Από τον σχεδιασμό έως την κατανάλωση, την επισκευή, καθώς επίσης και την ανακατασκευή των προϊόντων, η διαχείριση των αποβλήτων και η επιστροφή δευτερευουσών πρώτων υλών στον οικονομικό κύκλο αποτελούν το σκεπτικό της κυκλικής οικονομίας. Θεωρείται ως ένα βιώσιμο σύστημα αποκατάστασης πόρων, που έχει σχεδιαστεί με έμπνευση από τους κύκλους της φύσης και εμφανίζεται ως μια καινοτόμος και φιλόδοξη δέσμη μέτρων, με δράσεις, που θα συμβάλουν στο κλείσιμο του κύκλου ζωής των προϊόντων μέσω ευρύτερης ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των υλικών και στο τελικό τους στάδιο με βιώσιμη εκμετάλλευση των απορριμμάτων τους. 

Οι επικαλύψεις της οροφής των βιομηχανικών κτιρίων επιλέγονται ανάλογα με τις απαιτήσεις κατασκευής. Για να μειωθεί το ίδιο βάρος της οροφής τα πετάσματα επικάλυψης κατασκευάζονται συνήθως με παρόμοια υλικά με αυτών της πλαγιοκάλυψης. Πολλές φορές, τοποθετούνται σχάρες με φωτοβολταϊκά πετάσματα επάνω από τα πετάσματα της επικάλυψης, προκειμένου να βελτιστοποιηθεί η ενεργειακή απόδοση του κτιρίου. Όταν ανοίγονται τρύπες στα πετάσματα στο εργοτάξιο, πρέπει να απομακρύνονται τα ρινίσματα σιδήρου από την επιφάνεια της τελικής κατασκευής, διότι οξειδώνονται και μπορεί να καταστρέψουν την αντιδιαβρωτική στρώση των μεταλλικών στοιχείων.

Στις συνδέσεις των πετασμάτων με τον κύριο μεταλλικό φορέα πρέπει να παρεμβάλλονται ειδικά περικόχλια σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κατασκευαστή, προκειμένου να αποφευχθεί πρόωρη διάβρωση των μεταλλικών στοιχείων.

Σ΄ αυτά τα δάπεδα συνδυάζεται πλωτή μάζα από θερμονονωτικό ελαφροσκυρόδεμα υψηλής θερμοχωρητικότητας με ενδοδαπέδια θέρμανση, με στόχο τη μείωση μεταφοράς κτυπογενούς θορύβου μεταξύ των ορόφων. Ανάμεσα στο θερμαινόμενο τσιμεντοκονίαμα και στην πλάκα σκυροδέματος παρεμβάλλεται ελαστική αντικραδασμική μεμβράνη και πλάκα διογκωμένης πολυστερίνης σε όλη την επιφάνεια της κατασκευής. Όπως και στα υπόλοιπα πλωτά δάπεδα, είναι πολύ σημαντικό το δάπεδο να απομονωθεί από τα κατακόρυφα χωρίσματα με τη χρήση ελαστικών μεμβρανών και στρώσης μονωτικού υλικού.

Η κατοικία βρίσκεται λίγο έξω από τον αστικό ιστό της Θεσσαλονίκης, με απεριόριστη θέα προς αυτήν, ενώ περιτριγυρίζεται από ένα κατάφυτο φυσικό τοπίο. Tα μεγάλα ανοίγματα, που δημιουργήθηκαν σε όλες τις όψεις του κτιρίου, αλλά και στις οροφές, επιτρέπουν στο φυσικό φως να εισχωρήσει στο εσωτερικό και να δημιουργήσει ένα φωτεινό περιβάλλον, που αναδεικνύει τις σχεδιαστικές λεπτομέρειες.

Η κατοικία χωρίζεται σε τρία επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο, στο ισόγειο, περιλαμβάνει τους χώρους διημέρευσης (σαλόνι, τραπεζαρία και κουζίνα). Στην τραπεζαρία ένα πολυμορφικό έπιπλο αποτελεί το νοητό όριο μεταξύ κουζίνας και σαλονιού. Τα υλικά του επίπλου, μάρμαρο και ξύλο, αναδεικνύονται από το φυσικό φως, που εισέρχεται από τους φεγγίτες της οροφής και ενισχύεται από ένα σύστημα γραμμικού φωτισμού, που συνδυάζει προβολάκια, κρεμαστά φωτιστικά και οριζόντιο γραμμικό φωτισμό. 

Ξεχωριστή θέση στον σχεδιασμό της κατοικίας καταλαμβάνει μια βιβλιοθήκη στο καθιστικό, που ξεκινάει από την είσοδο, δημιουργώντας μια σύνθεση, που αποτελείται από το έπιπλο της εισόδου, μια γωνιακή γκαρνταρόμπα και ένα έπιπλο βιβλιοθήκης με κλειστούς και ανοιχτούς αποθηκευτικούς χώρους. Η κατασκευή συνδυάζει ξύλο και μαύρες λεπτομέρειες, που αναδεικνύονται με κρυφό τεχνητό φωτισμό.

Η κύρια σκάλα της κατοικίας, μια ανάλαφρη μεταλλική κατασκευή, επενδυμένη με δρύινα πατήματα και διάφανο γυαλί ως διαχωριστικό, διατρέχει και τα 3 επίπεδα. Στο επίπεδο του ορόφου βρίσκονται τα υπνοδωμάτια της οικογένειας. Το κύριο υπνοδωμάτιο περιλαμβάνει το δικό του ιδιωτικό μπάνιο, που ξεχωρίζει στον χώρο ως ένα ξύλινο "κουτί", με τμήματα της όψης του να καλύπτονται από φιμέ καθρέφτη, δημιουργώντας την αίσθηση διεύρυνσης και των δύο χώρων εκατέρωθεν αυτής. Το επίπεδο του υπογείου περιλαμβάνει τον ξενώνα και ένα υπνοδωμάτιο αυτόνομο με το δικό του μπάνιο, το βεστιάριο και έναν χώρο παιχνιδιού και γυμναστηρίου. 

Το ξύλο δεσπόζει ως υλικό στην κατοικία, προσδίδοντας την αίσθηση ζεστασιάς στον χώρο. Η χρωματική παλέτα αποτελείται από το λευκό, αποχρώσεις του γκρι και εντείνεται με σημειακές μαύρες λεπτομέρειες. Η χρήση πλακιδίων με όψη μαρμάρου σε διαφορετικά σημεία προσδίδει καθαρότητα και έναν τόνο πολυτέλειας και επιπροσθέτως διαχέει το φυσικό φως, ενισχύοντας τη φωτεινότητα του χώρου επιβεβαιώνοντας την ονομασία του έργου.

"Στα εστιατόρια πού τρων τα συνεργεία".
Ν. Ξυδάκης
Η ατμόσφαιρα των χώρων συνάντησης και φαγητού των εργαζομένων έξω από την πόλη, σε μια μεγάλη εργοστασιακή μονάδα, αποτέλεσε τον βασικό στόχο.
Ο χώρος "διακοπής" πρέπει να μπορέσει να ανατρέψει άρδην τις συνθήκες βιομηχανικής εργασίας. Εργασία μέσα σε κλειστά κελύφη με ελεγχόμενο φως και έντονη ρουτίνα.
Ο χωρικός κατακερματισμός και η αποξένωση πρέπει να ισορροπήσουν μέσα από τον χώρο του διαλείμματος.
Η "κλειστότητα" των χώρων εργασίας να μετατραπεί σε "ανοικτότητα" με φως, πανοραμική θέα του τοπίου και ανεμπόδιστη ανταλλαγή βλεμμάτων και συνομιλιών. Τα χρώματα και η διάταξη των καθισμάτων γίνονται με τέτοιο τρόπο, πού βοηθά στη διαμόρφωση χαλαρότητας αλλά και κοινωνικής ανάμειξης.
Με τις παραπάνω σκέψεις το εστιατόριο χωροθετήθηκε στον πρώτο όροφο ενός υπάρχοντος κτιρίου, κεντροβαρικού για το βιομηχανικό συγκρότημα, με συνθήκες εποπτείας του γύρω τοπίου. Ο ενιαίος χώρος βοηθά την κοινωνική συνεύρεση όλων των εργαζομένων. Στο ισόγειο του ίδιου κτίσματος λειτουργούν γραφεία με ανοίγματα στην όψη που κοιτάζουν στον κήπο.

Διαμόρφωση σε πολυκατοικίες & οικιστικά συγκροτήματα σύμφωνα με τη νομοθεσία και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά τους. Η συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη για όλο και περισσότερες θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων στα μεγάλα αστικά κέντρα έχει ενισχύσει τη σημασία των ιδιωτικών χώρων στάθμευσης. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ο ελάχιστος υποχρεωτικός αριθμός θέσεων στάθμευσης κατοικιών καθορίζεται βάσει της περιοχής της κατοικίας και δεν ισχύει για κτίρια που κτίστηκαν πριν από το 1979.

Στο Λιμάνι της Πρέβεζας, στο ισόγειο ενός από τα νεοκλασικά κτίρια του πολυσύχναστου παραλιακού δρόμου, κατασκευάστηκε το ιταλικό εστιατόριο Oven Pizza Bar ως ένας κομψός, σύγχρονος, αλλά και οικείος χώρος φαγητού.
Πρόκειται για μια πλήρη ανακαίνιση, καθώς αποξηλώθηκαν όλες οι προηγούμενες εσωτερικές κατασκευές για να αναδειχθεί η αρχιτεκτονική του κτιρίου. Από την υφιστάμενη κατάσταση, διατηρήθηκαν τα ξύλινα δάπεδα και η διαρρύθμιση των 2 επιπέδων.
Η ένταξη του εστιατορίου στα χαρακτηριστικά του παραλιακού αστικού ιστού ήταν βασική επιδίωξη του σχεδιασμού. Διατηρήθηκαν και αποκαταστάθηκαν οι όψεις του κτιρίου με τις χαρακτηριστικές καμάρες, στοιχείο που υιοθετείται και μεταφέρεται στην εσωτερική όψη του εστιατορίου προς τη στοά. Τα μεγάλα νέα ανοίγματα προσφέρουν άπλετο φυσικό φως, ενώ συνδέουν οπτικά τον παραλιακό πεζόδρομο με το χώρο του εστιατορίου καλωσορίζοντας τους επισκέπτες. Στην περιοχή της στοάς, διατηρήθηκαν τα φατνώματα της οροφής με τις αντίστοιχες γύψινες κορνίζες, ενώ κατασκευάστηκαν μεγάλες μεταλλικές συνθέσεις οροφής από τρυπητή λαμαρίνα από τις οποίες ξεπροβάλλουν κρεμαστά φυτά, δημιουργώντας ένα σκηνικό εντυπωσιασμού του επισκέπτη κατά την άφιξή του.
Οι καμάρες της όψης αποτελούν ένα συνθετικό εργαλείο που χρησιμοποιείται εκτεταμένα και στο design του εσωτερικού χώρου, γεγονός που γίνεται αντιληπτό στις καμπύλες που χρησιμοποιούνται στις επενδύσεις σε τοίχους και έπιπλα.
Υπάρχουν δύο είσοδοι προς τον εσωτερικό χώρο του εστιατορίου τόσο από τη στοά, όσο και από την πλευρά του κάθετου δρόμου. Εκεί, τον επισκέπτη υποδέχεται μια μεγάλη ζαρντινιέρα με ψηλή φύτευση που έχει διπλό ρόλο. Προς την πλευρά της εισόδου, λειτουργεί ως διαχωριστικό, χάρη στα καμπύλα μεταλλικά σχέδια από λαμαρίνα σε μαύρη απόχρωση, ενώ από την εσωτερική πλευρά χρησιμοποιείται ως καθιστικός χώρος.
Την προσοχή του επισκέπτη αιχμαλωτίζει ο περίτεχνα σχεδιασμένος χώρος του κεντρικού bar. Το ασπρόμαυρο ψηφιδωτό με τα ακανόνιστα σχήματα του δαπέδου σηκώνεται και πάνω στην όψη της βάσης του bar, ενώ τα ξύλινα ράφια της κάβας με τα ποικίλα ίσια και καμπύλα σχήματα αναδεικνύονται από τον ειδικά σχεδιασμένο κρυφό φωτισμό. Τη σύνθεση ολοκληρώνουν οι τοίχοι εκατέρωθεν του bar που επενδύονται από μια ανάγλυφη όψη με τρισδιάστατο μοτίβο με καμπύλες στην απόχρωση της τερακότας.
Ο ξυλόφουρνος είναι ορατός ακριβώς πίσω από ένα ειδικά σχεδιασμένο μπαρ. Η ανοιχτή κουζίνα ενθαρρύνει τους επισκέπτες να μαζευτούν και να παρακολουθήσουν την προετοιμασία της πίτσας. Ο πάγκος της κουζίνας με επένδυση από ειδικό επίχρισμα με όψη πέτρας, καθώς και η μαύρη αναρτημένη από την οροφή μεταλλική κατασκευή καδράρουν άψογα τον φούρνο που έχει βαφτεί στην απόχρωση τερακότας, ακολουθώντας τη χρωματική παλέτα του χώρου.
Η πληθώρα υλικών με διαφορετικές υφές και ποιότητες δημιούργησαν μια ξεχωριστή ταυτότητα στον χώρο. Στην οροφή, οι ξύλινες περσίδες αποκρύπτουν τις θυρίδες επίσκεψης του μηχανολογικού εξοπλισμού. Η τριχιά στην πόρτα προς τα κοινόχρηστα wc φέρει άμεσες αναφορές στη θάλασσα με την οποία γειτνιάζει το εστιατόριο. Οι ξύλινες κατασκευές από δρυ, η απόχρωση της τερακότας, τα σκούρα πλακίδια στους τοίχους, το ασπρόμαυρο ψηφιδωτό και οι μαύρες μεταλλικές κατασκευές διαμορφώνουν έναν οικείο και ζεστό χώρο φαγητού. Ο περιμετρικός κρυφός φωτισμός, ο φωτισμός των κατασκευών, οι απλίκες και τα κρεμαστά φωτιστικά συμπληρώνουν το άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα. Τα διακοσμητικά φωτιστικά ακολουθούν τη λογική της χρήσης της καμπύλης και των οργανικών σχημάτων.
Η ανακαίνιση μέσα από έναν ισορροπημένο συνδυασμό ανάγλυφων επιφανειών, μεταλλικών στοιχείων και φυσικών υλικών διαμορφώνει μια φιλόξενη και πολυτελή ατμόσφαιρα σε ένα σύγχρονο χώρο φαγητού.

Εγκρίθηκε η πολεοδομική άδεια για το συγκρότημα κατοικιών STD3, που βρίσκεται σε ένα γαλήνιο κήπο του Ψυχικού, πλησίον της λεωφόρου Κηφισίας στην Αθήνα. Σχεδιασμένο ως ένας χαρακτηριστικός μονόλιθος, το κτίριο συστεγάζει τρία ξεχωριστά διαμερίσματα και ένα ιδιωτικό roof garden, τα οποία συνυπάρχουν αρμονικά μέσα σε ένα επίμηκες και στενό οικόπεδο.
Το ακίνητο βρίσκεται επί της οδού Στεφάνου Δέλτα, σχεδιασμένο από τους buerger katsota architects με βάση την Αθήνα και τη Βιέννη, για την εταιρεία ανάπτυξης BB Investments. Σε έκταση 600 τ.μ. δημιουργούνται τρεις κατοικίες με απόλυτα μινιμαλιστικό και ανώτατης αισθητικής χαρακτήρα, προς πώληση.
Στο οικόπεδο αυτό θα ανεγερθούν τρεις μονάδες κατοικίας: δύο μεζονέτες που καταλαμβάνουν το ισόγειο και τον πρώτο όροφο, και ένα διαμέρισμα ρετιρέ στον δεύτερο όροφο με άμεση πρόσβαση στο ιδιωτικό roof garden με πισίνα που προσφέρει μια αίσθηση υψηλής πολυτέλειας και απαράμιλλη θέα. Το μπροστινό duplex συνδέεται με το δρόμο μέσω της ειδικά διαμορφωμένης αυλής, ενώ το πίσω duplex εστιάζει προς το γαλήνιο κήπο με την ιδιωτική πισίνα.
Η κατακόρυφη κυκλοφορία τοποθετείται στην καρδιά του κτιρίου, προσβάσιμη μέσω της διπλού ύψους εισόδου, που χρησιμεύει τόσο ως κατώφλι του σπιτιού όσο και ως επέκταση στον καταπράσινο περιβάλλοντα κήπο. Όλες οι κατοικίες προσφέρουν μια γενναιόδωρα σχεδιασμένη ανοικτή κάτοψη, και εξασφαλίζουν πανοραμική θέα από τα ανώτερα επίπεδα, και αδιάκοπη σύνδεση με το καταπράσινο φυσικό περιβάλλον.
Χρησιμοποιώντας προσεκτικά επιλεγμένα υλικά και δημιουργώντας εσοχές στο εμφανές σκυρόδεμα των όψεων, οι αρχιτέκτονες μεγιστοποιούν το φυσικό φως και προκαλούν τη συνεχή αλληλεπίδραση γλυπτικών στοιχείων δημιουργώντας έτσι μια φιλόξενη ατμόσφαιρα. Ο φαινομενικά μονολιθικός και συμπαγής όγκος του συγκροτήματος, μεταμορφώνεται σε μια ξεχωριστή ακολουθία στερεομετρικών κενών που αποκαλύπτουν τη ζωντανή ζωή των κατοίκων.
Το νεόδμητο συγκρότημα κατοικιών στοχεύει να επαναπροσδιορίσει τη σύγχρονη ζωή στην κηπούπολη του Ψυχικού. Ο αρχιτεκτονικός του σχεδιασμός, επιτυγχάνει μια αρμονική δυαδικότητα που παρουσιάζει ένα εσωστρεφές εξωτερικό και αποκαλύπτει ένα εξωστρεφές εσωτερικό. Δίνει έμφαση στη βέλτιστη χωρική αξιοποίηση και στη δημιουργία μιας ξεχωριστής ογκομετρικής παρουσίας στην πόλη.
Το κτίριο STD3 προγραμματίζεται να έχει ολοκληρωθεί ως την άνοιξη του 2026.

Το "House of the Circular Terraces" στο Σάο Πάολο αποτελεί μέρος ενός κήπου, χωρίς ιδιαίτερα εντυπωσιακή θέα προς τον ορίζοντα, αλλά με εσωστρέφεια προς το τοπίο που το περιβάλλει. Προσαρμόζεται στην κλίση του εδάφους και χαρακτηρίζεται από την πέτρα και το ξύλο. Η γεωμετρία του σπιτιού είναι ορθογώνια, συμβατή με την προκατασκευασμένη ξύλινη δομή του. Η οροφή σχεδιάστηκε ως μια συνεχής και επίπεδη γραμμή στον ορίζοντα, ενώ οι επιφάνειες του δαπέδου προσαρμόζονται σε διαφορετικά σεπίπεδα στο έδαφος, τα οποία διαμορφώνουν μια σειρά δυναμικών χώρων με ποικίλα ύψη.

Αρχιτεκτονική μελέτη: denis joelsons arquiteto

Συνεργάτες: João Marujo, Gabriela da Silva Pinto

Φωτογραφίες: Pedro Kok και Rodrigo Fonseca (drone)