Προστασία εξωτερικής τοιχοποιίας έναντι υγρασίας στη στάθμη του εδάφους

Αναπήδηση των νερών της βροχής δημιουργείται στις περιοχές επαφής των κατακόρυφων στοιχείων των όψεων με τα οριζόντια στοιχεία του εδάφους ή των διαμορφώσεων που τις περιβάλλουν. Η δράση της αναπήδησης θεωρείται ότι επιβαρύνει ζώνη ύψους περί τα 30cm στη βάση των κτιρίων και προστίθεται στις επιβαρύνσεις που προκαλεί η βροχόπτωση και η ελεύθερη απορροή των νερών από τα υψηλότερα στα χαμηλότερα επίπεδα της κάθε όψης, συμβάλλοντας στην υγρασιακή επιβάρυνση της συγκεκριμένης ζώνης. Με βάση τα παραπάνω, η προστασία από τα νερά αναπήδησης απαιτεί την προληπτική ενίσχυση της στεγανοποιητικής ικανότητας της κατώτερης ζώνης των 30 cm σε κάθε εκτεθειμένη όψη. Δεν θεωρείται απαραίτητη η ενίσχυση, όταν σ’ αυτή τη ζώνη έχουν εφαρμοστεί υλικά με στεγανοποιητικές ιδιότητες, όπως οπλισμένο στεγανοποιητικό σκυρόδεμα, ειδικά επιχρίσματα ή στεγανοποιητικές μεμβράνες,που προστατεύονται με κατάλληλη επένδυση. Σημειώνεται ότι σε τεχνικά έντυπα εταιρειών παραγωγής ειδικών βαφών με ενισχυμένες στεγανοποιητικές ιδιότητες, προβάλλεται η καταλληλότητά τους για εφαρμογές προστασίας της ζώνης καταπόνησης από νερά αναπήδησης, μέχρι το ύψος των 50 cm. Ειδικότερα, για την προστασία των ξύλινων στοιχείων που εκτίθενται σε νερά αναπήδησης και καταλαμβάνουν κατακόρυφες επιφάνειες των όψεων, είτε ως επενδύσεις είτε ως κατασκευές του τύπου των ξυλόπηκτων τοιχοπετασμάτων, θα πρέπει η έδρασή τους να γίνεται πάντοτε επάνω σε βάση ή σε θεμέλιο που προεξέχει, διατηρώντας υψομετρική διαφορά τουλάχιστον 30 cm από τις επιφάνειες των περιμετρικών διαμορφώσεων και το οποίο κατασκευάζεται από ανθεκτικό στην υγρασία υλικό, όπως π.χ. ένα υπερυψωμένο τοιχίο σκυροδέματος με υγροπροστατευτική επίστρωση, αρμολογημένη λιθοδομή κτλ. Ακόμη, οι περιμετρικές περιοχές έδρασης των ξύλινων στοιχείων απαιτούν επιπρόσθετη προστασία με στεγανοποιητικές μεμβράνες, μαστίχες σφράγισης κτλ., που τις διαχωρίζουν από τη βάση τους. Η γενικότερη υγροπροστασία των ξύλινων στοιχείων των όψεων από τα νερά των βροχοπτώσεων απαιτεί την πρόβλεψη κατάλληλου μήκους προστεγασμάτων.

  • Second Text:

    1. Εσωτερικό επίχρισμα.
    2. Οπλισμένο σκυρόδεμα.
    3. Κονίαμα συγκόλλησης.
    4. Θερμομονωτικό υλικό.
    5. Υαλόπλεγμα.
    6. Πρώτη στρώση οργανικού επιχρίσματος.
    7. Δεύτερη στρώση επιχρίσματος.
    8. Θερμομονωτική ροδέλα.
    9. Βύσμα στερέωσης.
    10. Οδηγός εκκίνησης.
    11. Νεροσταλάκτης.
    12. Αφρώδης μονωτική ταινία αρμών.
    13. Στρώση στεγανοποίησης.
    14. Θερμομονωτική πλάκα ζώνης στεγανοποίησης.
    15. Στρώση στεγανοποίησης.
    16. Διακοσμητικό χαλαζιακό επίχρισμα.
    17. Χαλίκι.
    18. Επίστρωση με κλίση.

ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Διαμόρφωση στρώσεων αντεστραμμένου δώματος σε επισκευή υφιστάμενου δώματος

Διαμόρφωση στρώσεων αντεστραμμένου δώματος σε επισκευή υφιστάμενου δώματος

Διαμόρφωση στρώσεων αντεστραμμένου επισκέψιμου τύπου δώματος επί προϋπάρχουσας πλάκας οπλισμένου σκυροδέματος σε περίπτωση επέμβασης ολικού χαρακτήρα. H στεγανοποίηση του δώματος πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο είτε με επαλειφόμενα ελαστομερή ρευστά στεγανοποιητικά…
Εφαρμογή εξωτερικής θερμομόνωσης σε τοιχοποιία

Εφαρμογή εξωτερικής θερμομόνωσης σε τοιχοποιία

Η στερέωση των θερμομονωτικών πλακών πραγματοποιείται συνήθως με συνδυασμό επικόλλησης και μηχανικής στερέωσης. Για την τοποθέτηση της πρώτης, χαμηλότερης σειράς θερμομονωτικών πλακών στερεώνονται ράγες εκκίνησης (μεταλλικές λάμες αλουμινίου σχήματος αντεστραμμένου…

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies ώστε να βελτιώσει την εμπειρία περιήγησης.