Η αντιμετώπιση του θορύβου στο περιβάλλον των εστιατορίων είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα, που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι μελετητές και οι επιβλέποντες σε έργο μελέτης και κατασκευής εστιατορίου. Ο θόρυβος στο περιβάλλον προέρχεται από τις συζητήσεις των θαμώνων και τη διάδραση, με αποτέλεσμα να προκαλείται το αίσθημα της κόπωσης ή πονοκέφαλος. Οι οροφές στα εστιατόρια σε συνδυασμό με τα κατάλληλα ηχοαπορροφητικά υλικά συμβάλλουν στην ακουστική άνεση του χώρου.

Το καθιστικό, η τραπεζαρία και η κουζίνα της κατοικίας "Somers Beach House" οργανώνονται σε ανοιχτή διάταξη. Το τζάκι δύο όψεων τοποθετείται ελεύθερα σε κεντρικό σημείο του χώρου, επάνω σε ευρύτερη βάση επενδεδυμένη με πατητό τσιμεντοκονίαμα.
Φωτογραφίες: Derek Swalwell

Οι κλίσεις της πρόσοψης έχουν σχεδιαστεί ώστε να προσαρμοστούν στις διαφορετικές υποχωρήσεις των γειτονικών κατοικιών και στη θέα του κατηφορικού δρόμου προς τα βορειοανατολικά. Τα υλικά εξωτερικής επένδυσης περιλαμβάνουν ξύλινες αδιάβροχες κατακόρυφες σανίδες κέδρου, που εναλλάσσονται με μαυρισμένες διαχωριστικές σανίδες, παράθυρα αλουμινίου με πλαίσια από κέδρο και χυτό σκυρόδεμα.
Φωτογραφίες: Bruce Damonte

Στη μονοκατοικία ''Casa Magda'' στην Κηφισιά, η σπειροειδής μεταλλική σκάλα στην είσοδο οδηγεί στον πρώτο όροφο και αποτελεί σημείο αναφοράς της κατοικίας.
Φωτογραφίες: Γαβριήλ Παπαδιώτης

Το διαμπερές φίλτρο που αναπτύχθηκε στο οινοποιείο ''Lampadistis Winery'' στον Καλοπαναγιώτη Κύπρου, επιτρέπει την οπτική θέαση, την ηλιοπροστασία και ταυτόχρονα λειτουργεί ως κιγκλίδωμα. Η δημιουργία του στηρίχθηκε σε μια αφαιρετική διαδικασία επεξεργασίας της εικόνας του πλινθοπερίκλειστου συστήματος δόμησης της πέτρας, που εμφανίζεται στις τοιχοποιίες του τοπικού μοναστηριού και άλλων παραδοσιακών οικοδομών στο χωριό, προβάλλοντας τα κεραμικά στοιχεία. Η τρισδιάστατη επεξεργασία με χρώμα αντιστοιχεί με αυτήν του κεραμιδιού και εφαρμόζεται σε glass reinforced concrete (G.R.C.), το οποίο στηρίζεται σε μεταλλικό σκελετό.
Φωτογραφίες: Nick Hufton / Hufton + Crow

Η ξύλινη οροφή στο οινοποιείο ''Lampadistis Winery'' στον Καλοπαναγιώτη Κύπρου ακολουθεί την ακτινωτή γεωμετρία χάραξης, συσχετίζεται με το στατικό σύστημα και συμβάλλει στην ποιότητα του χώρου με την πτυχωτή επεξεργασία της και τη χρήση ηχοαπορροφητικών υλικών. Το σημαντικότερο στοιχείο της η εξ ολοκλήρου χρήση τοπικού κυπριακού πεύκου από ανακυκλωμένο ξύλο από το καμένο δάσος του κάμπου της Τσακκίστρας.
Φωτογραφίες: Nick Hufton / Hufton + Crow

Η πολυκατοικία στο Ψυχικό σχεδιάστηκε από τον Τάκη Ζενέτο το 1970. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 1972. Είναι ένα από τα λίγα έργα του αρχιτέκτονα που διατηρούν την αρχική τους μορφή. Τα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής του επίλυσης είναι ευδιάκριτα. Η κατασκευαστική απλότητα που εδράζεται σε ορθογωνική κάτοψη, η καθ' ύψος ανάπτυξη με έμφαση στον οριζόντιο άξονα, οι δυναμικοί πρόβολοι, δείγμα της ισχύος των "μοντέρνων υλικών" (σκυρόδεμα, αλουμίνιο, υαλοπίνακες) και αιτία του διαμπερούς οπτικού αποτελέσματος, τα μεγάλα και πολυεπίπεδα ανοίγματα για τον καλύτερο δυνατό φωτισμό και αερισμό του εσωτερικού χώρου, η γλυπτική αναδιαμόρφωση του οικοπέδου και η ράμπα πρόσβασης που καταλήγει στο κέντρο της πιλοτής παραμένουν αναλλοίωτα.
Η ανακαίνιση αφορά στη διώροφη κατοικία συνολικού εμβαδού 300 m² στο ισόγειο του κτιρίου και στον ιδιωτικό της κήπο συνολικής επιφάνειας 200 m². Η αρχική εσωτερική διαρρύθμιση, έργο του αρχιτέκτονα Νικολάου Ρομπού, κατακερμάτισε τους ενιαίους χώρους, μείωσε το μέγεθος των ανοιγμάτων και εργάστηκε κάθετα, τέμνοντας τον οριζόντιο άξονα της αρχικής επίλυσης. Σκοπός της ανακαίνισης ήταν ο επανασχεδιασμός και η ανακατασκευή της κατοικίας, αποκαθιστώντας τη συμβατότητα και ομοιομορφία με αυτήν του όλου κτιρίου. Κατεδαφίζοντας τους εσωτερικούς τοίχους και ακολουθώντας τη διεύθυνση της αρχικής χάραξης, ο εξοπλισμός και η επίπλωση των κοινόχρηστων χώρων του ισογείου τοποθετήθηκαν σε επαφή με την εξωτερική τοιχοποιία, δημιουργώντας έναν ενιαίο χώρο διημέρευσης. Οι μελετητές επανέφεραν τα μεγάλα και πολυεπίπεδα ανοίγματα στην πίσω όψη, τονίζοντας παράλληλα τα δομικά στοιχεία της κατασκευής.
Στον κάτω όροφο συγκεντρώνονται οι ιδιωτικοί χώροι. Διατηρώντας κοινή τη διεύθυνση, χαράσσοντας κάθε υπνοδωμάτιο παράλληλα με το προηγούμενο και διευρύνοντας τα ανοίγματα, εξασφαλίστηκε η ζητούμενη ιδιωτικότητα ταυτόχρονα με την άμεση πρόσβαση και τη θέα στον κήπο. Ο κήπος είναι προσβάσιμος και από τον όροφο του ισογείου μέσω της πρόσθετης μεταλλικής κατασκευής, ενός υπερυψωμένου μονοπατιού στα όρια του οικοπέδου.

Με κεντρικό γνώμονα τη δημιουργία ενός χώρου φιλοξενίας υψηλού επιπέδου δημιουργήθηκε η ξενοδοχειακή μονάδα "Teight Hotel" στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, με 42 δωμάτια και 3 σουίτες σε συνολική επιφάνεια 2.300 m². Το έργο περιλαμβάνει τη μετατροπή υφιστάμενου κτιρίου γραφείων της δεκαετίας του ‘70 σε μία "έξυπνη" σύγχρονη ξενοδοχειακή μονάδα, η οποία έπρεπε να εμπεριέχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αστικής ζωής. Το "Teight" βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, σε μια γειτονιά που αναδείχθηκε ως σημείο συνάντησης και ενσωμάτωσης μιας πρωτοποριακής κουλτούρας με επίκεντρο τη νυχτερινή ζωή, τη μουσική και το design, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 μέχρι και σήμερα. Το "πνεύμα των δρόμων" επανέρχεται στο σήμερα μέσα από τρέχοντα έργα φωτογραφίας και καλλιτεχνικών συνεργασιών σε δωμάτια και κοινόχρηστους χώρους του ξενοδοχείου. Στόχος της αρχιτεκτονικής πρότασης είναι να αναβιώσει το μοντέρνο κτίριο της δεκαετίας του ‘70.
Το κέλυφος διατηρείται αυτούσιο με ουσιαστική παρέμβαση την αναβάθμιση των κουφωμάτων, που με βάση τον αρχικό σχεδιασμό αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα της επιφάνειας του κτιρίου. Ο χαρακτήρας του κτιρίου τονίζεται περαιτέρω με την προσθήκη γραμμικού φωτισμού, ενταγμένου σε κάθε επίπεδο των 8 ορόφων, ο οποίος αυξομειώνεται αυτόματα με βάση τις διακυμάνσεις του φυσικού φωτισμού. Στο εσωτερικό γίνονται εκτεταμένες αλλαγές για να φιλοξενηθεί η νέα χρήση του κτιρίου. Βασικός στόχος του σχεδιασμού είναι η δημιουργία ενός φιλικού προς τον επισκέπτη περιβάλλοντος φιλοξενίας, προσωποποιημένου και "έξυπνου". Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται εσωτερικά στη δημιουργία του κατάλληλου περιβάλλοντος σε επίπεδο φωτισμού. Με τη χρήση πολλαπλών εστιών άμεσου και έμμεσου (κρυφού) φωτισμού ο κάθε χώρος μπορεί να προσαρμόζεται, ώστε να ταιριάζει με τη μεταβαλλόμενη χρήση του κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σε αισθητικό επίπεδο το εσωτερικό των δωματίων κινείται γύρω από την έννοια της ισορροπίας μεταξύ των γήινων τόνων, των ειδικά κατασκευασμένων επίπλων και του ξύλινου δαπέδου, με τη λεία υφή των μαρμάρινων επενδύσεων και των μεταλλικών στοιχείων που απαρτίζουν τον χώρο, επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός μοντέρνου χώρου με διαχρονική "επίγευση".

Το κατάστημα πώλησης παγωτού στη Χώρα της Νάξου αποτελεί μία διακριτική επέμβαση στο βεβαρυμένο παραλιακό της μέτωπο. Η όψη του καταστήματος ανοίγει διάπλατα για να υποδεχτεί τους επισκέπτες του νησιού, αντιμετωπίζοντας το εσωτερικό του ως μία επέκταση του εξωτερικού και δημόσιου χώρου του παραλιακού περιπάτου.
Σ’ αυτόν τον χώρο υποδοχής ο διαχωρισμός των χρήσεων επιτυγχάνεται με αρχιτεκτονημένα στοιχεία, κατασκευασμένα από τετράγωνες δομικές μονάδες σκυροδέματος υπερυψηλής αντοχής / απόδοσης (UHPC), που παραπέμπουν στην τυπολογία του κυκλαδίτικου περιστερώνα. Αυτές οι μονάδες κατασκευάστηκαν από υψηλής απόδοσης ινοπλισμένο σκυρόδεμα καθότι το συγκεκριμένο υλικό παρέχει βέλτιστες αντοχές σε κατασκευές με λεπτά τοιχώματα και δεν θέτει περιορισμούς στην επιλογή καλουπιού.
Οι ανάγκες σκίασης του καταστήματος οδήγησαν στη δημιουργία ενός σταθερού, διάτρητου, μεταλλικού σκίαστρου, του οποίου η "αέρινη" κατασκευή αποτελεί μια σύγχρονη αρχιτεκτονική επέμβαση στο δομημένο τοπίο της Χώρας της Νάξου.
Αρχιτεκτονική μελέτη: Α31 ARCHITECTURE CONSTRUCTION / ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ, ΚΕΛΛΥ - ΑΝΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΗ 
Φωτογραφία: Γιάννης Χατζηασλάνης

ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΦΕΡΟΝΤΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ

Η αξιοποίηση και η επανάχρηση της αρχιτεκτονικής του παρελθόντος ξεκινά από τα βάθη των αιώνων και συνέβαλε στη διάσωση σημαντικών μνημείων του παγκόσμιου πολιτισμού. Θεωρείται σε παγκόσμια κλίμακα ο πλέον ενδεδειγμένος περιβαλλοντικά τρόπος για τη βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη των πόλεων.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κτιριακή κατηγορία αποτελούν τα εργοστάσια, τα οποία καταλαμβάνουν μεγάλες εκτάσεις σε κεντροβαρικά σημεία του αστικού ιστού. Τα εργοστάσια παράλληλα με την ιστορικότητα, τη μνήμη, και το ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον λειτουργούν ως νέα σημεία αναφοράς και σύνδεσης των πόλεων με το βιομηχανικό τους παρελθόν και τον τεχνικό τους πολιτισμό. Η αρχική αμηχανία και τα ερωτηματικά έδωσαν τη θέση τους σε νέο ενδιαφέρον για την πιθανή αξιοποίησή τους με την ένταξη σ’ αυτά νέων χρήσεων.