Εξοχική κατοικία στη Μύκονο

Η κατοικία ανήκει σε ένα σύνολο από 5 εξοχικές κατοικίες, τοποθετημένες αμφιθεατρικά στη νότια πλαγιά του λόφου, πάνω από το Αγράρι. Και οι 5 οικίες έχουν προσαρμοστεί στη μορφολογία του εδάφους, σεβόμενες απόλυτα το άγριο φυσικό τοπίο της περιοχής. Όχι τυχαία, οι πρώτες συνθετικές λύσεις έγιναν επιτόπου με ανέμους 8 μποφόρ.
Η αρχιτεκτονική ιδέα είναι επηρεασμένη από την τυπολογία του μυκονιάτικου "χωριού", την αγροικία του Νισία του 17ου και 18ου αιώνα που αναπτυσσόταν προσθετικά ανάλογα με τις ανάγκες των κατοίκων. Το κτίριο επιλέχθηκε να αντιπροσωπεύσει, μεταξύ άλλων, την Ελλάδα στη 10η Biennale αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 2006.
Η συγκεκριμένη κατοικία βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του συγκροτήματος. Κυρίαρχο στοιχείο είναι το λευκό. Στο δάπεδο κυριαρχεί η στιλπνή τσιμεντοκονία και όλοι οι τοίχοι είναι λευκοί όπως και η οροφή με τα ξύλινα δοκάρια. Το σπίτι διαρθρώνεται σε δύο επίπεδα. Στο ισόγειο υπάρχει το καθιστικό, η τραπεζαρία και η κουζίνα ενώ στον α’ όροφο τα υπνοδωμάτια. Επίσης, έχει γίνει ευρεία χρήση παθητικών συστημάτων βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής όπως πέργκολες, σκίαστρα, αντιανέμια, προσανατολισμός σε συνδυασμό με διαστάσεις και αριθμό ανοιγμάτων. Ο περιβάλλων χώρος έχει παραμείνει στη φυσική του κατάσταση και με προσθήκη θάμνων και γενικά χαμηλής βλάστησης της περιοχής από άποψη, δεδομένου ότι σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα "η φύτευση με φυτά που δεν υπάρχουν στο οικοσύστημα του νησιού ισοδυναμεί με βιασμό του τοπίου και σπατάλη υδάτινων πόρων".