At a+ architects each project is unique, yet all share an objective: beauty, harmony, balance… is an architectural studio founded in 2005 by Ioannis Zacharakis, located in Athens Kifissia. Consists team of qualified architects, engineers and designers. Ioannis Zacharakis is an Architect UACG, Ms. Interior design

Το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (Ε.Ι.Α.) και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Σχεδιασμός Φωτισμού», της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Βιώσιμου σχεδιασμού του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.), προκηρύσσουν πανελλήνιο φοιτητικό διαγωνισμό σχεδιασμού πρότυπου φωτιστικού σώματος για προπτυχιακούς/ές και μεταπτυχιακούς/ές φοιτητές/τριες που είναι εγγεγραμμένοι/ες σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδας.
Οι προτάσεις που θα βραβευθούν καθώς και όλες οι συμμετοχές, θα παρουσιαστούν σε έκθεση και θα δημοσιευτούν στο συνοδευτικό κατάλογο. Στο πλαίσιο του διαγωνισμού θα πραγματοποιηθεί εσπερίδα με συζητήσεις μεταξύ αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών φωτισμού που αφορούν στον σχεδιασμό φωτισμού, τις επιδράσεις του φωτός στον άνθρωπο, στον πολιτισμό και στην επιστήμη.
Οι δράσεις αυτές θα κοινοποιηθούν στο διεθνές δίκτυο της UNESCO, στο πλαίσιο του International Day of Light και αποσκοπούν στο να ευαισθητοποιήσουν, να εκπαιδεύσουν και να συστήσουν έναν γόνιμο διάλογο με κοινό παρονομαστή το φως.

Χρονοδιάγραμμα / Προθεσμίες
26.01.2023 Δημοσιοποίηση προκήρυξης του διαγωνισμού
26.02.2023 Λήξη προθεσμίας υποβολής ερωτημάτων στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
07.03.2023 Ανακοίνωση απαντήσεων στο www.eia.gr
31.03.2023 Λήξη υποβολής συμμετοχών
12.05.2023 Ανακοίνωση αποτελεσμάτων στο www.eia.gr, www.eap.gr

Βραβεία
Α΄ Βραβείο 1000€
Β΄ Βραβείο 600€
Γ΄ Βραβείο 400€

Kριτική επιτροπή
Διονύσης Σοτοβίκης, Αρχιτέκτων, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου Ε.Ι.Α.
Στυλιανός Ζερεφός, Καθηγητής Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Βιώσιμου Σχεδιασμού Ε.Α.Π.
Κατερίνα Σκάλκου, Αρχιτέκτων-Μελετητής Φωτισμού, Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό Ε.Α.Π.
Κωνσταντίνος Γρίβας, Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, Τ.Α.Μ. Π.Π.
Μιχάλης Αναστασιάδης, Designer

Περισσότερες πληροφορίες www.eia.gr.

àkra is an awarded architecture studio based in Athens, founded in 2021 by Mado Samiou and Demosthenes Kouros.
Our practice focuses in shaping spatial experiences that arise from the interaction of architecture and nature, through form, materials and light.

Οι επιφάνειες καθρέφτη χρησιμοποιούνται για να αντανακλούν το φυσικό φως και να δημιουργούν την ψευδαίσθηση μεγαλύτερων χώρων σ’ αυτό το μικρό διαμέρισμα στην καρδιά του Τελ Αβίβ.
Οι τοίχοι και ένας κρυφός αποθηκευτικός χώρος, που καλύπτονται με καθρέφτες δημιουργούν μια έκπληξη και ένα μοναδικό παιχνίδι αντανακλάσεων και αποπροσανατολισμού στον χώρο.
Φωτογραφίες: Itay Benit

Αυτό το γραφείο στο Ανόι του Βιετνάμ περιορίζει τη χρήση σκληρών τοίχων και δίνει προτεραιότητα στην εφαρμογή ελαφρών διαχωριστικών, που διευκολύνουν την οπτική επικοινωνία και καθιστούν τον χώρο ευέλικτο.
Οι πτυσσόμενες πόρτες είναι κατασκευασμένες από μπαμπού, αντλώντας έμπνευση από την τοπική παράδοση και μπορούν να απομονώσουν τον χώρο του εργαστηρίου ή να ανοίξουν πλήρως και να τον ενοποιήσουν με τον κύριο χώρο.
Φωτογραφίες: Hoang Le

Έχοντας μια σαφή φιλοσοφία για την αρχιτεκτονική και τις αρχές σχεδιασμού του κτιρίου, η κατοικία εστιάζει το ενδιαφέρον στη λειτουργικότητα και στην αίσθηση άνεσης των χώρων, εσωτερικών και εξωτερικών. Στον υπαίθριο χώρο αναπτύσσονται η πισίνα, ο χώρος της ψησταριάς και η μεγάλη στεγασμένη βεράντα. Όλες οι υπαίθριες κατασκευές, σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες αποκλειστικά ως κομμάτι μιας ενιαίας αρχιτεκτονικής σύνθεσης. Ο χώρος της ψησταριάς αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα: σ' αυτό της βεράντας και σε εκείνο του κήπου και διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για την ανεξάρτητη λειτουργία της. Ο πάγκος της διαμορφώνεται ως μία μαύρη, επιμήκης σχισμή σε έναν πέτρινο όγκο, στην οποία ο πάγκος εργασίας κατασκευάστηκε από γρανίτη και τα ερμάρια από μαύρα μεταλλικά φύλλα. Επάνω από το τμήμα που αναπτύσσεται στον κήπο τοποθετήθηκε πέργκολα με μεταλλικό σκελετό και ξύλινες περσίδες, η οποία στηρίζεται σε στοιχεία σκυροδέματος του όγκου της κουζίνας.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: EKKY STUDIO ARCHITECTS / ΕΛΙΝΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ, KENZO YAMASHITA
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: CREATIVE PHOTO ROOM

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΧΡΗΣΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ
Οι ανελκυστήρες από την αρχή της ανάπτυξής τους μέχρι και σήμερα έχουν γνωρίσει μεγάλη εξέλιξη. Αυτή η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα σημαντική τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς μέχρι και τη δεκαετία του 1990 οι εξελίξεις στο ηλεκτρομηχανολογικό τμήμα των ανελκυστήρων δεν ήταν αλματώδεις. Η χρήση κινητήρων συνεχούς ρεύματος λόγω των δυνατοτήτων ευκολότερου –αν και περιορισμένου– ελέγχου που παρέχουν, και η μηδενική πρόνοια για την ενεργειακή απόδοση του συστήματος ήταν ο κανόνας. Επιπροσθέτως, για τη λειτουργία των ανελκυστήρων υπήρχε η απαίτηση για δέσμευση χώρων μηχανοστασίου, που φιλοξενούσαν τους κινητήρες, τις υδραυλικές αντλίες, τις τροχαλίες με τα ογκώδη συρματόσχοινα κτλ. Από τη δεκαετία του 1990 οι εξελίξεις είναι σημαντικές, καθώς με τη μείωση των διαστάσεων των κινητήρων (κυρίως λόγω της υιοθέτησης των σύγχρονων κινητήρων μόνιμου μαγνήτη) κατέστη δυνατή η κατασκευή μηχανικών ανελκυστήρων χωρίς μειωτήρα και μηχανοστάσιο (machine - room – less elevators-MRL).

Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται αρκετές προσωρινές εκθέσεις, που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική και την τέχνη. Συνήθως, ο κύκλος ζωής των προσωρινών κατασκευών ξεκινά από την αρχική ιδέα και ολοκληρώνεται με την κατεδάφισή τους, με τόνους απορριμμάτων να παράγονται ετησίως. Το πρόγραμμα "MePart", που αναπτύχθηκε από την εταιρεία "Heritage Asset Management S.B.R.L", επικεντρώθηκε σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του κατασκευαστικού κλάδου, τις προσωρινές εγκαταστάσεις, έχοντας ως στόχο την προώθηση της μετάβασης στην κυκλική οικονομία σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος γίνεται δημιουργική επαναχρησιμοποίηση (upcycling) των απορριμμάτων από τις εγκαταστάσεις των εκθέσεων, τα οποία και εντάσσονται σε προγράμματα αστικής ανάπλασης, που στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας του δημόσιου χώρου. Το 2021 ολοκληρώθηκε το πιλοτικό έργο του προγράμματος "MePart", το οποίο αφορά στην ανακύκλωση μέρους εγκατάστασης του τετραμερούς έργου "The port and the fall of Icarus" για το ολλανδικό περίπτερο της Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής 2018. Όλη η εγκατάσταση είναι κατασκευασμένη από σκουριασμένα μεταλλικά φύλλα. Μετά το τέλος της Μπιενάλε η εγκατάσταση, που προοριζόταν αρχικά για τη χωματερή, ανακτήθηκε, αποσυναρμολογήθηκε και επανασχεδιάστηκε ως υπαίθριο μουσείο, με το τελικό έργο "Upcycling Pavilion Icarus Open Air Museum" να σχεδιάζεται από το αρχιτεκτονικό γραφείο Barman Architects, με επικεφαλής τους Roberta Bartolone, Giulio Mangano. Αν και πειραματική, η περίπτωση του ολλανδικού περιπτέρου αποδεικνύει πως είναι δυνατόν να αναπτυχθούν νέα εργαλεία μέσω παρόμοιων προγραμμάτων στον τομέα του σχεδιασμού υπέρ του πειραματισμού, έτσι ώστε να συνδυάζεται αρμονικά πολιτιστική παραγωγή και προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αρχιτεκτονική μελέτη: Barman Architects, Φωτογραφίες: Fabio Purgino.

Η απόφαση του υφυπουργού περιβάλλοντος και ενέργειας, που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 4185 Β/2022 προσδιορίζει τα κριτήρια, βάσει των οποίων χαρακτηρίζονται τα κτίρια ως "ειδικής αρχιτεκτονικής σχεδίασης", λόγω της ευρύτερης κοινωνικής, πολεοδομικής, αρχιτεκτονικής, τεχνικής, συμβολικής και περιβαλλοντικής τους σημασίας, εφόσον και η λειτουργία τους, η θέση ή άλλα χαρακτηριστικά τους έχουν ιδιαίτερη επίδραση στο ευρύτερο δομημένο ή φυσικό περιβάλλον. Απαιτούνται να συντρέχουν τα παρακάτω κριτήρια:
• Το κτίριο ή το συγκρότημα κτιρίων να έχει ειδικές κατασκευαστικές απαιτήσεις, οι οποίες προκύπτουν από τη χρήση του και από το ότι απευθύνεται σε μεγάλο πληθυσμό, όπως αμφιθέατρα, πολιτιστικά κέντρα, βιβλιοθήκες κτλ.
• Το κτίριο ή συγκρότημα κτιρίων να έχει ειδικές αρχιτεκτονικές προδιαγραφές και να αποτελεί δείγμα αρχιτεκτονικής σχεδίασης από εγνωσμένου κύρους επώνυμους δημιουργούς, οι οποίοι κατέχουν βραβεία αρχιτεκτονικής ή έχουν διακριθεί σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Σ' αυτήν την περίπτωση, πρέπει να πληρούνται και τα ακόλουθα κριτήρια:
- Να διαθέτει αξιόλογα μορφολογικά, ογκοπλαστικά ή/και αρχιτεκτονικά στοιχεία, αισθητική και σχεδιαστική ποιότητα και αρμονία, που να είναι επαρκή για την ανάδειξή του σε σημείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή και για τη συμβολή του στη διαχρονική αστική και αρχιτεκτονική κληρονομιά.
- Να κατασκευάζεται και να λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού και ενεργειακής απόδοσης και να διαθέτει διεθνή πιστοποίηση βιώσιμης ανάπτυξης.

Η κατοικία είναι κτισμένη σε ένα υφιστάμενο ερειπωμένο κτίριο ενός προσφυγικού συνοικισμού στην Λευκωσία. Είναι ενσωματωμένη ανάμεσα σε δύο υφιστάμενες μεσοτοιχίες σε ένα ιδιαίτερα μικρό τεμάχιο με συνολικό εμβαδόν 189 m2 που αναπτύσσεται στον άξονα ανατολής και δύσης. Οι συνοικισμοί δημιουργήθηκαν για την προσωρινή στέγαση των Ελληνοκύπριων που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους εξαιτίας της τουρκικής εισβολής. Σήμερα, αυτές οι περιοχές φέρουν στην υφή τους τα σημάδια της φθοράς και της εγκατάλειψης ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μοιάζουν με αστικές ρωγμές που διακόπτουν τον ιστό της πόλης. Οι ισχύοντες περιοριστικοί οικοδομικοί κανονισμοί που αφορούν στη δόμηση και στα γειτνιάζοντα σύνορα σκιαγραφούν ένα πλαίσιο που αναδύει ερωτήματα σχετικά με την αναπροσαρμογή των οικισμών αυτών στα σύγχρονα ζητήματα οικιστικής διαβίωσης. Πως μπορεί ο ανασχεδιασμός μιας μόνιμης κατοικίας σε έναν άλλοτε ‘προσωρινό’ οικισμό να προτείνει νέα πρότυπα διαβίωσης;
Η νέα κατοικία πρόκειται να ικανοποιήσει τις στεγαστικές ανάγκες μιας νεαρής τετραμελούς οικογένειας. O ιδιοκτήτης κληρονόμησε το συγκεκριμένο τεμάχιο από τον παππού του. O προϋπολογισμός ήταν εξαρχής πολύ περιορισμένος. Βασικό συνθετικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής πρότασης αποτελεί η αναζήτηση της έννοιας του ορίου και του ενδιάμεσου χώρου. Αυτό που προτείνεται είναι ένα κατακόρυφο όριο, ένα ‘παραβάν’ όπως το αποκαλούμε, ύψους 6.3 μέτρα το οποίο ορθώνεται σε απόσταση 1.3 μέτρα μπροστά από το υφιστάμενο σύμπλεγμα κατοικιών. Πρόκειται για ένα τείχος από εμφανές οπλισμένο σκυρόδεμα, λαξευμένο με οπές στην επιδερμίδα του οι οποίες συμπληρώνονται με έτοιμες μεταλλικές σχαροειδείς επιφάνειες. Τα κενά και τα πλήρη του παραβάν ελέγχουν τη διέλευση του φωτός και του αέρα στο εσωτερικό της κατοικίας, δημιουργούν διαβαθμίσεις ιδιωτικότητας, σκιάσεις και προσφέρουν ποικιλία οπτικών φυγών. Αναπτύσσεται έτσι ένας ανοικτός διάλογος ανάμεσα στην κατοικία και το υφιστάμενο αστικό τοπίο που προσφέρει πλούσιες και απροσδόκητες χωρικές αλλά και οπτικές καταστάσεις: Άλλοτε καδράρει και αναδεικνύει στιγμές από την ιδιαίτερη καθημερινότητα του προσφυγικού οικισμού, υπογραμμίζει την ανάγκη για εσωστρέφεια και άλλοτε προβάλλει σχεδόν σκηνογραφικά στιγμιότυπα από τη συλλογική και ατομική ζωή των μελών της οικογένειας.
Ανάμεσα στην κατοικία και το παραβάν σχηματίζονται μικροί ημι-υπαίθριοι χώροι και εξώστες στους οποίους εκτονώνονται χώροι της κατοικίας. Εσωτερικά οι προτεινόμενοι χώροι οργανώνονται σε άμεση σχέση με το παραβάν και έναν βασικό αίθριο χώρο που εισχωρεί από την πίσω όψη για να καταλήξει στην καρδιά της κατοικίας. Στο κέντρο του κτιρίου αφαιρείται κτιριακή μάζα από τον όγκο του αίθριου διατρυπώντας κατακόρυφα τον φέροντα οργανισμό του κτιρίου. Μέσα από την παρεμβολή του κενού επιτυγχάνεται η οπτική επικοινωνία μεταξύ των ορόφων, η έλευση άπλετου φυσικού φωτισμού αλλά και το πλαισίωμα του ουρανού. Επιτυγχάνεται ακόμα, η βέλτιστη βιοκλιματική λειτουργία της κατοικίας ενεργοποιώντας το φαινόμενο της καμινάδας που επιτρέπει το δροσισμό των χώρων με τον διαμπερή αερισμό.
Στο κέντρο του διάκενου χώρου έχει φυτευτεί ένα μαστιχόδεντρο το οποίο πλαισιώνεται από κυκλική καθιστική επιφάνεια για να μετουσιωθεί σε έναν κεντρικό τόπο συνάθροισης, ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Όπως και στους υπόλοιπους ημι-υπαίθριους χώρους έτσι και εδώ το κενό συμπληρώνεται με μεταλλικές επιφάνειες που επιτρέπουν την αναρρίχηση φυσικής βλάστησης ενισχύοντας τη δημιουργία μικροκλίματος. Κυπριακά φυτά όπως το γιασεμί, το αγιόκλημα και η πανδωρέα, διατηρήθηκαν ή μεταφυτεύθηκαν σε όλους τους αίθριους χώρους της κατοικίας. Έτσι η φύση εισχωρεί στο εσωτερικό της κατοικίας, αναρριχάται στην επιδερμίδα της, σε μια καθημερινότητα που αγκαλιάζει τον κήπο και προσανατολίζει όλες τις δραστηριότητες της προς αυτόν.