ "μαζεύει" τον ήλιο κατά τους χειμερινούς- και το άνοιγμά τους στα φυσικά περιγράμματα της μακρινής θέας.

Οι χειρισμοί με φθίνουσες διατομές στις κατακόρυφες οικοδομικές μάζες, οι οπές στις οριζόντιες -στο δώμα-, με τις εμβόλιμες στη στάθμη του εδάφους φυτεμένες περιοχές για τη δημιουργία μικροκλίματος, η ξύλινη ματιέρα στις τοιχοποιίες, τα πλατιά ανοίγματα, αποβλέπουν στην εξωστρεφή, πλην ήπια, επαφή του λευκού όγκου της κατοικίας με τον περιβάλλοντα χώρο.

Η κατοικία "ELIZA House" βρίσκεται στην περιοχή Γέρι της Λευκωσίας. Πρόκειται για μια κατοικία πέντε υπνοδωματίων, σχεδιασμένη σε δύο ενότητες για μια τετραμελή οικογένεια. Χαρακτηριστικό στοιχείο του σχεδιασμού αυτού του έργου ήταν η πρόταση διάφορων συστημάτων σκίασης στις όψεις και συρόμενων περσίδων σε κουφώματα ή στεγασμένους χώρους του ισογείου.
Το σύστημα σκιάστρων έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορα σημεία της κατοικίας, ενοποιώντας τις όψεις και συνδέοντας τις χρήσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου. Οι περσίδες είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε κατά τη διάρκεια της ημέρας το φυσικό φως να τις διαπερνά, δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον παιχνίδι φωτός και σκιάς στο εσωτερικό της κατοικίας.
Αυτό το σύστημα έχει σχεδιαστεί σαν ενιαία επένδυση στις όψεις. Για παράδειγμα, στην είσοδο της κατοικίας η επένδυση επεκτείνεται και δίπλα από τη θύρα εισόδου, μπροστά από τις διπλανές τοιχοποιίες και μετατρέπεται σε ανοιγόμενα σκίαστρα όταν βρίσκεται μπροστά από κουφώματα. Η κατασκευή αποτελείται από τρία οριζόντια μεταλλικά πλαίσια, πάνω στα οποία εδράζονται κατακόρυφες δοκίδες από συμπαγή ξυλεία ιρόκκο 50 × 50 (mm). Στα σημεία των κουφωμάτων έχουν δημιουργηθεί ανοιγόμενα χειροκίνητα πλαίσια.

Αρχιτεκτονική μελέτη: EKKY Studio

ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΥΛΙΚΑ
Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου σε όλη την ηπειρωτική και τη νησιωτική Ελλάδα κατασκευάστηκαν αρκετά κτίρια με ιδιαίτερα υψηλή αισθητική. Η αρχιτεκτονική των κτιρίων προέκυψε από μια εξελικτική διαδικασία της υπάρχουσας μορφολογίας στις δομές που παραμερίζεται από την εισαγωγή του νεοκλασικισμού και μετά του εκλεκτικισμού. Αυτά τα κτίρια σε συνάρτηση με την ιστορία τους, τα ιδιαίτερα για την εποχή στοιχεία κατασκευής, τη διαφοροποίηση των χρήσεων στο πέρασμα των χρόνων και τους κατασκευαστές.

Στην κατοικία "Rock House" στη Μύκονο τα υλικά που κυριαρχούν στην κατοικία είναι ο γρανίτης, το λευκό επίχρισμα στους τοίχους, τα δάπεδα από πατητό τσιμεντοκονίαμα και η επίπλωση από ξύλο δρυός. Οι οροφές επενδύθηκαν εσωτερικά με ακατέργαστες ξύλινες σανίδες, οι οποίες ενσωματώνουν τα φωτιστικά στοιχεία και "διασπούν" τις επιφάνειες.
Φωτογραφίες: Γιώργος Κορδάκης

Στην κατοικία του George Michael στην Πάφο, ο πρώτος όροφος αποτελείται από 2 σουίτες υπνοδωματίων, η κάθε μία σε ξεχωριστό όγκο, χωρίς κοινούς τοίχους. Σχεδιαστικά δεν ακολουθούν τη διάταξη του κάτω ορόφου, αλλά παίρνουν δική τους μορφή και διαφοροποιούνται σαν όγκοι στην όλη σύνθεση. Ακόμη, ο επάνω όροφος είναι ντυμένος με ξύλο και αντιτίθεται οπτικά με το σκυρόδεμα του ισογείου, δημιουργώντας μια ένταση μεταξύ μορφών και υλικών.
Φωτογραφίες: Creative Photo Room

Χτισμένο γύρω στο 1930, με άγνωστη την ακριβή χρονολογία κατασκευής, το σπίτι επί της οδού Μητσαίων 17 φιλοξένησε τρεις γενιές της οικογένειας του πρώτου ιδιοκτήτη. Στην αρχική του μορφή είχε ένα ημιυπόγειο και ένα υπερυψωμένο ισόγειο και περιβαλλόταν από μια κρυφή από το δρόμο αυλή. Χωρίς ιδιαίτερο διάκοσμο, η πρόσοψη διέθετε νεοκλασικά στοιχεία, όπως τη δίθυρη ξύλινη πόρτα της κεντρικής εισόδου με τους φεγγίτες της, τις κορνίζες που συνήθως οριοθετούν τους ορόφους οριζόντια, το στηθαίο του δώματος με τα κολωνάκια σε συμμετρία και τις διαδοχικές σκοτίες της πρόσοψης. Οι δύο σιδερένιες αυλόπορτες, εκατέρωθεν της όψης επί της οδού Μητσαίων, με τα έντονα γεωμετρικά σχήματα, στυλιστικά αναφέρονταν στoυς κανόνες της Art Deco.
Πίσω από την κεντρική είσοδο βρισκόταν η συνήθης μαρμάρινη σκάλα, που οδηγούσε στο υπερυψωμένο ισόγειο. Αυτούσια οριοθετημένη μέσα στο χώρο που εξυπηρετούσε ως προθάλαμος, η σκάλα απομονωνόταν από το χωλ του ισογείου με μία τζαμωτή εσωτερική πόρτα. Η κατοικία είχε την αναμενόμενη ανατομία, με τα υπόλοιπα δωμάτια να είναι τοποθετημένα ακτινωτά στον περίγυρο του κεντρικού χωλ. Στο ισόγειο υπήρχαν ψηλοτάβανοι χώροι κύριας χρήσης και στο υπόγειο μισοσκότεινα δωμάτια με αναρριχώμενες υγρασίες παντού. Εσωτερικά, το μόνο αξιοπαρατήρητο στοιχείο ήταν τα γύψινα ταβάνια με μοτίβα λιτά, γεωμετρικές ροζέτες και καμπυλωτές ακμές. Μία σκάλα ξύλινη, απέριττη και με εμφανή τη φθορά του χρόνου ένωνε τους δύο ορόφους. Στο πλατύσκαλό της η δευτερεύουσα πόρτα οδηγούσε στην πίσω αυλή.
Η αυλή του σπιτιού ήταν απολύτως αφρόντιστη και η βλάστηση δεν επέτρεπε την πρόσβαση ούτε την περιήγηση στον περιβάλλοντα χώρο. Στην προέκταση της αριστερής αυλόπορτας του οικοπέδου έστεκε ένα παράσπιτο, το οποίο προφανώς είχε τη χρήση γκαράζ την εποχή που χτίστηκε η κατοικία. Σήμερα όμως θα χαρακτηριζόταν εκτός κλίμακας γι’ αυτή τη χρήση.

Το ζητούμενο του έργου ήταν, με την προσθήκη ενός ορόφου και μετά από ριζική ανακαίνιση, αυτή η κατοικία να στεγάσει μια σύγχρονη πολυμελή οικογένεια. Ο νέος όροφος θα έδινε τη δυνατότητα να μεταφερθούν τα υπνοδωμάτια στον προστιθέμενο όροφο και στο ημιυπόγειο να δημιουργηθούν βοηθητικοί χώροι. Η αυλή θα μπορούσε να αναπνεύσει με κάποιες παρεμβάσεις και με πρόσθεση πρασίνου. Με την προσθήκη του νέου ορόφου όμως τελικά το ακίνητο θα αποκτήσει και το μεγαλύτερο ίσως προτέρημά του, που δεν ήταν προϋπόθεση για το έργο: θα διαθέτει από το νέο δώμα ανεμπόδιστη θέα στο μνημείο της Ακρόπολης.
Στατικά, η πρόταση προϋπέθετε την ενίσχυση της λιθοδομής, ώστε να μπορέσει το υπάρχον οίκημα να φέρει το νέο όροφο. Αυτό επετεύχθη μέσω συρραφών, αρμολογημάτων και ενεμάτων, τα οποία εφαρμόστηκαν σε όλη την υπάρχουσα τοιχοποιία λιθοδομής, με σκοπό τη διαμόρφωση μιας συμπαγούς μάζας, η οποία να συμπεριφέρεται ενιαία κατόπιν αυτών των επεμβάσεων. Οι υπάρχοντες εσωτερικοί τοίχοι οπτοπλινθοδομής επίσης ενισχύθηκαν μέσω οπλισμένου επιχρίσματος με ενσωματωμένο υαλόπλεγμα, πάντα βάσει της στατικής μελέτης. Τέλος ακολούθησε η προσθήκη του ορόφου με φορέα από χαλύβδινα πλαίσια και η πλάκα του νέου δώματος από οπλισμένο σκυρόδεμα.
Δεδομένου ότι οι υπάρχοντες τοίχοι δεν ήταν θερμομονωμένοι και ότι όλοι οι χώροι κατόπιν της ανακαίνισης θα ήταν θερμαινόμενοι, η μηχανολογική μελέτη επέβαλλε την επένδυση των εξωτερικών τοίχων με επιφάνεια θερμομόνωσης. Στην αρχική του μορφή το σπίτι δεν είχε σύστημα θέρμανσης ούτε ήταν συνδεδεμένο με το κεντρικό αποχετευτικό σύστημα της πόλης. Σήμερα, το σπίτι ενδεικτικά διαθέτει ενδοδαπέδιο σύστημα θέρμανσης και δροσισμού, κεντρικό σύστημα κλιματισμού για ψύξη και θέρμανση, σιδερένια κουφώματα με θερμοδιακοπή ειδικού συντελεστή θερμοπερατότητας και άθραυστα τζάμια, κρυφό σύστημα ήχου ενσωματωμένο στις οροφές, φωτισμό τεχνολογίας φωτοδιόδων (LED), ενώ ταυτόχρονα σε όλους τους χώρους προσφέρεται φυσικός φωτισμός και αερισμός. Η κατοικία επίσης διαθέτει σύστημα διαχείρισης αυτοματισμών για όλες τις λειτουργίες του σπιτιού.

Αρχιτεκτονικά ο σκοπός ήταν να αναδειχθεί η υπάρχουσα νεοκλασική οργάνωση των όψεων με την πρόσθεση στοιχείων που θεωρήθηκε ότι είχαν παραλειφθεί, διατηρώντας τη λιτότητα που χαρακτήριζε την αρχική τους μορφή. Εξαιτίας της μηχανολογικής μελέτης, οι όψεις της κατοικίας σήμερα διαθέτουν μία εξ ολοκλήρου νέα εξωτερική επένδυση ακόμη και στα σημεία που αρχιτεκτονικά παρέμειναν ανέγγιχτες. Η βάση του κτιρίου επενδύθηκε με μάρμαρο, καμένο και βουρτσιστό, έως την κορνίζα που συμπίπτει με τη στάθμη του δαπέδου ισογείου, όπως είθισται σε όψεις νεοκλασικού ύφους. Στο μεσαίο τμήμα των όψεων επαναλήφθηκαν οι διαδοχικές οριζόντιες σκοτίες, πάντα σε συνέπεια με το νεοκλασικό ρυθμό. Μασίφ μαρμάρινες κορνίζες φαλτσοκομμένες, επίσης από μάρμαρο Ευβοίας, πλαισιώνουν, όπως έκαναν παλιά οι παραστάδες, τα καίρια ανοίγματα των όψεων.
Οι εξώθυρες και οι αυλόπορτες αντιγράφηκαν και επανατοποθετήθηκαν. Το ίδιο και τα κουφώματα των όψεων, τα οποία επίσης είναι αντιγραφή των αρχικών αλλά κατασκευασμένα από σίδερο. Στα ανοίγματα του υπογείου προστέθηκαν εξωτερικές σιδεριές, επειδή θεωρήθηκε ότι είχε παραλειφθεί από τον αρχικό κατασκευαστή. Ένα μεταλλικό ανθρακί πλαίσιο καλύπτει το σόκορο της τοιχοποιίας σε κάθε άνοιγμα τονίζοντας την αίσθηση του βάθους των παραθύρων. Οι χρωματισμοί και οι επιφάνειες παραπέμπουν σε Μιλανέζικες προσόψεις, με τόνους ήσυχους γκρι και μπεζ από την παλέτα της φύσης και με έντονες υφές.

Εσωτερικά, η ανατομία της κατοικίας διατηρήθηκε αυτούσια και επαναλήφθηκε και στον όροφο, με την εσωτερική σκάλα στην ίδια θέση να φτάνει έως το νέο δώμα από το ημιυπόγειο. Κατακόρυφα μεταλλικά στοιχεία, σε αντικατάσταση των γνωστών κιγκλιδωμάτων, στηρίζουν τα ελεύθερα σκαλοπάτια του κεντρικού κλιμακοστασίου με πατήματα από μασίφ μάρμαρο Διονύσου. Στους κυρίως χώρους του ισογείου και στα υπνοδωμάτια το δρύινο δάπεδο διαδέχεται το λευκό μάρμαρο των χωλ μέσα από τις μαρμαροποδιές των εσωτερικών πορτών. Η παλιά τζαμωτή πόρτα του χωλ αντικαταστάθηκε με μία αντίστοιχη σύγχρονου σχεδιασμού από μέταλλο. Στον ίδιο χώρο, το σχέδιο της παλιάς γύψινης οροφής αντιγράφηκε επακριβώς και κατασκευάστηκε δια χειρός από δρύινο ξύλο. Σε όλους τους υπόλοιπους χώρους, με σκοπό την αναφορά στις καμπυλωτές ακμές των παλιών ταβανιών, κατασκευάστηκαν οροφές με παρόμοιες γλυπτικές καμπύλες από ανάγλυφο επίχρισμα γκρι γρανίτη, που δίνει την αίσθηση της σμιλεμένης πέτρας. Στα λουτρά αφαιρετικής αισθητικής το μωσαϊκό με ένθετο λευκό μάρμαρο επίσης θυμίζει τις διαδεδομένες τεχνοτροπίες της εποχής.

Η τεχνική εταιρεία MVRDV παρουσιάζει τα σχέδια ενός κτιρίου γραφείων 11 ορόφων, το οποίο συνδυάζει στρατηγικές αειφορίας high-tech και low-tech. Βρίσκεται κοντά σε μια λίμνη σε μια νέα αναπτυσσόμενη αστική περιοχή στης Σαγκάης και έχει σχεδιαστεί ως ένα από τα πιο πράσινα και πιο έξυπνα βιώσιμα κτίρια της Κίνας.
Από ψηλά, το κτίριο φαίνεται ορθογώνιο σε κάτοψη, αλλά ο όγκος του αναπτύσσεται σε ένα εντυπωσιακό καμπύλο σχήμα, από τη κλιμάκωση των εξωστών στην κύρια όψη του. Οι εξώστες είναι επενδυμένοι με ξύλο, καλύπτονται από φυτά και περιλαμβάνουν έναν προσβάσιμο διάδρομο προς την κορυφή του κτιρίου, ο οποίος παρέχει χώρους στην εταιρεία για να επιδείξει το έργο και την έρευνά της. Μια καμπύλη υπερυψωμένη οροφή, που ακολουθεί το σχήμα των εξωστών, καλύπτει το σύνολο του κτιρίου. Στο νότιο τμήμα, σ' αυτήν την υπερυψωμένη κατασκευή τοποθετήθηκαν ηλιακοί συλλέκτες, ενώ προς βορρά είναι διαπερατή, φιλτράροντας το φως του ήλιου, αλλά επιτρέποντας τη βροχή να φτάσει στις κάτω βεράντες.
Στην πρόσοψη, οι εξωτερικοί τοίχοι αποτελούνται από πτυχωτή διάταξη ηλιακών συλλεκτών και γυαλιού υπό γωνία, για την προστασία του εσωτερικού από το έντονο θερινό ηλιακό φως, επιτρέποντας παράλληλα το χειμερινό ηλιακό φως στους εσωτερικούς χώρους. Στο νότιο άκρο του κτιρίου, αυτοί οι τοίχοι βοηθούν επίσης στην προστασία των εργαζομένων γραφείου από το θόρυβο του κεντρικού δρόμου έξω.
Το κτίριο έχει σχεδιαστεί ως "μηχανή αειφορίας", που έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μια μεγάλη ποικιλία προκλήσεων τόσο έμμεσα όσο και άμεσα, με λύσεις high-tech και low-tech. Μέσω της επιλογής κατάλληλων υλικών και της ανάλυσης κύκλου ζωής, ο ενσωματωμένος άνθρακας θα είναι 40% χαμηλότερος από ότι σε μια τυπική συγκρίσιμη κατασκευή. Η κατασκευή της στέγης και οι εξώστες βοηθούν στον αποτελεσματικό φυσικό αερισμό. Αυτός ο αερισμός και οι στρατηγικές σκίασης μειώνουν τις απαιτήσεις ενεργειακής κατανάλωσης. Χάρη στα ηλιακά πετάσματα, που έχουν ενσωματωθεί στο σχεδιασμό, το κτίριο θα είναι σχεδόν ενεργειακά ουδέτερο κατά τη λειτουργία του.
Στους εξώστες συλλέγεται βρόχινο νερό για χρήση σε διάφορες λειτουργίες, όπως στις τουαλέτες. Ταυτοχρόνως, χάρη στη φύτευση που εκτείνεται μέχρι τους επάνω ορόφους, παρέχεται βιοποικιλότητα και υγιές εργασιακό περιβάλλον.
Το κτίριο στεγάζει 6.000 m² γραφείων διοίκησης της εταιρείας στα ανώτερα επίπεδα, με θέα τόσο στη λίμνη προς βορρά και στο πάρκο προς νότο, όπως και 9.000 m² εργαστηρίων και γραφείων συνεργασίας στους κατώτερους ορόφους. Στον πρώτο και δεύτερο όροφο υπάρχει ένα ρυθμιζόμενου μεγέθους αμφιθέατρο και ένας εκθεσιακός χώρος, ενώ το ισόγειο διαθέτει μικρά καταστήματα λιανικής και περιλαμβάνει τρεις εισόδους, μια για το κοινό και δύο για τους εργαζόμενους. Στα δύο επίπεδα του υπογείου βρίσκονται μια καντίνα και χώρο στάθμευσης, αλλά και "φυτεμένες οάσεις" χάρη σε ορισμένα κενά που επιτρέπουν την είσοδο στο φως και στον καθαρό αέρα.
Το κτίριο έχει σχεδιαστεί με στόχο να πιστοποιηθεί με την κινέζικη πιστοποίηση βιωσιμότητας "China Green Building Standard: 3-star".