Το κτιριακό συγκρότημα σχεδιάστηκε ώστε να στεγάσει όλα τα εθνικά και διεθνή υπεραστικά λεωφορεία, με εγκαταστάσεις έκτασης 55.000 m² και σε άμεση σύνδεση με την υφιστάμενη αστική συγκοινωνία, εξυπηρετώντας έως και 35.000 ταξιδιώτες. Η μελέτη περιλαμβάνει πλατφόρμες για 70 εθνικά και 25 διεθνή λεωφορεία, διοικητικές και εμπορικές χρήσεις, συνεδριακό κέντρο, χρήσεις cargo και ξενοδοχείο.
Το συγκρότημα του σταθμού Κ.Σ.Α.Υ.ΛΕ. αντιμετωπίστηκε ως καθοριστικό αφενός για την εμπορική εικόνα των ΚΤΕΛ, ως σημαντικό για το branding του συνεταιρισμού τους και ταυτόχρονα ως σημαντικό για την "πολιτική" αναβάθμισης του Δήμου Αιγάλεω και συνολικότερα της πρωτεύουσας.
Αυτή η πρόθεση υλοποιείται με το σχεδιασμό του ίδιου του συγκροτήματος ως "κόμβου" (node), με τρόπο που να παράγει ισχυρότατη νοητική εικόνα για τον επιβάτη αλλά και γενικότερα για τον επισκέπτη της περιοχής και με τρόπο καινοτόμο και βιοκλιματικό. Όραμα της ερευνητικής ομάδας αποτελεί η πραγματοποίηση αυτού του λειτουργικού κόμβου, του απαραίτητου για τη συνδυασμένη συγκοινωνιακή κινητικότητα της περιοχής της πρωτεύουσας και εξίσου σημαντικού για την αναβάθμιση της αστικής της εικόνας.
Οι κύριες παράμετροι βιοκλιματικού σχεδιασμού του συγκροτήματος εξασφαλίζουν μειωμένη απαίτηση κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας και είναι οι εξής:
• Η δημιουργία κελύφους επενδυμένου με "βιοκλιματικό μανδύα". Αυτός ο μανδύας συγκροτείται από δύο επιδερμίδες: Η πρώτη αποτελείται από υαλοπετάσματα, ενώ η δεύτερη τοποθετείται όπου χρειάζεται και σχηματίζεται από επένδυση με "πετάσματα - κασέτες", από τιτανιούχο ψευδάργυρο (zinc) με διάτρηση σε 3 διαφορετικά ποσοστά ή χωρίς, ανάλογα με τις ανάγκες σε φωτισμό - αερισμό. Οι κασέτες έχουν ίχνος κοπής, το σχήμα του μισού τμήματος φύλλου ελιάς και τοποθετούνται σε επανάληψη, που μπορεί να αποδώσει έναν σχηματισμό φύλλων, υπενθυμίζοντας την παλαιότερη γεωργική δραστηριότητα στην περιοχή του "Ελαιώνα".
• Εξασφάλιση φυσικού φωτισμού και φυσικού δροσισμού.
• Διαμόρφωση περιοχών εκτατικού και εντατικού φυτεμένου δώματος.
• Επιλογή δομικών στοιχείων του κτιριακού κελύφους, τόσο αδιαφανών (φέρων οργανισμός, τοίχοι πλήρωσης, δάπεδα, οροφές) όσο και διαφανών (υαλοπετάσματα, φεγγίτες) με μικρούς συντελεστές θερμοπερατότητας.
• Ψυχρά ή υδατοπερατά υλικά στις επιστρώσεις του περιβάλλοντα χώρου.

Praxis Constructions, was founded by Apostolos Kanioris, in Preveza, Greece, in 2009.
Since then, the firm provides full services of: engineering, construction of roads, sports and recreation, demolitions, etc. We offer architectural services, design ideas as well as interiors absolutely suited to our client’s need. Our body of experience and work demonstrates our ability to handle challenges in a variety of locations and contexts. ”Something different.. with one stop” since here you can find anything for your convenience.
Our company is based on a dynamic team that provides high level services to its customers while it can also provide you with the perfect land build. Our most important goal is our work to be innovative, collaborative and always adapted to client’s personal need. Every project means somthing different to us.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

website: www.praxisconstructions.com/
email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Τ: +30 26820 24044
M: +30 6951788768
Διεύθυνση: Λεωφ. Ειρήνης 102 Α, 48100, Πρέβεζα

ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΓΥΑΛΙ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Το βασικότερο χαρακτηριστικό και πλεονέκτημα του γυαλιού είναι η διαφάνεια, που επιτρέπει την είσοδο του φυσικού φωτός στους εσωτερικούς χώρους. Το φως λειτουργεί ως στοιχείο της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, δημιουργώντας μια διαφορετική αίσθηση του χώρου ανάλογα με το χειρισμό του σε κάθε περίπτωση. Το γυαλί μπορεί να δημιουργήσει νέες χωρικές σχέσεις, προσφέροντας οπτική ελευθερία και συνέχεια και δημιουργώντας μεγάλους και φωτεινούς χώρους. Αποτελεί ένα εξαιρετικά ευέλικτο υλικό, καθώς ένα υαλοπέτασμα μπορεί να είναι απολύτως διαφανές, ημιδιαφανές ή έγχρωμο, να φέρει εικόνες και σχέδια, να χρησιμοποιηθεί ταυτοχρόνως ως άνοιγμα ή και ως διαχωριστικό. Επιπλέον, η ποικιλία των εφαρμογών του και το εύρος χρήσης του τού επιτρέπει να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς σε κάθε είδους εσωτερικό χώρο, π.χ. σε κατοικίες, χώρους εργασίας, δημόσια κτίρια κ.ά.

Η διάτρητη δομή του τοίχου από τούβλα περιστρέφεται σε γωνία 45° για να δημιουργήσει ένα στρώμα προστασίας που μειώνει την επίδραση του ηλιακού φωτός και δημιουργεί κινούμενες σκιές. Μία ενδιάμεση ζώνη με δέντρα συμβάλλει στον καθαρισμό του αέρα και εμποδίζει την είσοδο του άμεσου ηλιακού φωτός στον χώρο εργασίας.
Οι δύο ανοιγόμενες προσόψεις του Premier Office συμβάλλουν στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για φωτισμό και ψύξη.
Φωτογραφίες: Trieu Chien
Πηγή: v2com

Ο σχεδιασμός αυτής της κατοικίας για μια τετραμελή οικογένεια στη Βραζιλία εστιάζει στη χρήση φυσικών υλικών, όπως οι επενδύσεις με πηχάκια από ξύλο τικ σε οροφές και τοίχους, οι οποίες προσδίδουν υφή και ζεστασιά και τα δάπεδα από τραβερτίνο.
Η κατοικία αντικατοπτρίζει ταυτόχρονα την αφοσίωση των αρχιτεκτόνων στον "περιβαλλοντικό μοντερνισμό" και την πολιτιστική κληρονομιά των πελατών με την επιλογή μοναδικών vintage επίπλων.
Φωτογραφίες: Kris Tamburello
Πηγή: v2com

Τα Υδάτινα σώματα (Bodies of Water) παρουσιάζουν φράγματα και ταμιευτήρες, που μεταμορφώνουν τη χώρα. Σε ένα ήδη πολλαπλά μεταποιημένο, αλλά γενικά άνυδρο έδαφος, από τη δεκαετία του 1930, ένα εκτεταμένο και συλλογικό πρόγραμμα συγκράτησης νερού παρέχει άρδευση, ύδρευση και ενέργεια. Ένας σημαντικός αριθμός τεχνητών λιμνών συγκροτεί ένα εκτεταμένο αντίστροφο αρχιπέλαγος, διασκορπισμένο στο ορεινό ανάγλυφο. Μετατρέπουν τη γη σε χώρα, τόσο με την έννοια της επικράτειας, όσο και με την ετυμολογική προέλευση της λέξης από το ρήμα "χωρώ", δηλαδή ενός τόπου που χωρά τους βίους, τις δράσεις, τις μνήμες και τις προσδοκίες των κατοίκων του.

                                                                                                                     Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Τα "Υδάτινα σώματα" και όλες οι σχετιζόμενες με αυτά κατασκευές, όπως φράγματα και χωματουργικά έργα, αποτελούν δημόσια αρχιτεκτονική με τη ρωμαϊκή ή βιτρουβιανή έννοια. Είναι δημόσια έργα συλλογικής χειραφέτησης, κυριολεκτικά ως φορείς βιωσιμότητας και συμβολικά, ως αποτέλεσμα του συλλογικού μόχθου και της επιθυμίας για πρόοδο.

 Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Τα κύρια εκθεσιακά αντικείμενα είναι αναρτημένες γυάλινες επιφάνειες με σχέδια πυθμένων σημαντικών "υδάτινων σωμάτων" σε όλη τη χώρα. Αιωρούνται σε διάφορα ύψη, ανάλογα με το πραγματικό τους υψόμετρο. Ένα βάθρο από ανακυκλωμένο χαρτόνι παρουσιάζεται ως εργαστήριο του εδάφους, η χώρα ως εργοτάξιο.

Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Περιέχει μακέτες υπό κλίμακα μεγάλων φραγμάτων, το μεταποιημένο έδαφος ως διαρκή ανακατασκευή της χώρας. Στους τοίχους του περιπτέρου παρουσιάζονται σχέδια των τεχνητών λιμνών της χώρας και μια συλλογή ιστορικών και σύγχρονων φωτογραφιών. Οι κινήσεις του θεατή ενεργοποιούν διαδραστικά ηχοτοπία καταγεγραμένα in situ.

Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Εθνικός επίτροπος: Ευθύμιος Μπακογιάννης(γενικός γραμματέας χωρικού σχεδιασμού και αστικού περιβάλλοντος)
Επιμελητές: Κωστής Πανηγύρης, Ανδρέας Νικολοβγένης

Μέλη επιμελητικής ομάδας: Κώστας Αποστολίδης, Σπύρος Καρακώστας, Εβίτα Μαριόγλου, Ματούλα Κρουστάλλη (αρχιτέκτονες), Μαίρη Πανταζή, Έβη Ταραντίλη, Μαριάνθη Χειμαριού (φοιτήτριες αρχιτεκτονικής)

Συνεργάτες: Ηλίας Κοσίντας (φωτογραφία), Δημήτρης Καραγεώργος (μουσική), Φίλιππος Θεοχαρίδης (σχεδιασμός ηχητικής διάδρασης), Μαρίνος Κολοκοτσάς / Nowhere Studio (οπτική ταυτότητα), Βασίλης Καλησπεράκης, Φωτεινή Αδρίμη / lost minute studio (αρχιτεκτονική αναπαράσταση), Βαγγέλης Μπράχος (τριδιάστατα μοντέλα εδάφους), Αλέξανδρος Παπαδόπουλος / papercuts (χάρτινες μακέτες), Θεοδώρα Παπαδοπούλου, Μίνα Μάντζαρη / luun (αρχιτεκτονικός φωτισμός), Δήμητρα Ευκολίδου (ιστοσελίδα), Ειρήνη Σάπκα (υποστήριξη έκθεσης)

Σύμβουλοι: Πρόδρομος Παπαδόπουλος / DOMa (εκδόσεις), Νικολέττα Τσιτσανούδη - Μαλλίδη, καθηγήτρια Παν. Ιωαννίνων (επικοινωνία), Δημήτρης Κουρκουμέλης, δικηγόρος (νομικός σύμβουλος), Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, πολιτικός μηχανικός (στατικά), Αντώνης Ζαχαρόπουλος, Νίκος Σούλης (σχεδιασμός λεπτομερειών)

Κατασκευή: Επίκυκλος
Μεταλλικές κατασκευές: qoop
Κρύσταλλα: spatiotis glass & masscolor
Μακέτες: papercuts
Εκτυπώσεις: apolyto, future format

Cultural Mediators: Μαριλένα Κουφογιάννη, Κατερίνα Παΐσιου, Ειρήνη Dimitrievic

Κείμενα: Γιάννης Αίσωπος, Φοίβη Γιαννίση, Ζήσης Κοτιώνης, Κατερίνα Κοτζιά - Κορίνα Φιλοξενίδου, Γεώργιος Α. Πανέτσος, Λόης Παπαδόπουλος, Λεωνίδας Παπαλαμπρόπουλος - Γεωργία Συριοπούλου, Boulouki

Με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ε.Ε.
Υποστηρικτής φορέας: Κέντρο Ελληνικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Harvard
Χορηγοί: Δ.Ε.Η., Nimand Architects, Luun, Motor Oil
Χορηγοί κατασκευής περιπτέρου: Epikyklos, qoop metalworks
Υποστηρικτές: El Pack, iguzzini, Future Format, Moutafidis Glass, Estate Voyatzi, Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου, Ίδρυμα Β.Μ. Τοσίτσα
Επίσημος χορηγός αερομεταφορών: Aegean

Για τη δημιουργία ανοίγματος στο δώμα συνιστάται η πρόβλεψη για κατασκευή υπερυψωμένου στηθαίου από σκυρόδεμα ή από τούβλο με μικρή κλίση. Το κούφωμα εδράζεται επάνω στο ορθογωνικό, υπερυψωμένο πλαίσιο. Συνιστάται η τοποθέτηση μεταλλικού ελάσματος στην άνω επιφάνεια του περιμετρικού πλαισίου για την επαρκή στερέωση του κουφώματος.
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται για τη στεγανοποίηση της κατασκευής, καθώς χρειάζεται η τοποθέτηση στεγανοποιητικής ταινίας, που απομονώνει τον εσωτερικό χώρο από το εξωτερικό πλαίσιο. Η ταινία επικολλάται στην εσωτερική επιφάνεια του υπερυψωμένου πλαισίου και στην κάσα του κουφώματος.
Για την απορροή των ομβρίων χρησιμοποιείται ειδικά διαμορφωμένο μεταλλικό έλασμα μορφής L, το οποίο τοποθετείται στην επιφάνεια του περιμετρικού πλαισίου και καλύπτει την εξωτερική του επιφάνεια, διαμορφώνοντας νεροσταλάκτη στο άκρο του. Κάτω από το έλασμα τοποθετείται η εύκαμπτη θερμομονωτική στρώση.

Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια "Batu Luxury Apartments" βρίσκονται στον παραθαλάσσιο οικισμό Μύτικα στην Πρέβεζα, αποτελώντας ακόμα ένα αξιόλογο και φιλόξενο τουριστικό οίκημα, στην συνεχώς αναπτυσσόμενη τουριστικά περιοχή της Ηπείρου.
Τα 12 δωμάτια αναπτύσσονται σε 2 επίπεδα, ενώ ο άξονας που χωρίζει το οικόπεδο αποτελεί το ισχυρότερο στοιχείο της αρχιτεκτονικής μελέτης. Σε σχέση με αυτόν διαμορφώνονται σε απόλυτη συμμετρία οι δομημένοι χώροι, αλλά και ο περιβάλλων χώρος, με τις δύο κοινόχρηστες πισίνες να ξεχωρίζουν. Τα δωμάτια, (καθαρού εμβαδού 30,00 m2)τοποθετούνται στο κέντρο του οικοπέδου, στρέφοντας τα βλέμματα των επισκεπτών στο τοπίο, στο οποίο το κτίσμα ενσωματώνεται και εκμεταλλεύεται τα χαρακτηριστικά του στοιχεία. Η περιήγηση στο οικόπεδο, γίνεται μέσω των διαδρόμων οι οποίοι τοποθετούνται περιμετρικά του κτιρίου, ενώ η πρόσβαση στον 1ο όροφο γίνεται με εξωτερικά κλιμακοστάσια, τα οποία και ξεχωρίζουν στις αντίστοιχες όψεις.
Η πέτρα, η διαχρονικότητά της και οι ποιότητες που προσδίδει στην αρχιτεκτονική μορφή πρωταγωνιστούν και αναδεικνύονται. Η αντίθεση με τις αψίδες σε γήινα χρώματα και το εμφανές σκυρόδεμα που επιλέγεται για τα κλιμακοστάσια, εκτός από την έμφαση που δίνει στην δυναμική της πέτρας ως υλικού, δημιουργεί ένα σύγχρονο διάλογο μεταξύ παρόντος, παρελθόντος, σύγχρονων και παραδοσιακών μορφών αρχιτεκτονικής. Οι γήινοι τόνοι επιλέγονται στο σύνολο του έργου, μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια: από την απόχρωση της πέτρας, και τα φυτά που προτιμήθηκαν, μέχρι τον εξοπλισμό και ιματισμό του κάθε δωματίου. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύνολο, που προσκαλεί τον επισκέπτη να ζήσει την εμπειρία της πολυτέλειας που προκύπτει από την αρμονική αλληλεπίδραση μεταξύ τοπίου και αρχιτεκτονικών εκφράσεων.
Η δυναμική της συνύπαρξης δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος γίνεται εμφανής κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σαν ζωντανός οργανισμός, το κτίριο μεταμορφώνεται ανάλογα με το φως του ήλιου και τη θερμότητά του, η πέτρα αλλάζει χρώμα, η αντανάκλαση της πισίνας γίνεται γαλαζοπράσινη, οι σκιές που αποτυπώνονται στο εσωτερικό του δωματίου, δίνουν νέα πνοή στο χώρο, ο οποίος ενώνεται με το φυσικό περιβάλλον.
Η σύμμικτη κατασκευή είναι η απάντηση στα σύγχρονα κατασκευαστικά ζητήματα, σύμφωνα με την Praxis Constructions. Η αρχιτεκτονική μελέτη απελευθερώνεται, δίνεται η δυνατότητα διαμόρφωσης ενιαίων χώρων αλλά και μεγάλων ανοιγμάτων, που δεν συναντώνται στις παραδοσιακές εφαρμογές των υλικών, δίνοντας νέα πνοή στις μορφές και αναλογίες. Η σύγχρονη προσέγγιση συνεχίζεται και στο μηχανολογικό κομμάτι, καθώς χρησιμοποιήθηκαν οι πλέον σύγχρονες τεχνολογίες για την λειτουργία των δωματίων, που συμβάλλουν στην εξοικονόμηση ενέργειας και στο ενεργειακό αποτύπωμα του κτιρίου. Κάθε έργο αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, ο οποίος πρέπει να συμβαδίζει με τις προκλήσεις της εποχής, όχι μόνο αρχιτεκτονικά, αλλά και κατασκευαστικά, φέρνοντας σε πρώτη θέση τον χρήστη, το περιβάλλον και την εξέλιξή τους.

Το ''Domus Mare'' είναι ένα συγκρότημα 2 κατοικιών που βρίσκεται στη νότια πλευρά της Κρήτης. Το αρκετά ξηρό κλίμα της περιοχής έχει ως αποτέλεσμα την διαμόρφωση ενός σεληνιακού τοπίου με έντονη τοπογραφία. Οι ισχυροί κατά περιόδους άνεμοι της περιοχής διατηρούν τη χλωρίδα σε χαμηλά επίπεδα.
Κάτω από αυτή την προοπτική αναπτύχθηκαν δύο πλήρως πετρόκτιστες μονάδες ως συμπαγή κελύφη με μεγάλα ανοίγματα στη νότια όψη και μικρότερα στις υπόλοιπες πλευρές, τόσο για τα κέρδη του ήλιου κατά τους χειμερινούς μήνες όσο και για τη θέα. Η ανθεκτικότητα της τοπικής πέτρας ως υλικό ήταν σημαντικός παράγοντας έναντι των καιρικών συνθηκών της περιοχής. Το πέτρινο κέλυφος είναι συχνά διάτρητο για να αποκαλυφθεί ο φέρων οργανισμός του κτιρίου και να δημιουργηθούν ανοίγματα. Το συμπαγές γεωμετρικό σχήμα των κτιρίων έρχεται σε αντίθεση με τη ρευστότητα του περιβάλλοντος τοπίου και το οργανικό σχήμα των υδάτινων επιφανειών. Για την κάλυψη των εξωτερικών χώρων χρησιμοποιήθηκαν ελαφριά, ανθεκτικά στις καιρικές συνθήκες, υλικά, όπως το καλάμι μπαμπού, πλαισιωμένο από μεταλλικές διατομές τύπου Η. Τοπικά βότανα, φυτά και δέντρα χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση της γύρω από τις κατοικίες περιοχής.
Μεγάλη έμφαση δόθηκε και στους εσωτερικούς χώρους, καθώς τα σπίτια κατοικούνται όλο το χρόνο. Στο πέτρινο κέλυφος διπλού ύψους δημιουργήθηκαν διαφορετικά επίπεδα ορόφων – πατάρια σε ανισοσταθμία, προσφέροντας μια ρευστότητα στην κατακόρυφη κίνηση. Οι φεγγίτες προσφέρουν ένα παιχνίδι με το φως και στο εσωτερικό. Το πέτρινο υλικό αφαιρείται περιστασιακά από τις εσωτερικές επιφάνειες για να αποκαλυφθούν δομικά μέρη του κτιρίου. Αυτή η επί μέρους εμφάνιση των δομικών στοιχείων συμβάλει στο πιο «casual» ύφος της κατοικίας, ενώ παράλληλα η χρήση μετάλλου και ξύλου επιλέχθηκε για να ελαφρύνουν τον χώρο από την στιβαρή αισθητική της πέτρας και του οπλισμένου σκυροδέματος.
Οι 2 κατοικίες πιο συγκεκριμένα είναι συνολικής επιφάνειας 300 m². Η κάθε κατοικία διαρθρώνεται σε δύο επίπεδα, με το ισόγειο να φιλοξενεί τους χώρους διημέρευσης, δηλαδή ενιαίο χώρο κουζίνα-τραπεζαρία-σαλόνι, καθώς και τον έναν χώρο διανυκτέρευσης και βοηθητικούς χώρους. Ο όροφος φιλοξενεί έναν ακόμα χώρο διανυκτέρευσης με ιδιωτικό μπάνιο, ενώ στον υπόλοιπο χώρο διαμορφώνονται τα εσωτερικά πατάρια τα οποία φιλοξενούν ένα δεύτερο μικρό καθιστικό - αναγνωστήριο.
Τα εσωτερικά πατάρια είναι κατασκευασμένα από μεταλλικές διατομές τύπου Η, οι οποίες επενδύονται από μηχανικό παρκέτο και αναρτώνται από τις πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα. Την λογική αυτή της ανάρτησης ακολουθεί και η σκάλα που συνδέει τους 2 ορόφους. Όλα τα σταθερά καθώς και τα περισσότερα κινητά έπιπλα είναι σχεδιασμένα κατά παραγγελία και κατασκευασμένα σε τοπικό κατασκευαστή.
Τα υδάτινα στοιχεία είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα με υπερχείλιση. Τα τοιχώματα έχουν επενδυθεί με ψηφίδα ενώ στο δάπεδο έχει εφαρμοστεί χαλαζιακό ρητινούχο υλικό.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο NoDāta Architecture ολοκλήρωσε το έργο “Spolia House”, μια μινιμαλιστική κατοικία που βρίσκεται στην καρδιά του παραδοσιακού οικισμού της Παροικίας στην Πάρο.
Με ένα υπόλοιπο δόμησης 47 m², το οικόπεδο φιλοξενεί ένα κτιριολογικό πρόγραμμα ενός υπνοδωματίου και κοινόχρηστων χώρων, που μοιράζονται μια κοινόχρηστη αυλή με υφιστάμενα κτίσματα.
Αξιοποιώντας πλήρως τον εξωτερικό χώρο, η δομή σχηματίζει μια κάτοψη σχήματος Γ που ακουμπά στο όριο του οικοπέδου, οργανώνοντας ένα ανοιχτό αίθριο μεταξύ του νέου κτίσματος και του περιγράμματος που προσφέρει διαμπερή αερισμό και ηλιακό φως στους κοινόχρηστους χώρους.
Το σχήμα Γ της πρότασης οργανώνει επίσης την εσωτερική διάταξη, με τον χώρο της κουζίνας να βρίσκεται απέναντι από τη ζώνη καθιστικού και σαλονιού, σχηματίζοντας δύο αντίθετες γωνίες και έναν ζωντανό χώρο ενδιάμεσα.
Οι ροές κυκλοφορίας συνδέουν την αυλή, με την μπροστινή είσοδο του σπιτιού, με το αίθριο και οδηγούν στο τέλος του σπιτιού, όπου η κρεβατοκάμαρα συνδέεται με την αυλή δημιουργώντας μια συνεχή κίνηση μέσα και έξω από το κτίριο.
Με σχεδιαστική αναφορά από τη γειτονική εκκλησία της Αγ. Η Μαρίνας, τα μαρμάρινα τμήματα λειτουργούν ως το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της σύνθεσης σε όλο το εσωτερικό και εξωτερικό του σπιτιού.
Οι μαρμάρινες ποδιές και τα υπέρθυρα των παραθύρων, μαζί με μια ειδικά κατασκευασμένη υδρορροή από μαρμάρινες πλάκες, κοσμούν την εξωτερική πρόσοψη.
Στο εσωτερικό, αρκετά παλιά έπιπλα επαναχρησιμοποιούνται, ενώ χρωματικά μια κυρίως ουδέτερη παλέτα λευκών και γκρι επικαλύπτει τις περισσότερες επιφάνειες και εξισορροπεί τις εντάσεις ανάμεσα στο σύγχρονο και ζωηρό μπλε χρώμα των λακαρισμένων ντουλαπιών της κουζίνας και το σκούρο χρώμα του ξύλου των παλιών επίπλων.
Η κατεύθυνση αυτή, δημιουργεί μια αλληλεπίδραση μεταξύ των παραδοσιακών και σύγχρονων χαρακτηριστικών του σχεδιασμού.