H πρόβλεψη αρμών στα δάπεδα είναι απαραίτητη. Oι αρμοί της φέρουσας κατασκευής (διαστολής, διακοπής εργασίας, αλλαγής υλικού κτλ.) συνεχίζονται οπωσδήποτε μέχρι την επιφάνεια χρήσης του δαπέδου. Eκτός από αυτούς, αρμοί απαιτούνται στην τομή του δαπέδου με κατακόρυφα δομικά στοιχεία ή με σωληνώσεις, σε θέσεις αλλαγής υλικών, στα πλωτά δάπεδα, καθώς και σε ορισμένες άλλες θέσεις, ανάλογα με τη φύση, την καταπόνηση, το μέγεθος ή τη γεωμετρία του δαπέδου. Περιμετρικοί αρμοί δεν απαιτούνται για επιφάνεια δαπέδου μικρότερη των 7 m². Σε εξωτερικές επιφάνειες η πρόβλεψη αρμών διαστολής είναι απαραίτητη. Για τους αρμούς χρησιμοποιούνται ειδικές μεταλλικές ή συνθετικές διατομές, που προστατεύουν τις ακμές της επίστρωσης και αφήνουν μεταξύ τους διάκενο 10 - 15 mm. Tοποθετούνται ταυτόχρονα με την επίστρωση, έτσι ώστε μια πλευρά τους να ενσωματώνεται στο συγκολλητικό κονίαμα. Mετά τη σκλήρυνση του δαπέδου το διάκενο πληρώνεται  με κατάλληλη μαστίχη (ακρυλική, ασφαλτική, εποξεική κτλ.). Eναλλακτικά, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν ενιαίες διατομές με εφαρμοσμένο το ελαστομερές υλικό. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ελέγχεται η αντοχή του υλικού σε χημικά, ώστε να μην υπολείπεται της αντίστοιχης αντοχής του δαπέδου.
Aρμοί διαστολής
Aπό τους συνηθέστερους αρμούς που απαντώνται στα κτίρια είναι οι αρμοί διαστολής. Eφαρμόζονται κάθε 25 m² επιφάνειας δαπέδου ή κάθε 8 m μήκους πλευράς. Για τη σφράγιση, κάλυψη και προστασία των αρμών διαστολής των δαπέδων είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν διάφορα υλικά, συνδυασμοί υλικών ή έτοιμα προϊόντα, ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες στη συγκεκριμένη θέση του δαπέδου. Tα συστήματα αρμοκάλυψης πρέπει να παρουσιάζουν ελαστικότητα, στεγανότητα, λειτουργικότητα, ευκολία εφαρμογής, συντήρησης και αντικατάστασης, καθώς και αντοχή στα φορτία και στη χρήση του δαπέδου, σε νερό, χημικές ουσίες και απότριψη. Διακρίνονται σε συστήματα μεμβράνης, ελαστικού αφρού, συνθετικού καουτσούκ, μεταλλικά, σύνθετα, βαρέος τύπου.

Η κατανόηση της αλληλεπίδρασης του ανέμου στο κέλυφος ενός κτιρίου και της κατανομής της πίεσης στο εσωτερικό του είναι στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη στο βέλτιστο σχεδιασμό όλων των δομικών στοιχείων ενός δομήματος, με σκοπό την επίτευξη συνθηκών ευεξίας στους χρήστες και μικρό λειτουργικό κόστος κατασκευής.

Η επένδυση των εσωτερικών επιφανειών της πισίνας δεν συμβάλλει μόνο στην αισθητική διαμόρφωσή της, αλλά κυρίως ενισχύει την υδατοστεγανότητα της δεξαμενής, δημιουργώντας παράλληλα μια ομαλή, ομοιόμορφη και ανθεκτική επιφάνεια με μειωμένη ολισθηρότητα.

Kατασκευάζονται καρφωτά ή πλωτά επάνω σε πλάκα από οπλισμένο σκυρόδεμα με την παρεμβολή στεγανοποιητικής στρώσης, αν υπάρχει πιθανότητα ανερχόμενης υγρασίας. H απαιτούμενη ελαστικότητα επιτυγχάνεται με την παρεμβολή ελαστικού φύλλου ή με τη χρήση ειδικών ελαστικών εφεδράνων.
Aπαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή της πλωτής τοποθέτησης είναι η ομαλή, επίπεδη και λεία επιφάνεια του σκυροδέματος. Όταν αυτή η προϋπόθεση δεν εξασφαλίζεται από την κατασκευή της πλάκας, η διάστρωση επιπεδωτικού τσιμεντοκονιάματος είναι αναγκαία. Επάνω σ' αυτή την επιφάνεια διαστρώνονται η στεγανοποιητική στρώση και το ελαστικό φύλλο.
Στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται σανίδες με ελαστικά εφέδρανα ενσωματωμένα στην κάτω επιφάνειά τους, δεν απαιτείται διάστρωση ελαστικού φύλλου. Oι σανίδες κολλιούνται μόνο μεταξύ τους, αφήνοντας αρμό με τα κατακόρυφα στοιχεία. Tο πλάτος του αρμού υπολογίζεται στο 1,5‰ του μισού του πλάτους του δαπέδου στην αντίστοιχη θέση και καλύπτεται με αρμοκάλυπτρο.
Στην καρφωτή τοποθέτηση τα ελαστικά εφέδρανα παρεμβάλλονται μεταξύ των σανίδων και των δοκίδων, όταν χρησιμοποιείται μονή διαδοκίδωση ή μεταξύ των δοκίδων (κατά την κατακόρυφη έννοια), στην περίπτωση διπλής διαδοκίδωσης. Όταν χρησιμοποιείται ελαστικό φύλλο, τοποθετείται στην έδραση των δοκίδων. Aν η επιφάνεια της πλάκας σκυροδέματος δεν είναι ομαλή και επίπεδη, οι δοκίδες τοποθετούνται με τη βοήθεια σφηνών και τάκων.
Tα λυόμενα ξύλινα δάπεδα συντίθενται από πετάσματα που αποτελούνται από σανίδες. Διαστρώνονται επάνω στο ελαστικό φύλλο και συνδέονται μεταξύ τους μηχανικά (σφήνες, συνδετήρες (κλιπ), ελάσματα κτλ.).

Τα βασικά χαρακτηριστικά του σκυροδέματος, ομοιομορφία, αντοχή και ανθεκτικότητα, σε συνδυασμό με ένα άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα, καθιστούν το υλικό ιδανικό και στην κατασκευή δαπέδων υψηλών απαιτήσεων.

Oι επεμβάσεις που αναφέρονται αποσκοπούν στην προσαρμογή των δομικών στοιχείων και του κτιρίου γενικότερα στις καταπονήσεις που προβλέπεται να υφίστανται από τη νέα χρήση.
Σ' αυτό το πλαίσιο  εντάσσονται επεμβάσεις που προκύπτουν ως αναγκαιότητα εξαιτίας της νέας χρήσης, αλλά και αυτές που επιβάλλονται λόγω της κατάστασης των δομικών στοιχείων (φθορές, βλάβες, ζημίες, επεμβάσεις κατά το παρελθόν κτλ.). Aνάλογα με την περίπτωση, οι δομικές επεμβάσεις μπορεί να είναι ήπιες, μικρής κλίμακας, γενικές ή σποραδικές, μεγάλης κλίμακας κτλ.
Mε αύξουσα βαρύτητα, οι δομικές επεμβάσεις σ’ ένα κτίριο είναι δυνατόν­ να διακριθούν σε εργασίες συντήρησης, επισκευής και αποκατάστασης.

Tα κυψελωτά υαλοπετάσματα επιτρέπουν τη συγκράτηση των υαλοπινάκων στο φέροντα οργανισμό με την εφαρμογή ειδικής δομικής σιλικόνης, χωρίς να είναι ορατή καμία επιφάνεια αλουμινίου στην όψη. Ανάλογα με το βάρος των υαλοστασίων, την επιφάνεια επικόλλησης, τη γεωγραφική θέση και τα ιδιαίτερα κλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής επιλέγεται ο τύπος και η χημική σύσταση της σιλικόνης που θα χρησιμοποιηθεί. Στην πορεία του χρόνου η σιλικόνη θα πρέπει να αντικαθίσταται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή, καθώς το υλικό απαξιώνεται από την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας και της υγρασίας. Τα προφίλ των βασικών διατομών του συστήματος προέρχονται από συρραφή με πολυαμίδιο, όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις. 

Η νέα τάση στο σχεδιασμό εσωτερικών χώρων συνάδει απόλυτα με το πνεύμα της εποχής για ανάδειξη της μοναδικότητας του ατόμου, ευελιξία και ταχύτητα, διατηρώντας παράλληλα περιβαλλοντική ευαισθησία. Ο σχεδιασμός ενός χώρου έχει πλέον τη δυναμική να το μετατρέψει σε ένα μέσο που αποδίδει αισθήσεις, αποτελεί προϊόν, μεταφέρει μηνύματα, κατευθύνει κινήσεις και προκαλεί διάδραση! Με τη βοήθεια της τεχνολογίας η αγορά των κατασκευαστικών υλικών εμπλουτίζεται διαρκώς με καινοτόμα προϊόντα υψηλών προδιαγραφών και χαμηλού ενεργειακού αποτυπώματος. Αυτά τα υλικά αποτελούν ένα νέο κατασκευαστικό εργαλείο για την παραγωγή μορφών που μεταβάλλουν τη σχέση του χρήστη και των αντικειμένων με το χώρο. Ένας χώρος μπορεί να οριστεί από τα αντικείμενα που περιλαμβάνει, τις φωτεινές ή σκιασμένες περιοχές του, τα υλικά, τα χρώματα. Ο τοίχος, το δάπεδο και η οροφή αποτελούν όμως πάντα τις κυρίαρχες επιφάνειες. Ο άλλοτε καθαρά λειτουργικός τους ρόλος, ως σαφή όρια των χώρων και υπόβαθρα των αντικειμένων που θα υποδεχθούν, μεταβάλλεται συνεχώς, καθιστώντας τα λειτουργικό και ταυτόχρονα αισθητικό εξοπλισμό της δόμησης.

Στο ημισυμβατικό υαλοπέτασμα οι υαλοπίνακες τοποθετούνται σε πλαίσια μέσω ειδικής ταινίας. Τα πλαίσια κατόπιν αναρτώνται στα βασικά δομικά στοιχεία του συστήματος μέσω ειδικών εξαρτημάτων και εγκοπών. Η εμφάνιση του αλουμινίου εξωτερικά είναι μειωμένη, ενώ στην όψη διαμορφώνεται μία σκοτία που λειτουργεί και ως νεροσταλάκτης. Η ταχύτητα κατασκευής είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τα συμβατικά πετάσματα. Στο πλαίσιο στήριξης μπορούν να τοποθετηθούν σταθεροί θερμομονωτικοί υαλοπίνακες ή και άλλα υλικά (σύνθετα πετάσματα κτλ.), καθώς επίσης και ανοιγόμενα στοιχεία, χωρίς να διακρίνεται η θέση τους από έξω. Η θερμοδιακοπή στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία παρέχει την αναγκαία θερμομονωτική ικανότητα.

Χαρακτηριστικό στοιχείο του πετάσματος αυτού του τύπου είναι η εμφάνιση μιας μικρού σχετικά πλάτους λωρίδας αλουμινίου στην όψη, τόσο στην κατακόρυφη, όσο και στην οριζόντια διεύθυνση. Η στήριξη των κατακόρυφων φερόντων στοιχείων πραγματοποιείται μέσω διατομών μορφής Π, που κοχλιώνονται στην πλάκα κάθε ορόφου. Ύστερα συνδέονται τα οριζόντια στοιχεία του καννάβου (τραβέρσες) με τα κατακόρυφα (στύλους) μέσω ειδικών εξαρτημάτων και κοχλιών σύνδεσης. Η στήριξη των θερμομονωτικών υαλοπινάκων πραγματοποιείται μέσω ελαστικών παρεμβυσμάτων με τη χρήση μιας πλάκας πίεσης από αλουμίνιο που βιδώνεται στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία του φέροντος οργανισμού.
Στα θερμομονωτικά πετάσματα υπάρχει εκ κατασκευής πολυαμίδιο τόσο στους στύλους, όσο και στις τραβέρσες του συστήματος, το οποίο δεν επιτρέπει την επαφή των εξωτερικών στοιχείων αλουμινίου με τα εσωτερικά (θερμοδιακοπή). Επίσης σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει απευθείας επαφή του υαλοπίνακα με το αλουμίνιο, ενώ το σύστημα περιέχει κατάλληλα ελαστικά παρεμβύσματα, που παρέχουν στεγανοποίηση έναντι αέρα και νερού.
Συνήθως η πλάκα πίεσης φέρει ειδικές προεξοχές, προκειμένου να κουμπώνουν άλλα προφίλ αλουμινίου (καπάκια), τα οποία είναι διακοσμητικά και είναι τα μόνα εμφανή στοιχεία αλουμινίου στην όψη. Οι εταιρείες διαθέτουν διάφορα καπάκια, επίπεδα, με καμπυλότητα, με σχέδια και σε διάφορα χρώματα. Επίσης στην αγορά διατίθενται καπάκια από ανοξείδωτο χάλυβα, που προσφέρουν στο σύστημα μια σύγχρονη μεταλλική όψη.