Η μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση, που καλύπτει το σύνολο του έργου του παγκοσμίου φήμης αρχιτέκτονα Norman Foster στο διάστημα των τελευταίων έξι δεκαετιών, έχει ξεκινήσει στο "Centre Pompidou" στο Παρίσι και θα διαρκέσει έως τις 7 Αυγούστου. Η έκθεση σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα και υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο "Foster + Partners" και το ίδρυμα "Norman Foster Foundation". Η έκθεση εξερευνά το έργο του Foster μέσα από το πρίσμα επτά θεματικών: "Nature and Urbanity", "Skin and Bones", "Vertical City", "History and Tradition", "Planning and Place", "Networks and Mobility" και "Future". Η έκθεση ιχνηλατεί τα θέματα της βιωσιμότητας και πρόβλεψης του μέλλοντος. Όπως αναφέρει και ο ίδιος, η γέννηση του αρχιτεκτονικού γραφείου του τη δεκαετία του 1960 συνέπεσε με τις πρώτες ενδείξεις μιας συνειδητοποίησης της ευθραυστότητας του πλανήτη. Ήταν τα πρώτα δείγματα του κυρίαρχου πλέον ρεύματος "The Green Movement", που πριν από μισό αιώνα έμοιαζε επαναστατικό. Με το πέρασμα των δεκαετιών ο Foster και οι συνεργάτες του επιδίωξαν την αμφισβήτηση των συμβατικών μεθόδων και την επανεφεύρεση τύπων οικοδόμησης, αναδεικνύοντας έναν αρχιτεκτονικό σχεδιασμό εμπνευσμένο από τη φύση. Σχέδια, σκίτσα, μοντέλα υπό κλίμακα, διοράματα και πολλά βίντεο επιτρέπουν στον επισκέπτη να εμβαθύνει σε 130 μείζονα έργα. Ένας κατάλογος 264 σελίδων είναι διαθέσιμος, σε έκδοση του "Pompidou" υπό τη διεύθυνση του Frederic Migayrou, επιμελητή της έκθεσης. Ακόμη, με την εφαρμογή "Bloomberg Connects" μπορεί κανείς να περιηγηθεί δωρεάν στην έκθεση, έχοντας πρόσβαση και στις περιγραφές των διάφορων θεματικών, σκανάροντας από το κινητό τηλέφωνο τους αντίστοιχους κωδικούς QR.

Οι πολυβραβευμένοι MVRDV κέρδισαν τον διαγωνισμό για τον σχεδιασμό του "Innovation Park Artificial Intelligence", που θα αποτελέσει τη νέα πανεπιστημιούπολη στο Heilbronn της Γερμανίας.

Στόχος του σχεδιασμού ήταν η ανάδειξη της μέχρι τώρα κλασικής πανεπιστημιούπολης σε έναν παγκοσμίως κορυφαίο χώρο για την ανάπτυξη τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης - έναν συνδυασμό κέντρου καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, εργαστηρίων και χώρων διδασκαλίας, αλλά και ψυχαγωγίας. Έτσι, πρόκειται να μεταμορφωθεί όχι μόνο σε ένα ελκυστικό μέρος εργασίας, αλλά και σε έναν προορισμό για επισκέπτες από όλον τον κόσμο, που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών, επιτρέποντάς τους να αλληλεπιδράσουν και με τους ανθρώπους πίσω από τη δημιουργία τους. Το εγχείρημα πραγματοποιήθηκε έπειτα από σύμπραξη του δήμου του Heilbronn και του ιδρύματος "Dieter Schwarz".

Φωτογραφία: MVRDV

Ο σχεδιασμός των MVRDV χρειαζόταν μια τολμηρή, αναγνωρίσιμη χειρονομία, οπότε και αποφασίστηκε όλο το γενικό σχέδιο να ενταχθεί μέσα στην περίμετρο ενός μεγάλου κύκλου. Τα περισσότερα από τα κτίρια έχουν απλές ορθογώνιες μορφές, με ύψος 27 μέτρων, καθιστώντας τα αποτελεσματικά στην κατασκευή τους με αρθρωτά πλέγματα και βιώσιμα υλικά. Παράλληλα, οι βιοκλιματικές προσόψεις των κτιρίων θα συμβάλουν στην ελαχιστοποίηση της απαιτούμενης ενέργειας για τη λειτουργία της πανεπιστημιούπολης, ενώ η ενεργειακή τροφοδότησή της θα γίνεται από ανεμογεννήτριες και ηλιακούς συλλέκτες. Με αυτά τα δεδομένα, το σχέδιο προβλέπεται να είναι 100% ουδέτερο ως προς τον άνθρακα κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Φωτογραφία: MVRDV

Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές υψηλής τεχνολογίας έχουν γίνει ολοένα και πιο δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να φτιάξουν σχεδόν τα πάντα, από μικρής μέχρι μεγάλης κλίμακας έργα. Το πρώτο τρισδιάστατα εκτυπωμένο ξενοδοχείο στον κόσμο θα βρίσκεται στο Τέξας, λίγο έξω από την έρημο της πόλης Μάρφα, με το έργο να ξεκινά το επόμενο έτος. Το ξενοδοχείο θα βρίσκεται στους χώρους του "El Cosmico", ενός νομαδικού ξενοδοχείου και κάμπινγκ, στο οποίο οι επισκέπτες περνούν τη νύχτα σε ινδιάνικες σκηνές και σκηνές σαφάρι. Εμπνευσμένο από το γύρω τοπίο της ερήμου και το σύμπαν, θα κατασκευαστεί από την πρωτοποριακή εταιρεία τρισδιάστατης εκτύπωσης Icon, η οποία επί του παρόντος έχει συμβόλαιο με τη NASA για την κατασκευή κατοικιών στη Σελήνη και στον Άρη. Αποτελούμενο από πολλά κτίρια μεγά- λης κλίμακας με τρισδιάστατη εκτύπωση, το ξενοδοχείο θα διαθέτει πισίνα υπερχείλισης, σπα και θέα στην έρημο. Με επικεφαλής την ξενοδόχο Liz Lambert, το έργο είναι μια συνεργασία μεταξύ της Icon και του παγκοσμίου φήμης αρχιτεκτονικού γραφείου BIG (Bjarke Ingels Group). Το ξενοδοχείο διαθέτει καμπύλες, τρούλους, καμάρες και θόλους, που επιτυγχάνονται μέσω ρομποτικής τρισδιάστατης εκτύπωσης και εξειδικευμένου λογισμικού. Μόλις ολοκληρωθεί, το έργο θα επεκτείνει την περιοχή του "El Cosmico" από 21 στρέμματα σε 60 στρέμματα. Με μια χρωματική παλέτα, εμπνευσμένη από το έδαφος της ερήμου, το νέο ξενοδοχείο θα δίνει την αίσθηση "ότι αναδύεται μέσα από την έρημο", όπως υποστηρίζουν και οι αρχιτέκτονες.

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΝΕΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΩΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Τα κεραμικά πλακίδια αποτελούν ένα διαχρονικό υλικό επένδυσης δαπέδων και τοίχων, εξωτερικών και εσωτερικών χώρων, με ισχυρή παρουσία τόσο στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική εδώ και αρκετούς αιώνες, όσο και στα σύγχρονα κτίρια, λόγω της χρηστικότητας και της αισθητικής τους αξίας. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα υλικό επένδυσης με μεγάλη αντοχή σε μηχανικές καταπονήσεις, το οποίο δεν αλλοιώνεται οπτικά και δεν παραμορφώνεται λόγω της επίδρασης της ηλιακής ακτινοβολίας και συνεπώς έχει μεγάλη διάρκεια ζωής.

Παράθυρο στέγης
Στο κάτω τμήμα του ανοίγματος (και συχνά και στο άνω) τοποθετούνται σανίδες, απολύτως οριζοντιωμένες, επάνω στο οποίες στερεώνεται το κούφωμα. Δεν συνιστάται η στερέωσή του στις δοκίδες της στέγης. Κατόπιν τοποθετείται η ταινία στεγανοποίησης περιμετρικά. Η περιμετρική ταινία στεγανοποίησης καλύπτει περιμετρικά το άνοιγμα και συνεχίζεται επάνω στη στέγη σε απόσταση 12 - 15 cm από το άνοιγμα του παραθύρου προς όλες τις πλευρές. Ακολουθεί η τοποθέτηση ποδιάς αποστράγγισης στο κάτω μέρος του κουφώματος και περιμετρικά καλύπτεται η κάσα με ειδικά προφίλ, που συνεχίζονται προς τη στέγη (άνω και στα πλαϊνά). Πολλά προϊόντα διατίθενται με ενσωματωμένο αρμοκάλυπτρο και ποδιά αποστράγγισης στο χαμηλότερο σημείο (φεγγίτες). Οι φεγγίτες αποτελούν λύσεις χαμηλότερου κόστους και έχουν μειωμένη ικανότητα στεγανοποιητικής και θερμομονωτικής προστασίας και θερμομόνωσης σε σχέση με τα παράθυρα στέγης.

Φωτοσωλήνας
Oι φωτοσωλήνες αποτελούν μία λύση διαχείρισης και αξιοποίησης του φυσικού φωτός για το φωτισμό κατοικιών και βιομηχανικών χώρων, χωρίς να μεταφέρεται ταυτοχρόνως θερμότητα και υπεριώδης ακτινοβολία στο εσωτερικό τους. Τα βασικά στοιχεία του είναι ο εξωτερικός θόλος από ακρυλικό γυαλί, που συνδυάζεται με διάφορες βάσεις στήριξης, οι οποίες προσαρμόζονται τόσο σε επίπεδες, όσο και σε επικλινείς οροφές. Ο εξωτερικός θόλος είναι σφραγισμένος και λειτουργεί θερμομονωτικά, επομένως δεν αναμένονται θερμικές απώλειες, εφόσον τοποθετηθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Το φως μεταφέρεται μέσω του υπερανακλαστικού σωλήνα μεταφοράς στο χώρο που χρειάζεται φωτισμό. Για μεγαλύτερη απόδοση συνιστάται οι φωτοσωλήνες να τοποθετούνται σε σημεία, τα οποία δέχονται άμεση ηλιακή ακτινοβολία τις περισσότερες ώρες της ημέρας και δεν σκιάζονται από στοιχεία του κτιρίου, των παρακείμενων κτιρίων ή λόγω της μορφολογίας του εδάφους.

Το οικόπεδο βρίσκεται στο Ακρωτήρι Χανίων. Στην περιοχή υπάρχουν κτίρια μεικτής χρήσης, κατοικίες, μερικά βιομηχανικά κτίρια και ελαιώνες.
Το ζητούμενο της μελέτης ήταν να δημιουργηθεί ένα κτίριο, που θα εξυπηρετεί λειτουργικά τις ανάγκες της βιοτεχνίας αλλά παράλληλα θα συνομιλεί με το περιβάλλον. Ένα κτίριο μεταλλικής δομής, ώστε να ανεγερθεί και να λειτουργήσει όσον το δυνατόν πιο σύντομα.
Η βασική ιδέα της σύνθεσης αποτελείται από δύο αρχιτεκτονικά στοιχεία: Ένα οριζόντιο επίπεδο που "αιωρείται" επάνω από ένα κουτί. Το κουτί στο ισόγειο στεγάζει την επεξεργασία και το στέγνωμα του δέρματος. Το οριζόντιο επίπεδο επάνω από το κουτί στεγάζει τους δημόσιους χώρους υποδοχής / έκθεσης και τους ιδιωτικούς, δηλαδή την τροφοδοσία, το εργαστήριο, την αποθήκη και τα γραφεία.
Ενώ το "κουτί" σχεδιάζεται συμπαγές, το "οριζόντιο επίπεδο" σχεδιάζεται πιο "ελαφρύ" ως αρχιτεκτονικό στοιχείο. Παρουσιάζεται σαν να αιωρείται στο τοπίο. Η φύση δύναται να ενωθεί με το εσωτερικό του κτιρίου μέσα από τις γυάλινες προσόψεις.
Έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο βιοκλιματικό σχεδιασμό του κτιρίου. Οι μονωμένες γυάλινες προσόψεις δίνουν επαρκές φως στους χώρους. Είναι στρατηγικά σχεδιασμένες ώστε ο ήλιος να μην ενοχλεί το χρήστη ή να ανεβάζει τη θερμοκρασία του εσωτερικού σε μη επιθυμητά επίπεδα. Συγκεκριμένα στη βόρεια όψη σχεδιάστηκε η μεγαλύτερη διαφανής επιφάνεια από μονωμένα γυάλινα υαλοπετάσματα. Λόγω του βορινού προσανατολισμού ο ήλιος που μπαίνει τους καλοκαιρινούς μήνες σ’ αυτό το χώρο είναι για λίγη ώρα και κατά τη δύση του, δηλαδή μετά το ωράριο λειτουργίας. Κατά τη διάρκεια της νύχτας το κτίριο δροσίζεται από το ρεύμα φυσικού αέρα που δημιουργείται από τα παράθυρα του ισογείου και τους φεγγίτες της οροφής.
Τα υαλοπετάσματα που βρίσκονται στην ανατολική και δυτική πλευρά σχεδιάστηκαν μικρότερα λόγω της κάθετης σχεδόν έκθεσης στον ήλιο και σκιάζονται με ρόλερ εσωτερικά, που ρυθμίζουν το φως που μπαίνει μέσα κατά περίπτωση και ανά εποχή.
Τα μικρότερα δωμάτια, όπως τα γραφεία, μπορούν να κλιματίζονται και να θερμαίνονται ξεχωριστά όταν χρειάζεται. Στο σύνολο των χώρων δεν χρησιμοποιείται τεχνητό σύστημα αερισμού. Φρέσκος αέρας διοχετεύεται από τα παράθυρα των προσόψεων και διαφεύγει μέσω φυσικού ελκυσμού από τους φεγγίτες της οροφής. Τα παράθυρα στην κατεργασία του δέρματος ανοίγουν και κλείνουν ηλεκτρονικά και σύμφωνα με τους επικρατούντες ανέμους και κατ’ επιλογήν του χρήστη, ώστε να ρυθμίζεται η φυσική ξήρανση του δέρματος. Ένα σύστημα που εν καιρώ μπορεί να λειτουργήσει και αυτόματα με αισθητήρα. Επίσης στο επίπεδο του δώματος υπάρχει πρόβλεψη για μελλοντική εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πετασμάτων, τα οποία θα συμβάλλουν στην ενεργειακή αυτονομία της βιοτεχνίας.

Studiomateriality is an Athens based design studio founded in 2016, specialized in interior, graphic and product design. Always open to interesting collaborations and new projects, we offer holistic proposals personalized to meet our client’s requirements. We create narratives that shake the limits between tangible and intangible, always motivated by every opportunity for experimentation.

Το "Surfer Maya", στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ακολουθεί την προσέγγιση ενός γρήγορου, καθημερινού εστιατορίου, η οποία ταιριάζει απόλυτα με τον fusion, καλλιτεχνικό χαρακτήρα του στούντιο, το οποίο ανέλαβε το σχεδιασμό του χώρου και της οπτικής ταυτότητας, με έναν τρόπο αλληλένδετο.
Σε ό,τι αφορά στην ιδέα, η ομάδα έχει επιλέξει την εμφάνιση και αίσθηση ενός τυπικού αμερικανικού εστιατορίου (diner). Αλλά αυτή ήταν απλώς η βάση για ένα όχι και τόσο τυπικό οπτικό παιχνίδι. Οι αποχρώσεις του κίτρινου, του μπλε, του ροζ και του κόκκινου, σε συνδυασμό με την τυπογραφία "γκράφιτι" δίνουν σ’ αυτό το εστιατόριο μια αναζωογονητική μοντέρνα αίσθηση, που το καθιστά απαραίτητο προορισμό για όλους τους λάτρεις ιδιαίτερων χώρων φαγητού.
Οι επιγραφές νέον και τα μεγάλα παράθυρα της πρόσοψης ενισχύουν περαιτέρω τη σύνδεση του "Surfer Maya" με το δρόμο. Το κίτρινο χρώμα καδράρει απόψεις του εσωτερικού και προκαλεί την προσοχή των περαστικών. Ταυτόχρονα, οι ξύλινοι πάγκοι λειτουργούν ως άμεση υπενθύμιση της πιο ανεπητίδευτης πλευράς του εστιατορίου. Τα στοιχεία οπτικής ταυτότητας που δημιούργησαν οι σχεδιαστές πλημμυρίζουν το χώρο, ενώ το λογότυπο της ποπ μάσκας των Μάγια διακοσμεί τη μίνιμαλ, αλλά παιχνιδιάρικη συσκευασία των τροφίμων.

Στη βιομηχανική ζώνη του Πειραιά, η επιχείρηση δραστηριοποιείται από το 1906 στον χώρο της λιθογραφίας, των γραφικών τεχνών, των εκτυπώσεων κυτιοποιίας και στην παραγωγή συσκευασιών. Σε ένα παλιό πέτρινο κτίριο στεγάζονται εδώ και 100 χρόνια περίπου, οι χώροι παραγωγής ―με τις μηχανές και την πρώτη ύλη― αλλά και τα γραφεία της επιχείρησης. Στο εσωτερικό αναγνωρίζει κανείς το βιομηχανικό χαρακτήρα ενός κτιρίου με ύψος 6 m, που επιστεγάζεται από μια δίρριχτη, εμφανή, ξύλινη στέγη. Στη μια πλευρά του χώρου αναπτύσσεται το εμφανές μεταλλικό πατάρι, στο οποίο λειτουργούν τα γραφεία και άλλοι βοηθητικοί χώροι.
Το ζητούμενο σχετικά με τη διαρρύθμιση των γραφείων εστιαζόταν κυρίως στην επέκτασή τους και στη δημιουργία άνετων θέσεων εργασίας. Σημαντική προϋπόθεση ήταν η σύνδεσή τους και η εύκολη διέλευση από και προς τους χώρους παραγωγής, ενώ απαραίτητη κρίθηκε και η δυνατότητα απομόνωσης του γραφείου της ιδιοκτήτριας της επιχείρησης. Άλλη μια σημαντική παράμετρος για τον σχεδιασμό ήταν η δυνατότητα έκθεσης των "κουτιών" (του εμπορεύματος), τα οποία ποικίλλουν σε σχέδια, μεγέθη και χρωματισμούς.
Η επέκταση των γραφείων επάνω στο πατάρι, ακολούθησε και ανέδειξε το μοτίβο των κλειστών μεταλλικών κατασκευών, δημιουργώντας δύο "κουτιά" που διακόπτονται από την διακριτή είσοδο ανάμεσα σε αυτά. Ο μεταλλικός σκελετός είναι παντού εμφανής και σε μαύρο χρώμα, το ίδιο και οι σκάλες που συνδέουν τις στάθμες, με κουπαστές από μεταλλικά πλέγματα. Όταν τα γραφεία χρησιμοποιούνται και είναι φωτισμένα, ο μεταλλικός σκελετός διαγράφεται καθαρά κάνοντας την ιδέα των "κουτιών μέσα στα κουτιά" αντιληπτή.
Με μια διάθεση "ανανέωσης" ―καθώς πρόκειται για χώρους χωρίς φυσικό φωτισμό―, επιλέχθηκαν φωτεινά χρώματα σε όλα τα βινυλικά δάπεδα των χώρων που σχεδιάστηκαν. Τα έπιπλα, αντιθέτως, ακολουθούν μια πιο ουδέτερη χρωματική παλέτα, όπως το γκρι, σε συνδυασμό με εφαρμογές ξύλου στα σημεία που οι μελετητές θέλησαν να τονίσουν περισσότερο, όπως στο σημείο εισόδου των γραφείων.
Με παρόμοια διάθεση σχεδιάστηκε και ένας νέος χώρος υποδοχής στο ισόγειο. Εκτός από το προφανές καλωσόρισμα στη βιοτεχνία, δημιουργήθηκε ένα κατάλληλο σημείο για την έκθεση παλιών φωτογραφιών, εγγράφων και αντικείμενων που υπενθυμίζουν τη μεγάλη πορεία της επιχείρησης αλλά και του κτιρίου μέσα στα χρόνια.

Η μελέτη αφορούσε δύο οροφοδιαμερίσματα στον πρώτο και δεύτερο όροφο μιας τριώροφης κατοικίας στου Παπάγου.
Μεγάλοι εξώστες με θέα το άλσος και ένα υπέροχο αττικό φως λόγω προσανατολισμού, ήταν τα σημεία γύρω από τα οποία αρθρώθηκε η σύνθεση, ώστε με τη νέα διαμερισμάτωση το φως να φτάσει παντού. Κλασικό δείγμα αρχιτεκτονικής του '70, η κατοικία έχει μια εξαιρετική, άνετη, μαρμάρινη κλίμακα, που οδηγεί στην είσοδο του πρώτου ορόφου.
Διατηρήθηκαν όλα τα στοιχεία που διέθεταν διαχρονική αξία, όπως τα πράσινα μάρμαρα στο καθιστικό και η ξύλινη είσοδος με τα σταθερά υαλοστάσια στο κίτρινο χρώμα. Επιλέχθηκαν πλακίδια για το διάδρομο, την κουζίνα και τους εξώστες, που αφαιρούν μέρος της αρχικής αυστηρότητας του σπιτιού.
Οι "μικρές κυρίες" του ζευγαριού, μία μεγαλύτερη και δύο δίδυμες, επιλέχθηκε να χρησιμοποιήσουν τα πίσω υπνοδωμάτια, στα οποία σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν επιπλέον αποθηκευτικοί χώροι βοηθώντας στη σωστή οργάνωση. Με τη διάνοιξη μιας μεγάλης τζαμαρίας μεταξύ τους, ενοποιήθηκαν, εξασφαλίζοντας επικοινωνία εκ των έσω, δημιουργώντας στην ουσία μια μικρή "σουίτα".
Ο σχεδιασμός στο υπνοδωμάτιο του ζευγαριού, κινήθηκε σε εντελώς διαφορετικό ύφος. Τόσο ο διαχωριστικός τοίχος προς το WC από μαύρο γυαλί, όσο και η διάνοιξη του μεγάλου παραθύρου προς τον κήπο, οδήγησαν σε ένα μοντέρνο, δυναμικό αποτέλεσμα που ταιριάζει στους ρυθμούς ζωής του ζευγαριού.
Η κουζίνα πλήρως λειτουργική και αντισυμβατική στο σχεδιασμό της, είναι ενοποιημένη με το καθιστικό και διαθέτει ένα τζαμένιο μεγάλο αποθηκευτικό χώρο και μια μοντέρνα νησίδα.
Στο δεύτερο όροφο, μια μοντέρνα και καλόγουστη κατοικία στήθηκε στο παλιό οροφοδιαμέρισμα, σε μια ανοιχτή κάτοψη, ώστε το φως να φτάνει παντού, με μοντέρνες φόρμες και υλικά, που δεν στερούν την κλασικότητα από το αποτέλεσμα.