Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική κάθε τόπου βασίζεται στη συσσωρευμένη εμπειρία και πρακτική πολλών αιώνων και μπορεί να αποτελέσει συνεχή πηγή γνώσης. Η χρήση τοπικών υλικών στην κατασκευή των κτιρίων, ο εναρμονισμός με το άμεσο φυσικό περιβάλλον και τις τοπικές κλιματικές συνθήκες είναι ορισμένοι από τους βασικούς καθοριστικούς παράγοντες του ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού χαρακτήρα μιας περιοχής. Με βάση αυτήν την παραδοχή, σ' αυτό το άρθρο το θέμα του φυσικού και παθητικού δροσισμού προσεγγίζεται μέσα από το δίπολο της παράδοσης και των παραδοσιακών τεχνικών και της σύγχρονης τεχνολογίας.

Το έργο αφορά στο σχεδιασμό και την κατασκευή διώροφης ιδιωτικής κατοικίας σε οικισμό, κοντά στο Ηράκλειο Κρήτης. Η τοπογραφία του εδάφους είναι έντονη με πολλά αμπέλια στην περιοχή . Η κατοικία τοποθετείται στην πιο ψηλή στάθμη του οικοπέδου, στη στάθμη του δρόμου, δημιουργώντας έτσι μία μεγάλη επίπεδη σχεδόν αυλή για διημέρευση των ενοίκων.
Βασική σχεδιαστική αρχή αποτελεί η οργάνωση της κατοικίας σε δύο ορθογώνιους όγκους σε διάταξη ''Γ'', αντανακλώντας το λειτουργικό διάγραμμα της κατοικίας.
Μορφολογικά, ο σκούρος όγκος του ισογείου, ο οποίος φύεται μέσα από το επικλινές έδαφος, στον όροφο σηκώνεται, αναδιπλώνεται, δημιουργώντας ένα γεωμετρικό παιχνίδι με τον λευκό όγκο του ορόφου. Όλοι οι όγκοι εξωτερικά δημιουργούν, με τους κατάλληλους σχεδιαστικούς χειρισμούς, προστατευμένους χώρους διημέρευσης από τον ήλιο και αέρα. Η είσοδος στην κατοικία γίνεται μέσα από τον ημιυπαίθριο χώρο. Στο πάνω επίπεδο αναπτύσσεται ένα ενιαίος χώρος με είσοδο-κουζίνα-καθιστικό-τραπεζαρία, ο οποίος ανοίγεται με έναν επιμήκη μεγάλο εξώστη στη θέα προς την οροσειρά του Ψηλορείτη και τη θάλασσα. Προς τη μεριά της αυλής, τοποθετείται ένα υπνοδωμάτιο – ξενώνας με μπάνιο. Λόγω της μη ύπαρξης μεγάλων ελεύθερων τοίχων εσωτερικά της κατοικίας και της μεγάλης αγάπης της οικογένειας προς τα βιβλία, σχεδιάστηκαν βιβλιοθήκες εκατέρωθεν της εσωτερικής σκάλας από λευκό και γκρι μάρμαρο, η οποία οδηγεί στα υπνοδωμάτια και στο γραφείο της κατοικίας. Έτσι, τα υπνοδωμάτια στο κάτω επίπεδο έχουν εξωτερική πρόσβαση στην κάτω βεράντα, η οποία είναι σε επαφή με το πρανές - αμπέλι της κατοικίας.
Στον περιβάλλοντα χώρο του κτιρίου βρίσκονται ο χώρος στάθμευσης των δύο αυτοκινήτων, μεγάλος χώρος πρασίνου, δύο αυλές, οι οποίες συνδέονται με εξωτερικό κλιμακοστάσιο.
Η κατοικία έχει σχεδιαστεί, ώστε να είναι σε μεγάλο βαθμό ενεργειακά αυτόνομη: φωτοβολταικά έχουν τοποθετηθεί στο δώμα της για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας, εξωτερική θερμοπρόσοψη σε όλο το κέλυφος και κατάλληλη μόνωση του δώματος, τα κουφώματα είναι ενεργειακά, σχεδιάστηκε σκίαση των μεγάλων ανοιγμάτων, καθώς και ενδοδαπέδια θέρμανση με αντλία θερμότητας, η οποία παρέχει μεγάλη οικονομία.
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου αποτελείται από οπλισμένο σκυρόδεμα. Η παλέτα των χρωμάτων της κατοικίας είναι λευκό, γκρι ανοικτό και πιο σκούρο, γυαλί για τα κάγκελα και αλουμίνιο για τα κουφώματα. Ο φωτισμός επιλέχθηκε με γνώμονα την ανάδειξη της λιτής ογκοπλασίας και της γεωμετρίας του κτιρίου. Η σχεδιασμένη λιτή γεωμετρία της κατοικίας συνδιαλέγεται με την πολυπλοκότητα του αέναου Κρητικού φυσικού τοπίου.

Σκαρφαλωμένη σε έναν λόφο, αυτή η μοναδική βίλα προσφέρει στους κατοίκους της μια μαγευτική θέα στο μεσογειακό τοπίο. Ο σχεδιασμός της είναι βαθιά συνδεδεμένος με τη φύση, από την επένδυση με φυσικό ασβεστόλιθο και τα στοιχεία ελιάς, μέχρι τα διάτρητα μεταλλικά πάνελ με φυτικά μοτίβα και το κεντρικό έργο τέχνης στη ροτόντα: ένα αιωρούμενο κοπάδι ψαριών. Η ροτόντα λειτουργεί ως ένας αρχιτεκτονικός διαχωριστής, διακρίνοντας τη δημόσια ζώνη φιλοξενίας από την πιο ιδιωτική περιοχή, που είναι αφιερωμένη στην οικογενειακή ζωή. 
Ο εξωτερικός χώρος τραπεζαρίας φιλοξενείται κάτω από μια εντυπωσιακή προβολική πέργκολα. Η εξωτερική κουζίνα, εξοπλισμένη με ανοξείδωτη κατασκευή και φυσικές πόρτες από teak, είναι εξίσου σημαντική με την εσωτερική. Προσφέρει πολλαπλές επιλογές μαγειρέματος στον καθαρό αέρα, από αμερικανικό μπάρμπεκιου και μεσογειακή σχάρα με κάρβουνα μέχρι ασιατικό wok, αναδεικνύοντας την κουλτούρα του ανοιχτού μαγειρέματος. 
Στον χώρο του lounge, σχεδιάστηκε ένα ανθεκτικό, μονολιθικό εξωτερικό έπιπλο αποθήκευσης, το οποίο φιλοξενεί ένα υπαίθριο home theater και ενσωματώνει ένα κρυφό σύστημα καλωδίωσης. Το έπιπλο εδράζεται σε ξύλινο deck, με μεταλλική βάση λόγω των διαστάσεών του και των καιρικών συνθηκών, ενώ η εξωτερική επιφάνειά του επενδύθηκε με μαύρο γρανίτη. 
Η φωτιζόμενη επιφάνεια από faux όνυχα της Tecnografica λειτουργεί σαν μια φωτεινή πύλη που οδηγεί στην κουζίνα. Ο κοινόχρηστος χώρος οργανώνεται γύρω από το «χρυσό τρίγωνο»: ένας χώρος τραπεζαρίας για επίσημα δείπνα, ένας άνετος καναπές μπροστά από το τζάκι και η τηλεόραση για στιγμές χαλάρωσης, καθώς και ένα bar island με ψηλά δερμάτινα σκαμπό Walter Knoll για πρωινό και snacks. 
Το custom-made bar διακοσμείται με χειροποίητα πλακίδια από τερακότα σε σμαραγδί απόχρωση, ταιριάζοντας με την μπιλιάρδα. Τα ζεστά, κλιμακωτά φώτα αναδεικνύουν την υφή των πλακιδίων, ενώ οι ακατέργαστες ξύλινες ραφιέρες υποστηρίζονται από βιομηχανικά μεταλλικά πλαίσια, με φόντο έναν τοίχο που μιμείται την όψη του σκυροδέματος. 
Στην κρεβατοκάμαρα, η φύση που απλώνεται έξω από τα παράθυρα αντανακλάται στο εσωτερικό, μέσω των ξύλινων επενδύσεων και των κεραμικών πλακιδίων με φυτικά μοτίβα. Ο φωτισμός προσαρμόζεται σε κάθε διάθεση, από έντονα γραμμικά φώτα μέχρι ατμοσφαιρικές απλίκες. Το δωμάτιο έχει σχεδιαστεί για να αποπνέει τη θαλπωρή μιας πολυτελούς ξενοδοχειακής σουίτας που δεν θέλεις να αποχωριστείς. 
Το ελεύθερα τοποθετημένο μπάνιο Palomba αποτελεί το κεντρικό σημείο του χώρου, με φόντο τη μεσογειακή ύπαιθρο. Το δάπεδο αποτελείται από φυσικές σανίδες teak, ενώ οι τοίχοι επενδύθηκαν με μεγάλες κεραμικές επιφάνειες, δημιουργώντας ένα αίσθημα πολυτέλειας και φυσικής συνέχειας.
Μπαίνοντας στη ροτόντα, ο επισκέπτης μεταφέρεται σε έναν κόσμο ονειρικό, όπου η βαρύτητα φαίνεται να αναιρείται. Ένα κοπάδι από αιωρούμενα ψάρια, κατασκευασμένα από λεπτό φυσικό δρυ, φωτίζεται απαλά από το εσωτερικό του. Το σύνολο κρέμεται από μια σατινέ μπρούτζινη οροφή, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεσαι κάτω από την επιφάνεια του νερού, κοιτάζοντας προς τον ουρανό. 
Απομονωμένο από το κυρίως κτίριο, ένα «αιωρούμενο» pavililion yoga επιβλέπει τη θάλασσα. Σχεδιάστηκε ώστε να προσφέρει απόλυτη ηρεμία στο σώμα, το μυαλό και την ψυχή. Η πλήρως ανοιχτή πρόσοψή του έχει διττή σημασία: επιτρέπει στους χρήστες να διαλογίζονται με θέα τα βουνά και τη θάλασσα, ενώ τα πλευρικά κλειστά τοιχώματα δημιουργούν μια προστατευτική αγκαλιά, αποτρέποντας εξωτερικές φυσικές και συναισθηματικές διαταραχές. Οι τοίχοι κατασκευάστηκαν από ένα χιλιόμετρο ναυτικού σχοινιού, ενώ το δάπεδο είναι teak, εμπνευσμένο από τα μεσογειακά σκάφη. 
Αυτή η κατοικία αποτελεί έναν διάλογο μεταξύ φύσης, τέχνης και αρχιτεκτονικής, δημιουργώντας έναν χώρο που εναρμονίζεται απόλυτα με το τοπίο, παρέχοντας παράλληλα υψηλές ανέσεις και σύγχρονες ανέσεις.

Το οικόπεδο της οικίας Αδάμ αγοράστηκε το 1925 με χρήματα που είχαν δοθεί αρχικά από την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία στην οικογένεια Αδάμ ως αντάλλαγμα για την απόκτηση κτιρίου και καταστήματος που βρισκόταν στη θέση του, υπό ανασκαφή τότε, Τελεστηρίου της Ελευσίνας, δηλ. στον σημερινό αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Βάσει φωτογραφικών τεκμηρίων η κατασκευή της οικίας είχε πιθανότατα ολοκληρωθεί το 1927.
Το διώροφο κτήριο επί της οδού Νικολαΐδου 29 και Περικλέους τοποθετείται σε οικόπεδο έκτασης 444,97 μ2 στο νοτιοανατολικό πέρας του αρχαιολογικού χώρου της Ελευσίνας. Ο όγκος του, ορθογωνίου σχήματος, κτιρίου καλύπτει μικρό μέρος της γωνίας του οικοπέδου (79,18 μ2). Ο αύλειος χώρος έχει πρόσβαση από την οδό Περικλέους και περιβάλει το κτήριο κατά μήκος της δυτικής και της βόρειας πλευράς του
Η οικία παρέμεινε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Αδάμ μέχρι την αναγκαστική απαλλοτρίωσής της από το Δημόσιο, το 1979. Επί μέρους μετασκευές και μετατροπές πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και αργότερα στην δεκαετία του 1960. Ένα υπόγειο καταφύγιο με έξοδο στην πίσω αυλή μέσω λίθινης σκάλας κατασκευάστηκε στη δεκαετία του 1940.
Στα 1960, πιθανότατα, καταργήθηκε η νότια, δεύτερη, είσοδος της οικίας και μετατράπηκε σε άνοιγμα παραθύρου.
Το κτίριο είναι διώροφο με είσοδο από την οδό Νικολαΐδου. Στο ισόγειο όλοι οι χώροι αναπτύσσονται γύρω από έναν κεντρικό διάδρομο. Δύο χώροι κυρίων χρήσεων βλέπουν προς τις οδούς Νικολαΐδου και Περικλέους και δύο βοηθητικοί (κουζίνα, λουτρό) βλέπουν πίσω προς την αυλή, που σήμερα γειτνιάζει με τον αρχαιολογικό χώρο.
Ο όροφος έχει τρείς κυρίως χώρους στην ίδια διάταξη με το ισόγειο ως προς τη νότια πλευρά, ενώ διαφοροποιείται η κάτοψη της βόρειας πλευράς όπου τοποθετείται ένα μεγάλο δωμάτιο (σαλόνι) του piano nobile, το οποίο βλέπει στην οδό Νικολαΐδου και στην αυλή της οικίας κατά τη βόρεια και τη δυτική πλευρά του. Το ισόγειο και ο όροφος επικοινωνούν μέσω του κεντρικού ξύλινου κλιμακοστασίου.
Οι φέροντες τοίχοι είναι από λιθοδομή, ενώ οι εσωτερικοί διαχωριστικοί από οπτοπλινθοδομή με συμπαγείς οπτόπλινθους. Τα πατώματα είναι ξύλινα με φέροντα σκελετό από ξύλινους πατοδοκούς. Στην κάτω επιφάνειά τους διαμορφώνονται οι οροφές από μπαγδατί με οροφοκονίαμα. Τα κουφώματα είναι ξύλινα με ξύλινες κάσες, τα σκούρα είναι γαλλικού τύπου και οι εσωτερικές πόρτες ταμπλαδωτές. Η στέγη είναι ξύλινη, τετράριχτη με επικεράμωση με βυζαντινά κεραμίδια. Ο μικρός εξώστης είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα και στηρίζεται σε μπετονένια φουρούσια.
Η χρονολόγηση του κτιρίου μετά το 1925 το εντάσσει σε μια περίοδο που ο κλασικισμός εξακολουθεί να επικρατεί στις μεσοαστικές μονοκατοικίες ή διπλοκατοικίες. Είναι ο λεγόμενος όψιμος κλασικισμός με στοιχεία του αναγεννησιακού μανιερισμού και του γαλλικού μπαρόκ (κοσμήματα, κυμάτια γείσων, πλαίσιο  παραθύρου).
Στην οικία Αδάμ απαντώνται τα τυποποιημένα στοιχεία της αρχιτεκτονικής του κλασικισμού:
• Η οριζόντια διάρθρωση του κτιρίου η οποία τονίζεται από την παρουσία δύο γείσων, ενδιάμεσο και άνω γείσο.
•  Η κλασική αναλογία της πρόσοψης του διώροφου κτιρίου με τρείς κατακόρυφους άξονες ανοιγμάτων, διαίρεση σε τρία μέρη, όπου το κεντρικό είναι σε πλάτος περίπου το διπλάσιο από τα πλάγια τμήματα.
Ως προς την τυπολογία της κάτοψης η διάταξη είναι τυπική των κατοικιών στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αι. με τα δωμάτια να αναπτύσσονται εκατέρωθεν ενός κεντρικού διαδρόμου (χώλλ), τόσο στο ισόγειο όσο και στον όροφο.
Η είσοδος για τους δύο ορόφους είναι κοινή από την οδό Νικολαΐδου, ενώ υπάρχει και μια δεύτερη βοηθητική είσοδος από την αυλή. Ένα κεντρικό ξύλινο κλιμακοστάσιο που φωτίζεται από μεγάλο άνοιγμα στα δυτικά οδηγεί στον αόροφο.
Χρησιμοποιούνται παραδοσιακές μέθοδοι για τις χονδροκατασκευές, ενώ στις πλαστικές λεπτομέρειες εφαρμόζονται τα τραβηχτά κονιάματα.

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Το κτίριο παρουσίαζε δομικά προβλήματα πριν την ανακαίνισή του, όπως, διαγώνιες ρηγματώσεις τοιχοποιιών και θριγκού (γείσου επίστεψης) λόγω σεισμικής δράσης καθώς και απώλεια του συνδετικού κονιάματος στις μικτές αργολιθοδομές, ιδιαίτερα στα κατώτερα τμήματα τους. Παραμορφώσεις και βυθίσεις της στέγης μαρτυρούν προβλήματα και στον φέροντα οργανισμό της.
Ως προς τα οικοδομικά προβλήματα διαπιστώθηκαν έντονα φαινόμενα διαβρώσεως και αποσάθρωσης των επιχρισμάτων λόγω υγρασιών, προερχόμενων από τη διείσδυση ομβρίων στη στέγη, τόσο στις οροφές όσο και στις επιφάνειες των τοίχων του ορόφου και του ισογείου. Τα τραβηχτά κυμάτια των όψεων (γείσα, πλαισίωση παραθύρων) ήταν κατεστραμμένα και τα ελάχιστα σωζόμενα κατά θέσεις ήταν σε κακή κατάσταση. Το ενδιάμεσο γείσο ήταν κατεστραμμένο κατά το μεγαλύτερο μέρος του. Στο εσωτερικό, οι οροφές ήταν απογυμνωμένες από κονίαμα κατά θέσεις με αποτέλεσμα να έχουν αποκαλυφθεί τμήματα των διαβρωμένων από υγρασία οροφοπήχεων.
Τα κουφώματα, Γαλλικού τύπου τζαμιλίκια και φεγγίτες καθώς και τα ξύλινα σκούρα στο ισόγειο και τον όροφο ήταν πολύ διαβρωμένα. Αντίθετα οι εσωτερικές ταμπλαδωτές πόρτες ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση. Οι μεταλλικές κατασκευές, τα σιδερένια στοιχεία του κιγκλιδώματος είναι έντονα οξειδωμένα ενώ η σιδερένια αυλόπορτα που σώζει μόνο δύο από τα τέσσερα φύλλα της είναι πολύ διαβρωμένη
Η οικία Αδάμ μετά τις εργασίες αποκατάστασης απέκτησε δημόσιο χαρακτήρα, εφόσον θα φιλοξενεί δραστηριότητες που συνδέονται με την προβολή του κεντρικού αρχαιολογικού χώρου της Ελευσίνας, αλλά και άλλες εκπαιδευτικές δράσεις.
Όλες οι επεμβάσεις αποκλείουν την αλλοίωση της χαρακτιριστικής αρχιτεκτονικής του κτιρίου και του διακόσμου του.
Ως προς τη μορφολογική διάρθρωση των όψεων η μελέτη πρότεινε την ανάκτηση της αρχικής  μορφής  του  κτιρίου,  βάσει  των  φωτογραφικών  τεκμηρίων  και  των σωζόμενων ιχνών (γείσα, πλαίσια εξωτερικών ανοιγμάτων, γωνιακές παραστάδες) . Στους εσωτερικούς χώρους έγιναν μόνον οι απολύτως αναγκαίες διαρρυθμίσεις για την εξασφάλιση της σύγχρονης λειτουργίας του ως πολιτιστικό- εκπαιδευτικό κέντρο του αρχαιολογικού χώρου της Ελευσίνας.
Συγκεκριμένα: στο ισόγειο καθαιρέθηκε ο διαχωριστικός τοίχος από οπτοπλινθοδομή μεταξύ των δύο χώρων στα Νότια προκειμένου να επεκταθεί ο χώρος των WC κατά 0.80 μ. ώστε να εξασφαλιστεί τόσο η πρόσβαση των ΑΜΕΑ όσο και ο απαιτούμενος χώρος των WC. Ο χώρος της κουζίνας (Α4) θα λειτουργεί ως μικρό παρασκευαστήριο. Ο χώρος (Α1) στα δεξιά της εισόδου προορίζεται για την εγκατάσταση πολυμέσων του προγράμματος my Eleusis. Ο χώρος (Α2) στα αριστερά θα λειτουργήσει ως αίθουσα εκπαιδευτικών δράσεων για 12 άτομα.
Καμία αλλαγή δεν προτείνεται στη διαρρύθμιση του α’ ορόφου. Η μεγάλη αίθουσα (Α5) θα λειτουργήσει ως αίθουσα διαλέξεων και μπορεί να φιλοξενεί έως 24 άτομα. Η αίθουσα (Α6) θα λειτουργεί ως χώρος προβολών για 15 άτομα. Τέλος, στον χώρο (Α7) χωροθετείται το Γραφείο διαχείρισης και φύλαξης αναλωσίμων, πληροφοριακού και εκπαιδευτικού υλικού, και εξοπλισμού για εκπαιδευτικές δράσεις.
Δομικές επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν, αφενός για την αποκατάσταση των ζημιών του Φ.Ο. και αφετέρου για την αντικατάσταση ή επισκευή στοιχείων της ξύλινης στέγης από νέα, με ξύλο ελάτης σε σχέδιο όμοιο με εκείνα της υφιστάμενης. Αποκαταστάθηκε εν μέρει ο σκελετός των ξύλινων δαπέδων που ήταν πολύ διαβρωμένα και επισφαλή.
Οι οικοδομικές επεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν ήταν οι εξής:
Καθαίρεση των διαβρωμένων επιχρισμάτων των εσωτερικών χώρων και η αντικατάσταση τους με νέα ενισχυμένα επιχρίσματα.
Η συντήρηση, τοπικές επισκευές και κυρίως οι συμπληρώσεις του ενδιάμεσου γείσου και του γείσου επίστεψης του ορόφου. Η ανάκτηση των κατεστραμμένων τραβηχτών κυματιοφόρων τμημάτων του ενδιάμεσου γείσου και η συμπλήρωση του θριγκού και των γωνιακών παραστάδων από εξέχον επίχρισμα.
Η αποκατάσταση και συντήρηση της ξύλινης οροφής, των οροφοκονιαμάτων, καθώς και η συντήρηση του ζωγραφικού και πλαστικού διακόσμου βάσει των προτάσεων της εγκεκριμένης Μελέτης Συντήρησης (2012).
Η καθαίρεση των διαβρωμένων επιχρισμάτων στις επιφάνειες των όψεων και η αντικατάστασή τους από νέα, καθώς και η κατασκευή νέων ενισχυμένων επιχρισμάτων στις απογυμνωμένες επιφάνειες των τοίχων.
Η απομάκρυνση των νεότερων χρωματισμών και ο επαναχρωματισμός των όψεων και των εσωτερικών τοίχων με τα αρχικά χρώματα μετά από έρευνα.
Τα πλαίσια των παραθύρων, τα γείσα και οι παραστάδες χρωματίστηκαν στον τόνο του ελεφαντοστού. Τα κουφώματα σε απόχρωση γκρι- μπλε.
Η συμπλήρωση των ακροκεράμων που λείπουν, η συντήρηση και ο καθαρισμός των υφιστάμενων ακροκεράμων, καθώς και η συντήρηση και συμπλήρωση των κεραμιδιών της στέγης με όμοιά τους βυζαντινά κεραμίδια.
Ως προς τα μαρμαρικά συμπληρώθηκε το μεταγενέστερο μαρμάρινο θύρωμα της εισόδου, ενώ αντικαταστάθηκαν οι μαρμάρινες ποδιές.
Τα επισφαλή και διαβρωμένα εξωτερικά ξύλινα κουφώματα αντικαταστάθηκαν (παράθυρα, μπαλκονόπορτες) από νέα, ίδιας μορφής, υλικού και διαστάσεων με τα υφιστάμενα. Τα εσωτερικά (ταμπλαδωτές θύρες) διατηρήθηκαν μετά από συντήρηση και επισκευή. Νέες ξύλινες θύρες εισόδου, κατασκευάστηκαν για την ανατολική και δυτική όψη. Η κύρια θύρα εισόδου είναι ξύλινη και το σχέδιο της ακολουθεί εκείνο της αρχικής κατασκευής.
Ως προς τις μεταλλικές κατασκευές ήταν απαραίτητη η συντήρηση και επισκευή των σιδερένιων στοιχείων του κιγκλιδώματος, καθώς και η επισκευή και συμπλήρωση της σιδερένιας αυλόπορτας με νέα στοιχεία ίδιου σχεδίου.
Τέλος πραγματοποιήθηκε νέα διαμόρφωση του αύλειου χώρου του κτιρίου και εξασφαλίστηκε σύνδεσή του με τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας (Σχ. 8). Το έργο διαμόρφωσης περιλαμβάνει :
α. Τη νέα περίφραξη και τον ανασχεδιασμό της παλαιότερης περίφραξης.
β. Τη διαμόρφωση των χώρων κίνησης και στάσης των επισκεπτών με επιλογή δύο διαφορετικών επιστρώσεων (πλακάκι, χαλίκι/βότσαλο).
γ. Τη διαμόρφωση χώρου καθιστικών με θέα προς τον Αρχαιολογικό Χώρο για τους επισκέπτες του πληροφοριακού κέντρου που θα φιλοξενείται στην «οικία Αδάμ».
δ. Την εκτεταμένη φύτευση του οικοπέδου τόσο στα Βόρεια όσο και στα Δυτικά για την εξασφάλιση σκίασης αλλά και δροσιάς/βελτίωση του μικροκλίματος.

Στην πορτογαλική πόλη Oeiras, αυτό το "χωμάτινο σπίτι" στέκεται ως μια αρχιτεκτονική απόκριση στο ακανόνιστο έδαφος του χώρου, εναρμονιζόμενο με το τοπίο μέσω μιας ημιθαμμένης δομής που αξιοποιεί προσεκτικά τα φυσικά χαρακτηριστικά του.
Η δυτική κλίση, που αρχικά θεωρήθηκε εμπόδιο λόγω του περιορισμένου φυσικού φωτός, ενέπνευσε το σχέδιο σχήματος U του σπιτιού, το οποίο μεγιστοποιεί την έκθεση στο ηλιακό φως καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, παρέχοντας παράλληλα ιδιωτικούς, απομονωμένους εξωτερικούς χώρους προστατευμένους από τη θέα - ένα βασικό χαρακτηριστικό δεδομένων του δημόσιου προφίλ του πελάτη. Ευθυγραμμισμένος με την κλίση, ο όγκος ενός ορόφου διατηρεί ανεμπόδιστα ύψη οροφής και ένα φιλόξενο άνοιγμα.
Μια γραφική πισίνα λειτουργεί τόσο ως εστιακό σημείο όσο και ως πηγή ενισχυμένου φωτός για το αίθριο, το οποίο χρησιμεύει ως ενοποιητικό στοιχείο στο σχεδιασμό του «αίθρου-σπιτιού», προάγοντας τη χωρική, δομική και υλική συνοχή. Γύρω από το κενό της κεντρικής αυλής υπάρχουν ρευστοί χώροι σχεδιασμένοι τόσο για κοινωνικές όσο και για ατομικές χρήσεις, οργανωμένοι σε μια ρέουσα, αρμονική διάταξη.
Η γεωμετρική απλότητα έρχεται σε αντίθεση με την πλούσια υλικότητα, με το σκυρόδεμα και το ξύλο να χρησιμεύουν ως κύρια υλικά. Ο άνω όγκος ορίζεται από σκυρόδεμα, επιλεγμένο για τις δομικές και αισθητικές του ιδιότητες, το οποίο επιτρέπει σε μια μεγάλη δέσμη να εκτείνεται σε όλο το χώρο χωρίς κολώνες. Αυτό επιτρέπει ευρύχωρα δωμάτια που συνδυάζονται με το εξωτερικό, δημιουργώντας μια αίσθηση συνέχειας. Το χαμηλότερο, κατοικήσιμο τμήμα του σπιτιού διαθέτει θερμότερα υλικά όπως το ξύλο, δημιουργώντας μια πιο οικεία ατμόσφαιρα και συνδέοντας τους εσωτερικούς χώρους με το γύρω φυσικό τοπίο. Οι μεγάλες διαφανείς επιφάνειες βελτιώνουν περαιτέρω αυτή τη σύνδεση εσωτερικού-εξωτερικού χώρου, δημιουργώντας έναν ρευστό διάλογο μεταξύ των δύο σφαίρων. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα μινιμαλιστικά στυλ που αποφεύγουν τη διακόσμηση, αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει λεπτές λεπτομέρειες και εργονομικά στοιχεία, επιδεικνύοντας σεβασμό τόσο για τη δεξιοτεχνία όσο και για την άνεση.
Η εσωτερική διακόσμηση αντανακλά αυτή την ιδέα της φύσης και της ηρεμίας, με μια ανοιχτή διάταξη που προσκαλεί το φυσικό φως και προωθεί μια ροή εσωτερικού-εξωτερικού χώρου. Ζεστά, φυσικά υλικά, όπως το ξύλο και η πέτρα συνεχίζουν στο εσωτερικό για να δημιουργήσουν μια αίσθηση γειωμένης ζεστασιάς. Τα προσαρμοσμένα έπιπλα, ο χωνευτός φωτισμός και η κρυφή αποθήκευση μεγιστοποιούν το χώρο, ενώ οι λεπτές επιλογές σχεδίασης εξασφαλίζουν μια ισορροπημένη, ανθρωποκεντρική αισθητική σε όλους τους χώρους.

Το Παρεκκλήσι Διαλογισμού στην Κορέα είναι ένα καταφύγιο για μοναχικά άτομα, ως χώρος προσευχής και περισυλλογής, με λειτουργική απλότητα στον σχεδιασμό.
Το εσωτερικό του παρεκκλησίου χωρίζεται σε τέσσερις επιφάνειες, η καθεμία με το δικό της σκοπό και θέμα: τη θάλασσα, τον ήχο, το φως και το φόντο που τα περικλείει.
Οι τοίχοι που υποδέχονται το πράσινο είναι μονόχρωμοι και σχεδιασμένοι σε ισορροπημένες αναλογίες. Τα 12 παράθυρα σε σχήμα χωνιού από βιτρό χρησιμεύουν ως μεταφορές για τη φύση. Σε αντίθεση με το χρωματιστό γυαλί των μεσαιωνικών εκκλησιών που προσπαθούσαν να εκφράσουν το περιεχόμενο της Βίβλου, εδώ συγκεκριμένα, γεμίζουν το εσωτερικό και το εξωτερικό με το αφηρημένο μοτίβο του πράσινου, δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να αντιλαμβάνονται συνεχώς τη φύση.

Αρχιτέκτονες: Lee Eunseok, Lee Eunseok + Atelier KOMA
Φωτογραφίες: Kim Yongseong, Urban Azit

Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της κυκλαδίτικης αγροτικής κατοικίας είναι η ξύλινη πέργκολα, αποτελούμενη από παχιά, λεία, ξύλινα δοκάρια και κολόνες με επικάλυψη από μπαμπού, όλα στο φυσικό τους χρώμα. Αυτή η κατασκευή εμφανίζεται στην κατοικία "XEROLITHI" εμπνευσμένη από την ξερολιθιά, στη Σέριφο, στις πέργκολες, αλλά επίσης στο εσωτερικό του σπιτιού, στην οροφή. Αυτό το συγκεκριμένο στοιχείο χρησιμοποιήθηκε σε όλο το μήκος του κτιρίου, εντός και εκτός. Οι δοκοί φυσικά δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν παράλληλα μεταξύ τους, αλλά ακολουθούν την καμπύλη μορφολογία του σπιτιού, όπως οι σπόνδυλοι σε έναν μακρύ νωτιαίο μυελό. Ως αποτέλεσμα, το μπαμπού πλέχτηκε σε ψαροκόκαλο, δημιουργώντας ένα μοναδικό μοτίβο με όμορφες υφές και αποχρώσεις.

Το Τμήμα Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων καλεί τα μέλη του από όλη την Ελλάδα, και συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων, συλλογικούς φορείς και κινήσεις πολιτών, να υποβάλουν ανακοινώσεις και να παρακολουθήσουν τις εργασίες του. 
Πλήρης τίτλος συνεδρίου: Το δικαίωμα στην κατοικία και η κατοίκηση σε κρίση. Το παράδειγμα της Αθήνας – Αττικής σήμερα, από την κατοικία στην κλίμακα της πόλης. 
Ημερομηνίες συνεδρίου: Παρασκευή 10, Σάββατο 11 και Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025 
Μόνη προϋπόθεση για τη συμμετοχή των εισηγητών/τριών στο συνέδριο, είναι η συνάφεια του θέματος που ενδιαφέρονται να αναπτύξουν με τον τίτλο του συνεδρίου. Στο πλαίσιο αυτό κάθε θέμα είναι δεκτό. Η συνάφεια θα διαπιστωθεί από την Επιστημονική Επιτροπή του Συνεδρίου, με τον έλεγχο της συνοπτικής περίληψης των προτεινόμενων εισηγήσεων που θα συνυποβληθούν με τις αιτήσεις συμμετοχής. 
Αντικείμενο: 
Το ζήτημα της κατοικίας απασχολεί ίσως για πρώτη φορά με τόση ένταση το δημόσιο διάλογο όσο σήμερα. Στη χώρα μας, με τη διαμόρφωση των πόλεων και του μεγαλύτερου μέρους του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος υπό το καθεστώς της εξάπλωσης της αυθαίρετης δόμησης αλλά και του συστήματος της αντιπαροχής, είχαν επιτευχθεί υψηλά ποσοστά ιδιοκατοίκησης και επαρκή τετραγωνικά ανά κάτοικο, σε βάρος όμως της αρχιτεκτονικής, των δημόσιων χώρων, των ελεύθερων χώρων πράσινου και των αστικών υποδομών. 
Σήμερα φαίνεται να εισερχόμαστε σε νέα ιστορική περίοδο. Η αύξηση των τιμών των ενοικίων αλλά και των τιμών πώλησης των ακινήτων, σε συνδυασμό με την συνολικότερη αύξηση του στεγαστικού κόστους, πιέζουν τα εισοδήματα, ειδικά των χαμηλότερων οικονομικών στρωμάτων του πληθυσμού, και καθιστούν την πρόσβαση στην κατοικία δύσκολη, ειδικά για τους νέους και τις νέες, αλλά όχι μόνο. Στο μητροπολιτικό συγκρότημα της Αθήνας, οι μεταλλαγές που λαμβάνουν χώρα, καθιστούν ολόκληρες συνοικίες απροσπέλαστες οικονομικά στους περισσότερους μόνιμους κατοίκους. Η Αθήνα πλέον αποτελεί αυτοτελή προορισμό ως τουριστικό προϊόν, γεγονός που υπήρξε στόχος και για το Ρυθμιστικό της Σχέδιο. Ποιο είναι όμως το τίμημα και τι μπορεί να γίνει ώστε να προστατευτεί το δικαίωμα στην αξιοπρεπή κατοικία σε μια πόλη φιλική προς όλες και όλους τους κατοίκους της; 
Οι αρχιτέκτονες και οι αρχιτεκτόνισσες, των οποίων η κατοικία και η πόλη αποτελούν το κατ’ εξοχήν επιστημονικό και επαγγελματικό τους αντικείμενο, μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στον δημόσιο διάλογο για το θέμα, ερμηνεύοντας τις υφιστάμενες τάσεις και καταθέτοντας προβληματισμούς, σκέψεις και προτάσεις. Η διοργάνωση ενός επιστημονικού συνεδρίου για το θέμα, θεωρούμε ότι είναι τόσο επίκαιρη, όσο και αναγκαία. 
Προτεινόμενες Θεματικές Ενότητες: 
Η διαμόρφωση των τελικών ενοτήτων για την τελική έκδοση του προγράμματος του συνεδρίου, θα γίνει με ευθύνη της Επιστημονικής Επιτροπής. Ενδεικτικά, στις ενότητες αυτές, συγκαταλέγονται οι ακόλουθες: 
1. Σε ποιον ανήκει η Αθήνα/Αττική; Ιδιοκτησιακό καθεστώς, ιδιοκατοίκηση, ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, μικρή, μεσαία και μεγάλη ιδιοκτησία, κεφάλαια που δραστηριοποιούνται στην αγορά κατοικίας. Κτηματαγορά και εξέλιξη των τιμών της κατοικίας, τιμές ενοικίασης και τιμές πώλησης. Υφαρπαγή κατοικίας: «κόκκινα δάνεια», κατασχέσεις και πλειστηριασμοί. Φορολόγηση της ιδιοκτησίας και δικαιώματα των ενοικιαστών. Ποιο είναι το αδιάθετο κτιριακό απόθεμα στην Αθήνα/Αττική σήμερα; - ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Τρόποι πρόσβασης στην κατοικία στην Ελλάδα σήμερα, τραπεζικός δανεισμός, διαγενεακές μεταβιβάσεις, αποταμιεύσεις. 
2. Κατοικία και τουριστική ανάπτυξη. Το city break και η Αθήνα/Αττική ως αυτοτελής τουριστικός προορισμός. Βραχυπρόθεσμη τουριστική ενοικίαση μέσω πλατφορμών, «Χρυσή Βίζα», ψηφιακοί νομάδες, ξενοδοχεία. Οικονομικές και κοινωνικές επιδράσεις του τουρισμού στις γειτονιές της Αθήνας/Αττικής, πολεοδομικός εξευγενισμός μέσω της τουριστικοποίησης, αλλαγές χρήσεων γης, αύξηση τιμών ακινήτων, κοινωνικές μεταλλαγές κ.ά. Το ερώτημα της «φέρουσας ικανότητας». Ο ρόλος του πολεοδομικού σχεδιασμού στην προστασία του δικαιώματος στην κατοικία. Το νέο Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Αθηναίων, οι τουριστικές χρήσεις και η κατοικία. Άλλα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια στην Αθήνα/Αττική. 
3. Κατοικία και υφιστάμενο κτιριακό απόθεμα. Υποβάθμιση του κτιριακού αποθέματος κατά τη διάρκεια της πρόσφατης οικονομικής κρίσης. Νέες κατοικίες σε αδόμητους χώρους ή ανακαινίσεις υφιστάμενων κτιρίων; Ενεργειακή αναβάθμιση, συντήρηση και ηλικία κτιριακού αποθέματος. Η παραγωγή κατοικίας σήμερα και το επάγγελμα του/της αρχιτέκτονα/ισσας. Προτάσεις αύξησης της προσφοράς κατοικίας σε προσιτές τιμές για τους κατοίκους της πόλης. Πρότυπα κατοίκησης και πρότυπη κατοικία σήμερα και διαχρονικά, στην Ελλάδα και διεθνώς. Μεταλλαγή αυτών των προτύπων ιστορικά αλλά και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κρίσης. 
4. Κοινωνική κατοικία. Ο ρόλος του δημόσιου τομέα στην παραγωγή κατοικίας. Η εργατική και προσφυγική κατοικία στην Αθήνα/Αττική. Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας. Φοιτητικές εστίες, στέγαση ευάλωτων ομάδων, προσφύγων/ισσών και μεταναστών/τριών. Η κοινωνική και εργατική κατοικία διεθνώς, σήμερα και ιστορικά. Το πρόβλημα της αστεγίας και της ακατάλληλης κατοικίας. Το κόστος της κατοίκησης και η στεγαστική επισφάλεια. 
5. Υφιστάμενες και προτεινόμενες δημόσιες πολιτικές για την αντιμετώπιση του ζητήματος της κατοικίας στην Ελλάδα σήμερα. «Σπίτι μου», «Ανακαινίζω – Ενοικιάζω», «Κοινωνική Αντιπαροχή». Αρμοδιότητες επίλυσης του προβλήματος και προτάσεις λοιπών φορέων. Θεσμικά μέτρα και παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση του ζητήματος της κατοικία διεθνώς. 
6. Κοινωνικά κινήματα και εναλλακτικές μορφές κατοίκησης. Το δικαίωμα στην στέγη στην Ελλάδα και διεθνώς, σήμερα και ιστορικά. Διεθνείς εμπειρίες κινητοποιήσεων και αιτημάτων για την κατοικία, συμπεράσματα και πιθανές εφαρμογές στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής - αθηναϊκής περίπτωσης. Συνεταιριστική κατοικία, συλλογική κατοίκηση, αυτοστέγαση, καταλήψεις στέγης. 
7. Η περιβαλλοντική διάσταση του ζητήματος της κατοικίας. Κατοικία και βιωσιμότητα, ενεργειακές ανάγκες κατοικίας και ενεργειακή φτώχια. Κατοικία και πολιτική προστασία. Κτιριακό απόθεμα και κίνδυνοι φυσικών καταστροφών (σεισμού, πλημμύρας, πυρκαγιάς, κ.λπ.). Η κατοικία και τα τεχνολογικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης (Οδηγία Seveso). 
8. Έμφυλες διαστάσεις του ζητήματος της κατοικίας. Έμφυλες εμπειρίες κατοίκησης και προσεγγίσεις για τον σχεδιασμό και την παραγωγή κατοικίας. Εναλλακτικές προοπτικές του σχεδιασμού της κατοικίας και της εκπαίδευσης των αρχιτεκτόνων που προέρχονται από τέτοιες οπτικές. Διεθνείς διαστάσεις των έμφυλων προσεγγίσεων. 
Οδηγίες προς τους/τις συγγραφείς - ημερομηνίες: 
Για τη συμμετοχή σας στο συνέδριο σας καλούμε να υποβάλετε περίληψη ανακοίνωσης στην Επιστημονική Επιτροπή. Η κάθε ανακοίνωση θα αφορά σε προφορική εισήγηση 15 λεπτών στο συνέδριο και θα μπορεί να συνοδεύεται και από εκτενέστερη γραπτή εκδοχή της ανακοίνωσης για τον τόμο των πρακτικών του συνεδρίου, ο οποίος θα εκδοθεί μετά το πέρας των εργασιών του, σε ηλεκτρονική ή και σε φυσική μορφή. Για τα γραπτά κείμενα θα δοθούν αναλυτικές οδηγίες στους/στις συγγραφείς, μετά την έγκριση των περιλήψεων. 
Οι περιλήψεις περιλαμβάνουν οπωσδήποτε τον τίτλο της ανακοίνωσης, το όνομα και την ιδιότητα του/της συγγραφέα, τηλέφωνο επικοινωνίας και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Σε περίπτωση περισσότερων του ενός συγγραφέων, τα παραπάνω παρατίθενται για όλους/ες τους/τις συγγραφείς. Το κείμενο της περίληψης θα είναι μέχρι 250 λέξεις και θα πρέπει να αποσταλεί σε ηλεκτρονική μορφή στη γραμματεία του ΣΑΔΑΣ Τμ. Αττικής στις διευθύνσεις Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Λήξη υποβολής περιλήψεων: Κυριακή 30 Μαρτίου 
Δίνεται η δυνατότητα να προταθούν στην Επιστημονική Επιτροπή και ολοκληρωμένα πάνελ. Στην περίπτωση αυτή αποστέλλεται στις ίδιες ηλεκτρονικές διευθύνσεις και υπό τους ίδιους όρους και ημερομηνίες, το σύνολο των περιλήψεων ανακοινώσεων, μαζί με τον τίτλο και τον/την συντονιστή/τρια του πάνελ. 
Επιστημονική Επιτροπή Συνεδρίου: 
Ανδρίτσος Θάνος, Αντωνόπουλος Χρήστος, Βουρεκάς Κώστας, Γκικαπέππας Βασίλης, Διμέλλη Δέσποινα, Καλλίτσης Φοίβος, Κάλφα Κωνσταντίνα, Καραμπίνη Ζωή, Κάτου Μαρία, Κατρίνη Ελένη, Κλαμπατσέα Ρένα, Κουτρολίκου Πέννυ, Λυκουριώτη Ίρις, Μελανίτου Άννα, Μικροπούλου Σοφία, Μόσχου Θεοδώρα, Μπαλαούρα Όλγα, Πάνου Αντωνία, Παπαϊωάννου Τάσης, Παπατζανή Εύα, Πορτέση Στελίνα, Πούλιος Δημήτρης, Πρέπη Άλκηστη, Σαραντάκου Ευθυμία, Σιατίτσα Δήμητρα, Σταυρίδης Σταύρος, Τζιρτζιλάκη Ελένη, Τούση Ευγενία, Τριάντης Λουκάς, Τριποδάκης Αλέξανδρος, Τσάδαρη Σοφία, Φιντικάκης Νίκος, Φωκαΐδης Πέτρος, Χατζηκωνσταντίνου Ευαγγελία, Χειρχαντέρη Γεωργία. 
Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου: 
Αναστασιάδου Νάγια, Βλάχμπεη Κατερίνα, Βουρεκάς Κώστας, Γερογιαννάκη Μαρία, Δαμιανάκος Δαμιανός, Δημητριάδης Αργύρης, Κατσικαβέλη Καλλιόπη, Κατωγιαννάκη Σοφία, Μελανίτου Άννα, Παπαγκίκας Γιώργος, Πιστρικά Ελπίνα, Πορτέση Στελίνα, Πρέπη Άλκηστη, Σίμος Ιωάννης, Σιούλας Άλκης, Σωτηροπούλου Τζίνα, Χειρχαντέρη Γεωργία. 

Το "Floating Gardens" είναι μια μονοκατοικία στο Ψυχικό, σε ένα προάστιο που τα σπίτια χωροθετούνται κεντρικά στα οικόπεδα και περιβάλλονται από κήπους. Η μελέτη ανατρέπει αυτήν την τυπολογία και προτείνει έναν κήπο, που περιβάλλει το κτίριο στις τρεις διαστάσεις: το έδαφος περιστρέφεται γύρω από την κατοικία και δημιουργεί μια σπειροειδή φλούδα γης, στην οποία φυτεύονται δέντρα, θάμνοι, λουλούδια και φυτά, τα οποία αναρριχούνται και κρέμονται. Ο τρισδιάστατος κήπος προσδιορίζει τον κτιριακό όγκο της πρότασης και προεκτείνει τους εσωτερικούς χώρους με τρόπο που ενοποιεί όλα τα επίπεδα της κατοικίας.
Το προάστιο του Ψυχικού ιδρύθηκε το 1926, λίγα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, όταν ο πληθυσμός της Αθήνας υπερδιπλασιάστηκε και ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο κατοίκους. Η απότομη αύξηση του πληθυσμού είχε ως αποτέλεσμα την ενσωμάτωση προαστίων στον πολεοδομικό ιστό. Τρία από αυτά τα προάστια (το Ψυχικό, η Ηλιούπολη και η Εκάλη) σχεδιάστηκαν επηρεασμένα από τη ρυμοτομία της αγγλικής κηπούπολης ("Garden Cities"), μία πολεοδομική επινόηση του Ebenezer Howard από το 1898. Τα "Garden Cities" είναι αυτόνομοι οικισμοί μικρής κλίμακας, που περιβάλλονται από ζώνες πρασίνου. Το "Floating Gardens" υιοθετεί αυτήν την ιδέα στην κλίμακα της κατοικίας, περιβάλλοντας το σπίτι με μια τρισδιάστατη αιωρούμενη ζώνη πρασίνου.
Το εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου κατασκευάστηκε εξ’ ολοκλήρου από σκυρόδεμα, στο μείγμα του οποίου προστέθηκε πράσινη χρωστική ουσία. Οι αναλογίες του μείγματος προέκυψαν ύστερα από σειρά δειγματισμών, σε συνεργασία με το εργαστήριο του παραγωγού σκυροδέματος. Στον κύριο παραλληλόγραμμο όγκο της κατοικίας, το καλούπι κατασκευάστηκε από μεγάλες επιφάνειες, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αρμοί συναρμογής. Τα τοιχία σφυρηλατήθηκαν προσεκτικά με περιστροφικά εργαλεία χειρός, καταλήγοντας σε μια αδρή επιφάνεια, που από κοντά φαίνεται σαν να είναι σφυρήλατο πέτρωμα.
Η σπειροειδής ράμπα του τρισδιάστατου αιωρούμενου κήπου, που περιβάλλει τον παραλληλόγραμμο όγκο της κατοικίας, κατασκευάστηκε με καλούπι από οριζόντιες ξύλινες σανίδες ύψους 10 εκατοστών, ώστε οι αρμοί μεταξύ των σανίδων να αφήνουν το αποτύπωμά τους. Έτσι ενισχύεται το ίχνος της σπειροειδούς πορείας της τσιμεντένιας κορδέλας.

Ελαφρά δόμηση με πλάκες με διάκενα για μεγαλύτερα ανοίγματα, εξοικονόμηση σκυροδέματος και ταχύτητα κατασκευής. Η ελαφρά δόμηση σε φέροντα οργανισμό από σκυρόδεμα μπορεί να επιτευχθεί είτε με τη μείωση του ειδικού βάρους του υλικού κατασκευής (π.χ. ελαφροσκυρόδεμα ή ελαφροβαρή δομικά στοιχεία) είτε με τη μείωση της ποσότητας του σκυροδέματος που χρησιμοποιείται (π.χ. λεπτές διατομές σκυροδέματος υπερυψηλής αντοχής, πλάκες μειωμένου βάρους).

 

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies ώστε να βελτιώσει την εμπειρία περιήγησης.