Την είδηση για τον θάνατό του έκανε γνωστή με ανάρτησή του το αρχιτεκτονικό γραφείο 4k Architects, που αποχαιρέτησε τον σπουδαίο δημιουργό.
«Το αρχιτεκτονικό γραφείο 4k Architects αποχαιρετά με βαθύτατη θλίψη τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Δεκαβάλλα, που έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 98 ετών. Αφιερώθηκε με πάθος και όραμα στην αρχιτεκτονική και αναδείχθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς τους. Την υπηρέτησε ως τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Για την ομάδα μας η δεκαετής, καθημερινή συνύπαρξη μαζί του, υπήρξε ένα σπάνιο δώρο, απέναντι στο οποίο στεκόμαστε με ευγνωμοσύνη και αγάπη. Η σκέψη του και το έργο του θα συνεχίσουν να αποτελούν μια πολύτιμη κληρονομιά για όλες τις νέες γενιές αρχιτεκτόνων» αναφέρει η εν λόγω ανακοίνωση.
Σύμφωνα με την ανάρτηση την Τετάρτη ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας θα αποτεφρωθεί στο Κέντρο Αποτέφρωσης της Ριτσώνας στις 12:00.
Παράκληση της οικογένειας, αντί στεφάνων να γίνουν δωρεές στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
Το έργο του Κωνσταντίνου Δεκαβάλλα
Ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1924. Είχε καταγωγή από τη Σίκινο και στράφηκε στην αρχιτεκτονική λόγω ενός θείου του, του αρχιτέκτονα και αρχαιολόγου Γκόρχαμ Φίλιπς Στίβενς.
Μετά τις σπουδές και τα μεταπτυχιακά του σε Αθήνα, Λονδίνο και Νέα Υόρκη συμμετείχε στον σχεδιασμό του τουριστικού συγκροτήματος του Αστέρα Γλυφάδας, το οποίο αποπερατώθηκε το 1954, και στην κατασκευή του ξενοδοχείου Ναυσικά του Αστέρα Βουλιαγμένης.
Το 1980 εκλέχθηκε καθηγητής των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου δίδαξε μέχρι το 1993 και αυτό που έλεγε στους νέους φοιτητές ήταν ότι «η μάθηση είναι θέμα βούλησης, όχι δασκάλου», όπως είχε τονίσει σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μοντέρνους αρχιτέκτονες της γενιάς του.

Αυτά τα φωτιστικά LED αποτελούνται από ένα τρισδιάστατο εκτυπωμένο "δίχτυ", του οποίων η γεωμετρία ανακυκλωμένου πολυμερούς είναι μεν ελαστική, αλλά αρκετά ισχυρή ώστε να τεντώνεται και να αναμορφώνεται, όταν υποβάλλεται σε μεταβαλλόμενες αλλαγές στο άμεσο περιβάλλον του. Όταν φορτίζονται, εκπέμπουν ένα φωτεινό λευκό φως, ορατό για 3 μέτρα σε απόλυτο σκοτάδι. Ακόμη, έχουν προσαρμοστεί, έτσι ώστε η εσωτερική επιφάνεια του τρισδιάστατα εκτυπωμένου διχτυού να είναι επικαλυμμένη με χαλκό. Το συγκεκριμένο project ανατέθηκε για τον φωτισμό των ξενοδοχείων Gao στο Πεκίνο.

Οι αρχιτέκτονες θέλησαν να δημιουργήσουν έναν σύγχρονο open-plan χώρο βιομηχανικού χαρακτήρα στο υφιστάμενο διαμέρισμα, χωρίς την ύπαρξη θυρών μεταξύ των δωματίων, με τη βοήθεια διαχωριστικών. Αξιοποιήθηκαν οι υπάρχουσες δομικές και τεχνικές παράμετροι της κατασκευής του διαμερίσματος, ενώ η οροφή παρέμεινε εκτεθειμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα. Αυτό έδωσε στο διαμέρισμα έναν πιο ακατέργαστο χαρακτήρα. Σημαντική ήταν η επιλογή του δαπέδου, το οποίο είναι ομοιόμορφο σε όλο το διαμέρισμα, συμπεριλαμβανομένων των λουτρών, και είναι και αυτό από σκυρόδεμα- ενώ η αρχική επιλογή ήταν terrazzo.
Σημαντικό στοιχείο του σχεδιασμού ήταν η εισαγωγή "κουτιών" στον open-plan χώρο, έτσι ώστε τα δωμάτια να διαχωρίζονται μεταξύ τους όχι με αυστηρό τρόπο, διατηρώντας και την ιδιωτικότητα.Τα ένθετα κουτιά είναι κατασκευασμένα από διαφορετικά υλικά και δομές. Το κύριο διαχωριστικό στοιχείο του χώρου είναι ένα διαχωριστικό έντονου πράσινου χρώματος, το οποίο κρύβει ένα μέρος της κουζίνας, όπου υπάρχει το ψυγείο, το πλυντήριο πιάτων και ο εντοιχισμένος φούρνος. Ο πελάτης ήθελε όσο το δυνατόν λιγότερες πόρτες.
Στην είσοδο υπάρχει ένα μικρό βοηθητικό δωμάτιο και δύο εντοιχισμένες ντουλάπες. Κεντρικός χώρος είναι η κουζίνα με νησίδα επενδυμένη με μπρούτζινα πάνελ, ενώ διαθέτει πάγκο από συμπαγές σκυρόδεμα. Η επιφάνεια του πάγκου έχει έξυπνα κρυμμένα ανοίγματα για διαλογή βιολογικών απορριμμάτων. Το υπνοδωμάτιο βρίσκεται πίσω από το πράσινο "κουτί". Διαθέτει τρεις εισόδους. Υπάρχει χώρος για τραπεζαρία με καθιστικό. Σε αυτόν τον χώρο υπάρχει επίσης ένα μικρό μπάνιο για τους επισκέπτες. Η είσοδος στο μπάνιο βρίσκεται στον προθάλαμο του διαμερίσματος. Η άποψη του διαμερίσματος που δημιουργήθηκε μετά την αφαίρεση των περισσότερων χωρισμάτων, ενισχύει την αρμονική διασύνδεση των διαφορετικών υλικών που χρησιμοποιούνται στο διαμέρισμα.

Τα βραβεία αρχιτεκτονικής "Aga Khan" στοχεύουν στην ανάδειξη έργων, που ανταποκρίνονται στις ανάγκες και στις προσδοκίες ισλαμικών κοινοτήτων. Ο θεσμός επιβραβεύει έργα, τα οποία αντιπροσωπεύουν την αρχιτεκτονική αριστεία στους τομείς του σύγχρονου σχεδιασμού, της κοινωνικής στέγασης, της βελτίωσης και ανάπτυξης κοινοτήτων, της ιστορικής διατήρησης, της επαναχρησιμοποίησης, καθώς και της περιβαλλοντικής βελτίωσης. Νικητές του βραβείου αρχιτεκτονικής "Aga Khan" για το 2022 είναι τα εξής έργα:
Βελτίωση υπαίθριων δημόσιων χώρων "Urban River Spaces" στο Μπαγκλαντές
Το έργο σχεδιάστηκε από τους Co.Creation. Architects / Khondaker Hasibul Kabir, Suhailey Farzana στο Μπαγκλαντές και αφορά στην αξιοποίηση, ανάδειξη και βελτίωση των υπαίθριων δημόσιων χώρων στην πόλη και πιο συγκεκριμένα στη δημιουργία γραμμικών πάρκων κατά μήκος παραποτάμιων περιοχών εντός του αστικού ιστού. Στόχος είναι η δημιουργία διαδρομών πρασίνου και η διασύνδεσή τους με άλλους υπαίθριους κοινόχρηστους χώρους. Στο έργο συμμετείχε ενεργά και η τοπική κοινότητα, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση στον ποταμό Nabaganga, επιτυγχάνοντας τη μετατροπή μιας χωματερής σε έναν ελκυστικό πολυλειτουργικό χώρο, ο οποίος προστατεύει και ενισχύει τη βιοποικιλότητα του περιμετρικού περιβάλλοντος.
Διαμόρφωση χώρων κοινότητας προσφύγων Rohingya στο Μπαγκλαντές
Οι έξι προσωρινοί χώροι, οι οποίοι ανταποκρίνονται στο πρόγραμμα "Rohingya Refugee Response" παρέχουν μια αξιοπρεπή, ευαίσθητη και έξυπνη λύση στις επείγουσες ανάγκες που σχετίζονται με τη μεγάλη εισροή προσφύγων Rohingya στις κοινότητες υποδοχής του Μπαγκλαντές, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια των γυναικών και των κοριτσιών. Η ιδέα και ο σχεδιασμός των αρχιτεκτόνων Rizvi Hassan, Khwaja Fatmi, Saad Ben Mostafa των έξι χώρων είχε ως στόχο την "ανοικοδόμηση" της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δίνοντας λύσεις στις χωρικές και λειτουργικές ανάγκες που προκύπτουν.
Διεθνές αεροδρόμιο "Banyuwangi" στην Ινδονησία
Το διεθνές αεροδρόμιο στο Blimbingsari της Ινδονησίας, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Andramatin, συνδυάζει αρμονικά την αρχιτεκτονική, τη λειτουργικότητα και την αισθητική. Σύγχρονο και αποτελεσματικό από όλες τις απόψεις, πρόκειται να αποτελέσει πρότυπο και άλλων τέτοιων αεροδρομίων, καθώς η κυβέρνηση της Ινδονησίας σκοπεύει να κατασκευάσει περίπου 300 τέτοια αεροδρόμια στο εγγύς μέλλον.
Μουσείο σύγχρονης τέχνης "Argo Museum of Contemporary Art and Cultural Centre" στο Ιράν
Στον πυκνό αστικό ιστό του ιστορικού κέντρου της Τεχεράνης, αυτό το ιδιαίτερο έργο επανάχρησης και συντήρησης από τους ASA North / Ahmadreza Schricker έχει μετατρέψει το "Argo Factory" –ένα πρώην ζυθοποιείο–, του οποίου οι δραστηριότητες μεταφέρθηκαν έξω από την πόλη, σε ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης. Το αρχικό –κατά βάση ερειπωμένο– κτίριο του ζυθοποιείου ανακαινίστηκε και στη θέση του χτίστηκαν νέοι χώροι με λεπτή προσέγγιση και σχεδιασμό. Μία ποικιλία χώρων για εκθέσεις, ομιλίες και ταινίες αναπτύχθηκε σε τέσσερα επίπεδα, ενώ μία νέα κατοικία καλλιτεχνών χτίστηκε δίπλα στο μουσείο.
Ανακαίνιση ξενώνα "Niemeyer" στον Λίβανο
Στα περίχωρα της Τρίπολης –ένα από τα παλαιότερα και ομορφότερα λιμάνια, που κάποτε φημιζόταν για τη βιοτεχνία του, αλλά σήμερα καταστρέφεται από τη φτώ¬χεια και την έλλειψη δημόσιων χώρων– η αποκατάσταση του ξενώνα από τους East Architecture Studio αποτελεί μέρος της "Διεθνούς Έκθεσης Rachid Karami" (RKIF), το ημιτελές αριστούργημα του αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer. Ο ξενώνας είχε εγκαταλειφθεί το 1975 λόγω του εμφυλίου πολέμου, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε εκθεσιακό κέντρο για την προώθηση της τοπικής βιομηχανίας ξύλου.
"CEM Kamanar Secondary School" στη Σενεγάλη
Είναι σχεδιασμένο από τους Dawoffice / David Garcia και Aina Tugores. Πρόκειται για ένα σχολικό συγκρότημα, κατασκευασμένο με τοπικά υλικά και τεχνικές, όλα σε στενή συνδιαλλαγή με το περιβάλλον. Η τοπογραφία και η χλωρίδα της περιοχής αποτέλεσαν τις βασικές προϋποθέσεις κατασκευής αυτού του έργου, οργανώνοντας τις υπαίθριες αίθουσες διδασκαλίας γύρω από τα υπάρχοντα μεγάλα δέντρα, έτσι ώστε δάσκαλοι και μαθητές να επωφεληθούν από τη σκιά που δημιουργείται από

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Η επικάλυψη με χρώματα πούδρας είναι κατάλληλη για μια ποικιλία υποστρωμάτων, πλέον των μεταλλικών, όπως π.χ. των πλαστικών, των γυάλινων και των ινοσανίδων μεσαίας πυκνότητας (MDF) και υπερτερεί έναντι των υγρών χρωμάτων ως προς την αντοχή, τη διάρκεια ζωής και την ποικιλία των τελικών επιστρώσεων, καθώς και το μειωμένο περιβαλλοντικό κόστος. Όσον αφορά στις μεταλλικές επιφάνειες, η βαφή με χρώματα πούδρας παρέχει αντιδιαβρωτική προστασία, αντοχή σε εκδορές και μεγάλη επιλογή χρωμάτων, προσφέροντας ενδιαφέρουσες αρχιτεκτονικές λύσεις. Σημειώνεται ότι η επιτυχία αυτής της μεθόδου επικάλυψης έγκειται στην τήρηση όλων των συνθηκών παραγωγικής διαδικασίας, εφαρμογής και χρήσης.

Το "Hourglass Corral" είναι μία εξοχική κατοικία, που περιλαμβάνει καλλιέργειες αρωματικών φυτών. Αυτές πραγματοποιούνται στο φυτεμένο δώμα, το οποίο παράλληλα προσφέρει αποδοτική θερμομόνωση στους χώρους. Η κάτοψη της κατοικίας είναι προϊόν παραμετρικού σχεδιασμού. Προέκυψε από τη χρήση του οργανικού κάνναβου του Ρώσου μαθηματικού Georgy Voronoi.
Το σχήμα των οροφών στους εσωτερικούς χώρους του "Hourglass Corral" είναι παρόμοιο με αυτό που δημιουργείται στην άμμο μιας κλεψύδρας. Διαμορφώνονται ως μια αλληλουχία από χωνιά, τα οποία στην κορυφή τους έχουν μια στρογγυλή οπή. Όταν ανοίγουν οι φεγγίτες, που καλύπτουν τις στρογγυλές οπές, δημιουργείται εξαιρετικά αποδοτικός φυσικός αερισμός για το κτίριο. Κάτω από κάθε φεγγίτη τοποθετείται ένα κλείστρο, που προσομοιάζει σ' αυτά των φωτογραφικών μηχανών, ενώ ένας κυκλικός μεταλλικός δίσκος αναρτάται κάτω από τη στρογγυλή οπή για τον έμμεσο φωτισμό των χώρων.

Αρχιτεκτονική μελέτη: DECA architecture

Φωτογραφίες: Yorgis Yerolymbos

Γυαλιστερά κεραμικά πλακίδια σε αποχρώσεις του πράσινου και του μπλε καλύπτουν τη στριφτή μορφή της "Villa BW", μιας κατοικίας στο ολλανδικό χωριό Schoorl.
Η χαρακτηριστική διπλή καμπύλη οροφή είναι σχεδιασμένη για να κάνει την κατοικία να ενσωματώνεται στο τοπίο.
Επεξεργασμένα με ιριδίζον λούστρο, τα ειδικής παραγγελίας πλακίδια που καλύπτουν το εξωτερικό είναι χρωματισμένα σε γκρι, μπλε και πράσινους τόνους, που φαίνεται να μετατοπίζονται με το μεταβαλλόμενο φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Φωτογραφίες: Ossip Architectuurfotografie

Αυτός ο χώρος διαβίωσης διαθέτει μια εντυπωσιακή κουζίνα με επένδυση από ανοξείδωτο ατσάλι με κυρτά στοιχεία, που αντλεί έμπνευση από τις επαγγελματικές κουζίνες των fast food εστιατορίων στο Λονδίνο.
Φωτογραφίες: Edmund Dabney

Το κτίριο τελεί υπό νέο χρηματοδοτικό μισθωτή, ο οποίος σκοπεύει να το εκμεταλλευθεί ως γραφειακούς χώρους προς ενοικίαση. Γι’ αυτό το σκοπό απαιτήθηκε η εξωτερική αναβάθμιση της όψης του ακινήτου, ειδικά όσον αφορά στις προσόψεις, που βλέπουν στους κύριους οδικούς άξονες, αλλά και η εσωτερική ανανέωση όσον αφορά στους κοινόχρηστους χώρους του και τους χώρους υγιεινής. Το κτίριο ως είχε ήταν καλυμμένο από φύλλα αλουμινίου σε επιμερισμό και με τρόπο εφαρμογής πολύ χαρακτηριστικό για κτίρια γραφείων του τέλους της δεκαετίας του ‘90 και των αρχών του 2000. Επίσης το υλικό ήταν σε χρωματισμό έντονα εταιρικό της τότε ιδιοκτησίας του. Έτσι κρίθηκε απαραίτητη –για να μπορέσει να στεγάσει νέες ετερόκλητες εταιρείες σε ένα κέλυφος, το οποίο να έχει σύγχρονο χαρακτήρα– η πλήρης αποξήλωση όλων των επικαλύψεών του. Από την άλλη, η πλαγιοκάλυψη του κτιρίου, τα κουφώματά του καθώς και τα συστήματα ηλιοπροστασίας που έχει –με χρήση εξωτερικών αλουμινένιων βενετικών περσίδων– κρίθηκαν επαρκή, ενώ η αντικατάστασή τους αντιοικονομική.
Έτσι, προκειμένου να διατηρηθούν τα κουφώματα, οι νέες όψεις διατηρούν ακριβώς το ρυθμό και τα μεγέθη των υπαρχόντων ανοιγμάτων. Τα φύλλα αλουμινίου της πλαγιοκάλυψης αφαιρέθηκαν και βάφτηκαν σε σκούρα, ουδέτερη φαιά απόχρωση προκειμένου η μάζα του κτιρίου να μπορέσει να αποτελέσει το υπόβαθρο μιας πιο γενναίας αρχιτεκτονικής χειρονομίας. Η θέση προβολής που έχει το κτίριο, ο χαοτικός περίγυρός του, καθώς και η ανάγκη επικαιροποίησης της αισθητικής των προσόψεών του επέβαλε μια έντονη παρέμβαση για τη διαμόρφωση των όψεων, ειδικά προς τις κύριες οδούς και τη διακεκριμένη γωνία του οικοπέδου στη συμβολή των οδών Παπαδιαμαντοπούλου και Μιχαλακοπούλου. Προκειμένου να μείνει αλώβητη η υπάρχουσα πλαγιοκάλυψη επελέγη η δημιουργία μιας νέας, διάτρητης όψης σε απόσταση από την υπάρχουσα: μια νέα αναρτημένη επιδερμίδα, η οποία δηλώνει ξεκάθαρα την παρουσία του κτιρίου. Αυτή η νέα πρόσοψη αποτελείται από ένα διακοσμητικό πλέγμα δοκών, διαστάσεων 30 x 70 (cm), οι οποίες απέχουν 70 cm από την υπάρχουσα όψη.
Η νέα επιδερμίδα γίνεται εξ ολοκλήρου από μεταλλική κατασκευή για να μην έχει θερμοχωρητικότητα, επικαλύπτεται από ξηρά δόμηση και επιχρίεται σε λευκό χρώμα προκειμένου να λειτουργήσει ως πρώτο επίπεδο σε σχέση με το σκούρο υπόβαθρο της μάζας του κτιρίου. Το πλέγμα διατάσσεται μεταξύ δύο οριζόντιων δοκών, στο ύψος του Α’ ορόφου η κάτω, στο ύψος του στηθαίου του δώματος η άνω, οι οποίες εγκιβωτίζουν τη γεωμετρία και εξισορροπούν τη σύνθεση. Οι θέσεις των δοκών του πλέγματος ακολουθούν μια λογική αντιστοιχίας προς τα τυφλά μέρη της πλαγιοκάλυψης και του μέσου των υπαρχόντων ανοιγμάτων με το σκούρο υπόβαθρο της μάζας του κτιρίου. Αυτή η σύνθεση του πλέγματος των δοκών διαχωρίζεται από το επίπεδο του δρόμου με τη δημιουργία ενός ισχυρού οριζόντιου στοιχείου. Έτσι, δημιουργείται μια νέα μαρκίζα, που περιτρέχει το κτίριο στο επίπεδο της οροφής του ισογείου κατασκευασμένη και αυτή από μεταλλικά στοιχεία και βαμμένη προκειμένου να μην μειώνουν το φως των εσωτερικών χώρων και να μην αποκρύπτουν την όμορφη θέα, ειδικά της πτέρυγας της Μιχαλακοπούλου προς τον Λυκαβηττό. Οι δοκοί αυτές έχουν ικανό μέγεθος ώστε να είναι αισθητή η παρουσία τους στο δρόμο, αλλά προκειμένου να μην αποπνέουν αίσθηση φερόντων στοιχείων αποκλίνουν από την κατακόρυφο στην ίδια λευκή απόχρωση με το πλέγμα. Ειδική, τέλος, μέριμνα ελήφθη και για το φωτισμό ανάδειξης του κτιρίου. Με διακριτικούς ανεστραμμένους φωτισμούς επιχειρήθηκε η διαφοροποίηση της αίσθησης των νέων προσόψεων μεταξύ ημέρας και νύχτας και η δημιουργία ενός άρτιου αισθητικού αποτελέσματος με ισχυρή όμως παρουσία και κατά τις νυχτερινές ώρες.

Το έργο αφορά μικρής κλίμακας ανακαίνιση και διαμόρφωση χώρου γραφείων για την εταιρεία Marathon VC. Στην καρδιά της πόλης, στην περιοχή της Ακρόπολης, ένας ενιαίος χώρος 200τμ στον πρώτο όροφο κτιρίου σχεδιασμένο από το αρχιτεκτονικό γραφείο ISV, φιλοξενεί θέσεις εργασίας, χώρους υποδοχής, meeting room, χώρους online διασκέψεων και καθιστικό. Τα χαρακτηριστικά που προϋπάρχουν, όπως η ενιαία επιφάνεια υαλοπινάκων στο εξωτερικό όριο του κτηρίου και το ανεπίχριστο σκυρόδεμα στον φέροντα οργανισμό, “αγκαλιάστηκαν” με σεβασμό σε αυτή την μελέτη διαμόρφωσης και εντάχθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα.
Αρχές σχεδιασμού - Διαμόρφωση χώρου
Ο σχεδιασμός του χώρου στηρίχτηκε σε δύο βασικές συνιστώσες που τέθηκαν από τους χρήστες: ο χώρος πρέπει να είναι μεταβαλλόμενος ώστε να παρέχει την δυνατότητα για ποικίλες χρήσεις και ταυτόχρονα να διατηρεί τον ενιαίο χαρακτήρα του. Οι δύο αυτοί παράγοντες αποτέλεσαν γνώμονα για την σχεδίαση και την διακόσμηση του χώρου, ενώ ταυτόχρονα ήταν περιοριστικοί ως προς την διαχείριση του. Η τελική σχεδίαση βασίστηκε στην οργάνωση του χώρου σε ζώνες χρήσεων που οριοθετήθηκαν με νοητά ή ελαφριά όρια, επιτρέποντας την μεταβολή και την αναδιάρθρωσή τους. Οι μόνοι χώροι οι οποίοι παρέμειναν στην αρχική τους μορφή και δεν περιλαμβάνονται στην μελέτη, πέραν της όποιας επισκευής και συντήρησης απαιτήθηκε για την σωστή τους λειτουργία, είναι οι υγροί χώροι, μία μικρή κουζίνα και τα WC. Ο κύριος χώρος παρέμεινε ενιαίος και μέσα σε αυτόν οργανώθηκε η βασική χρήση εργασίας, τοποθετώντας γραφεία διαστάσεων 2.00 m επί 1.00 m παράλληλα και σε σειρά. Οι 6 θέσεις εργασίας θεωρούνται μόνιμες και σταθερές, αν και κατ’ ανάγκη μπορούν να επανατοποθετηθούν. Σε συνέχεια των θέσεων αυτών, παράλληλα στο εξωτερικό όριο του κτηρίου που αποτελείται από υαλοπίνακες, τοποθετήθηκε πάγκος εργασίας με ακόμα 6 θέσεις. Η χρήση αυτών είναι περιστασιακή και ο πάγκος, αποτελούμενος από δυο μονάδες, είναι αυτοφερόμενος ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί σε όποιο άλλο σημείο χρειαστεί. Ανάμεσα στις θέσεις εργασίας που διαμορφώθηκαν, τοποθετήθηκαν μικρά καθιστικά, αποτελούμενα από πολυθρόνες και χαμηλά τραπεζάκια. Ο ρόλος τους είναι τόσο η υποδοχή καλεσμένων και η πραγματοποίηση μίας μικρής, άτυπης συνάντησης, όσο και η φιλοξενία των μικρών διαλειμμάτων των εργαζόμενων. Η δεύτερη βασική ζώνη που δημιουργήθηκε στον χώρο σπάει τον αυστηρό χαρακτήρα της εργασίας και ακολουθεί μία πιο χαλαρή προσέγγιση. Αντιδιαμετρικά της βασικής μονάδας εργασίας, διαμορφώνεται σαλόνι το οποίο χωρίζεται από τον υπόλοιπο χώρο με ξύλινη κατασκευή. Η κατασκευή αυτή είναι διάτρητη, επιτρέπει την μερική οπτική επαφή ανάμεσα στις ζώνες, ενώ παράλληλα, προσφέρει χώρους αποθήκευσης με την μορφή ραφιών. Πίσω από την ξύλινη αυτή κατασκευή, ένα σαλόνι σχηματισμένο από καναπέ, πολυθρόνες και βοηθητικά τραπεζάκια είναι ικανό να φιλοξενήσει χαλαρές συναντήσεις, εργασία σε πιο ήρεμους ρυθμούς ή απλά lunch breaks. Ο ενιαίος χαρακτήρας των γραφείων δημιούργησε, ωστόσο, και την ανάγκη για απομόνωση, καθώς πολλές φορές η χρήση ηχητικών μέσων από έναν χρήστη διατάρασσε την λειτουργία όλων των ζωνών. Έτσι, ενώ μεγάλο τμήμα του χώρου κρατήθηκε ενιαίο με ελαφρά ή καθόλου χωρίσματα, διαμορφώθηκαν και αυστηρά κλειστοί χώροι που επιτρέπουν την απομόνωση των εργαζόμενων. Δίπλα στην είσοδο και σε οπτική επαφή με την ζώνη εργασίας, οργανώθηκε meeting room με την χρήση διαχωριστικού αποτελούμενο από διπλά υαλοπετάσματα. Ένα γραφείο συνεδριάσεων 8 θέσεων και απαραίτητος εξοπλισμός για συσκέψεις, επιτρέπει στην παράλληλη διεξαγωγή συναντήσεων, ενώ ο χώρος γραφείων λειτουργεί κανονικά. Παράλληλα, ένας δεύτερος κλειστός χώρος διαμορφώθηκε από αποθήκη σε άτυπο στούντιο παραγωγής ηχητικών εγγραφών, όπου οι τοίχοι επενδύθηκαν με ηχοαπορροφητικό υλικό υψηλών προδιαγραφών και ένα μικρό γραφείο τοποθετήθηκε για μεγαλύτερη άνεση. Πρόσθετα, ελεύθερα στον χώρο και με δευτερεύουσα χρήση αυτή του ορίου, τοποθετήθηκε ένα booth που επιτρέπει στην πλήρη ηχητική απομόνωση ενός χρήστη, ενώ παρέχει ανεξάρτητο σύστημα αερισμού και φωτισμού, δημιουργώντας το ιδανικό περιβάλλον για κλήσεις ή συνδιαλέξεις.
Υλικά
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην υλοποίηση του έργου επιλέχθηκαν με βάση τόσο το λειτουργικό κομμάτι του χώρου, όσο και το αισθητικό. Από τις πρόσθετες κατασκευές που τοποθετήθηκαν, μέχρι και τα υφάσματα των επίπλων, ακολουθήθηκαν οι μινιμαλιστικές γραμμές που επιβάλει το ίδιο το κτίριο. Το ανεπίχριστο σκυρόδεμα στον φέροντα οργανισμό παρέμεινε εμφανές και “έδεσε” με τον φυσικό δρυ που επιλέχθηκε σε επιφάνειες γραφείων, τραπεζιών και στην διάτρητη κατασκευή που λειτουργεί ως διαχωριστικό των ζωνών εργασίας - σαλονιού. Το δάπεδο, το οποίο προϋπήρχε και ήταν υπερυψωμένο για την διαχείριση των δικτύων, επιδιορθώθηκε με βάση τις νέες ανάγκες και επενδύθηκε με βινυλικά πλακίδια. Ο κλειστός χώρος του meeting room υλοποιήθηκε με την χρήση διαχωριστικού συστήματος με διπλούς υαλοπίνακες και ακολούθησε την αισθητική των υπάρχοντων υαλοπινάκων στο εξωτερικό όριο του κτηρίου (μεταλλικό πλαίσιο σε αντίστοιχη απόχρωση). Παράλληλα, αντικαταστάθηκε η είσοδος με παρόμοιο σύστημα, στην οποία τοποθετήθηκε τεχνολογία που επιτρέπει την μετατροπή του υαλοπίνακα από διάφανο σε τυφλό με την διέλευση ηλεκτρικού φορτίου. Ηχοαπορροφητικα υλικά τύπου felt τοποθετήθηκαν ως επένδυση στο άτυπο studio που δημιουργήθηκε στην θέση παλιάς αποθήκης. Ένα από τα προβλήματα που παρουσιάστηκε ήταν η κακή διαχείριση του ήχου στον ενιαίο χώρο, λόγω των σκληρών επιφανειών και της έλλειψης στοιχείων απορρόφησης. Η χρήση βινυλικού δαπέδου και η τοποθέτηση κουρτινών σε μορφή roller, βελτίωσαν τόσο το αισθητικό κομμάτι, όσο και την διαχείριση των ηχητικών ανακλάσεων. Σημαντική πινελιά στον χώρο αποτελεί η σύνθεση από ζωντανά βρύα τοποθετημένα σε ξύλινο, δρύινο τελάρο, γύρω από το λογότυπο της εταιρείας. Η σύνθεση αυτή αποτελεί διακοσμητική πρόταση, αλλά παράλληλα βοηθάει ηχητικά τον χώρο, καθώς δημιουργεί ένα ηχοαπορροφητικό στοιχείο που βοηθά στον περιορισμό της ανάκλασης του ήχου. Επιπλέον, φυτά, ανθεκτικά σε κλειστούς χώρους, επιλέχθηκαν και τοποθετήθηκαν ανάμεσα στις ζώνες, δημιουργώντας ζωντανές, πράσινες νησίδες που σπάνε την κανονικότητα και δίνουν μία φρέσκια νότα.