Αναζητώντας ένα μέρος για να χτίσουν το εξοχικό τους, οι ιδιοκτήτες δεν χρειάστηκε να ψάξουν πολύ, η απόφαση ήταν αρκετά εύκολη γι’ αυτούς. Η κληρονομιά τους ήταν στενά συνδεδεμένη με τα απομακρυσμένα και τραχιά εδάφη της χερσονήσου της Μάνης. Ήταν αυτή η τοποθεσία που είχαν βάλει την καρδιά τους για να δημιουργήσουν το δικό τους καταφύγιο διακοπών για την πολυπληθή οικογένειά τους. Το οικόπεδο βρισκόταν ψηλά σε μια πλαγιά βουνού με απέραντη θέα, που μπορεί πραγματικά να συγκριθεί με τη θέα που αντικρίζει κανείς από το αεροπλάνο, κοιτάζοντας κάτω το χωριό και τη θάλασσα.
Η ιδέα
Αρχικό όραμα των Etsi Architects ήταν να δημιουργήσουν έναν χώρο συνάντησης και ένωσης όλης της οικογένειας, ενώ παράλληλα να υπάρχουν ξεχωριστοί χώροι ιδιωτικότητας μέσα στο συγκρότημα. Λόγω της απομακρυσμένης και αρκετά άγριας τοποθεσίας του σπιτιού, η ασφάλεια ήταν ένα σημαντικό ζήτημα. Ακόμη, μια αίθουσα διαλογισμού ήταν στις επιθυμίες των ιδιοκτητών. Ο σχεδιασμός προσφέρει την τέλεια ισορροπία μεταξύ του ανοίγματος των διαδρόμων και των γύρω τοίχων του ιερού.
Η πρόκληση
Στόχος ήταν η δημιουργία μιας κατοικίας, η οποία θα μπορεί να ενσωματωθεί ομαλά στο γύρω περιβάλλον, αφομοιώνοντας αρμονικά τον τραχύ χαρακτήρα του τοπίου. Ήταν επίσης σημαντικό να δημιουργηθεί ένας χώρος, ο οποίος θα αποπνέει οικειότητα και ασφάλεια. Όραμα των αρχιτεκτόνων ήταν ένα κτίριο το οποίο θα έμοιαζε αρκετά στα μοναστήρια που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Ένα συγκρότημα, που θα είχε ξεχωριστές δομές στο εσωτερικό, προσφέροντας έτσι ιδιωτικότητα και ασφάλεια. Το εσωτερικό συγκρότημα σχεδιάστηκε, έτσι ώστε να παρέχει εξωστρέφεια, μη αναμενόμενη από τους εξωτερικούς τοίχους, με κάθε ξεχωριστή περιοχή να έχει πρόσβαση μόνο μέσω εξωτερικών διαδρόμων.
Λόγω της ιδιαίτερης αγάπης των ιδιοκτητών για τα τοπικά παραδοσιακά πέτρινα κτίρια με κεραμοσκεπές, αλλά και των πιο σύγχρονων με επίπεδη στέγη και μινιμαλιστική αισθητική, δημιουργήσαμε μια κατοικία που τα συνδυάζει αρμονικά -χρησιμοποιώντας το πιο σύγχρονο στυλ για τους επιμέρους χώρους, όπως τα υπνοδωμάτια και την κουζίνα, και το παραδοσιακό στους κοινόχρηστους.
Το αποτέλεσμα
Το έργο στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία, δημιουργώντας ενθουσιασμό τόσο στους ιδιοκτήτες, όσο και στους αρχιτέκτονες. Δημιουργήθηκε έτσι ένα οικογενειακό σπίτι, με τις ρίζες του βαθιά στο ορεινό τοπίο. Χρησιμοποιώντας την ιδέα ενός μοναστηριού ως οδηγό, δημιουργήθηκε ένα καταφύγιο, το οποίο οι ιδιοκτήτες ένιωσαν δικό τους σχεδόν αμέσως. Συνδυάζοντας σύγχρονα και παραδοσιακά στυλ κτιρίων, επιτεύχθηκε κάτι μοναδικό για την περιοχή – ένα έργο που οι ιδιοκτήτες μπορούν να είναι περήφανοι αποκαλώντας το σπίτι τους.

Η κατοικία βρίσκεται σε γωνιακό οικόπεδο σε ανατολική πλαγιά της Πάρνηθας και σχεδιάστηκε για να στεγάσει οικογένεια με δυο παιδιά.
Η τοποθέτηση του κτιρίου έγινε στο υψηλότερο σημείο του οικοπέδου, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή θέα και ο νότιος προσανατολισμός. Οι χώροι διατάσσονται σε δύο ορόφους, στο ισόγειο οι χώροι διημέρευσης, ενώ στον όροφο τα υπνοδωμάτια. Ο όγκος του κτηρίου έχει σχήμα Γ για προστασία του άμεσου αύλιου χώρου και της πισίνας από τους βορεινούς ανέμους. Αυτός είναι και ο λόγος που η βορεινή πλευρά του κτιρίου είναι κατασκευασμένη από φέρουσα λιθοδομή , προϊόν της εκσκαφής του οικοπέδου και έχει τα μικρότερα δυνατά ανοίγματα. Αντίθετα στη νότια και δυτική πλευρά υπάρχουν μεγάλα υαλοστάσια που επιτρέπουν το φώς και τις θέες προς το βουνό και το δάσος να διεισδύουν στους εσωτερικούς χώρους. Η στέγη του κτιρίου έχει μια κλίση και προς τον βορά για την προστασία από τις έντονες χιονοπτώσεις που επικρατούν στην περιοχή.
Η είσοδος του κτιρίου για τους πεζούς γίνεται από την κεντρική οδό, ενώ για τα αυτοκίνητα από τον κάθετο χωματόδρομο, μέσω ράμπας που οδηγεί στο υπόγειο γκαράζ. Το ισόγειο εξελίσσεται σε δύο επίπεδα ακολουθώντας την κλίση του εδάφους , με το πιο ψηλό αυτό της εισόδου, της κουζίνας και των βοηθητικών χώρων, ενώ το πιο χαμηλό αυτό της τραπεζαρίας και του καθιστικού. Ανάμεσα στα δύο επίπεδα τοποθετήθηκε ο ανελκυστήρας ώστε εκτός από την κεντρικά λειτουργική του θέση δημιουργεί ένα διαχωριστικό που κρύβει εν μέρει τις λειτουργίες της κουζίνας και δημιουργεί δυο διαδρομές προς την κουζίνα και την έξοδο της κατοικίας. Η σκάλα που οδηγεί προς τον όροφο σχεδιάστηκε ώστε να είναι ανάλφρη στον χώρο, χωρίς ρίχτια και εμφανή μεταλλικό σκελετό ώστε να επιτρέπει τις θεες προς τον ανατολικό κήπο της κατοικίας αλλά και να δημιουργεί ένα διάλογο με τα καΐτια του μεγάλου υαλοστασίου που συνορεύει.
Στον όροφο διατάσσονται τρία υπνοδωμάτια με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν θέες προς το βουνό και την θάλασσα που φαίνεται προς τον νότο. Το κεντρικό υπνοδωμάτιο έχει εξώστη που δημιουργεί στέγαστρο στο καθιστικό του ισογείου και διακόπτεται από γωνιακή τζαμαρία που αφαιρεί την αίσθηση των ορίων προς το δάσος και το βουνό. Η σύνδεση του με τα αλλά δυο υπνοδωμάτια και τον ανελκυστήρα γίνεται μέσω γέφυρας πάνω από το κεντρικό αίθριο της τραπεζαρίας που εννοποιεί οπτικά τους χώρους του ισογείου και του ορόφου.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της κατοικίας όπως το ξύλο η πέτρα και το μπετό παρέμειναν στη φυσική τους μορφή, ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν σύνδεση με το φυσικό περιβάλλον που την περικλείει.

Η κατοικία "XV" στο Χαλάνδρι απαντά στις ανάγκες μιας τριμελούς οικογένειας, με χώρους υποδοχής, διημέρευσης, υπνοδωμάτια, υγρούς χώρους, βοηθητικούς χώρους, αποθήκες και κλειστό χώρο στάθμευσης στο υπόγειο.
Η κεντρική ιδέα της αρχιτεκτονικής σύνθεσης είναι ο μορφολογικός διαχωρισμός του προγράμματος της κατοικίας, αφενός σε ανοικτούς και διαφανείς δημόσιους χώρους και αφετέρου σε κλειστούς και προστατευμένους ιδιωτικούς. Έτσι, το επίπεδο του ισογείου διαμορφώνεται ως ένας ενιαίος, ανοικτός χώρος με μεγάλες διαφάνειες στις όψεις, ενώ τα υπνοδωμάτια οργανώνονται σε έναν διώροφο, κλειστό, μονολιθικό όγκο που μοιάζει να αιωρείται πάνω από το ισόγειο.
Το ισόγειο διαμορφώνεται έτσι ώστε το καθιστικό (στη νοτιοδυτική άκρη του όγκου) να ενοποιείται με τον χώρο της εισόδου, την τραπεζαρία και την ανοικτή κουζίνα στο βορειοανατολικό άκρο. Ο μακρόστενος αυτός χώρος διαθέτει ένα πολύ μαλακό και διαφανές όριο στη νοτιοανατολική και νοτιοδυτική όψη, και επικοινωνεί άμεσα τόσο οπτικά όσο και λειτουργικά κατά τους θερινούς μήνες με τον κήπο και την πρασιά, μέσω μεγάλων επάλληλων υαλοστασίων. Η βόρεια όψη του ισογείου παρουσιάζεται ως πιο κλειστή, όπου και τοποθετούνται ο ανελκυστήρας, η γραμμική σκάλα για τα υπνοδωμάτια και οι βοηθητικές χρήσεις.
Στον όροφο χωροθετούνται τα δύο υπνοδωμάτια της κατοικίας: το master bedroom με ξεχωριστό χώρο ιματιοθήκης και δικό του λουτρό και το παιδικό δωμάτιο δίπλα στο κοινόχρηστο λουτρό ορόφου. Στον όροφο αυτόν προβλέπεται και ο ανοικτός χώρος του γραφείου στην απόληξη της σκάλας, σε απρόσκοπτη επαφή με το καθιστικό μέσω του χώρου διπλού ύψους που δημιουργείται στο ισόγειο. Στον όροφο επίσης ξεχωρίζουν τρία έρκερ, τα δύο στην κύρια όψη (νοτιοανατολική) και το τρίτο στην πίσω όψη (βορειοδυτική). Τα έρκερ αποτελούν λειτουργικές επεκτάσεις του παιδικού υπνοδωματίου, του master bedroom και του χώρου της ιματιοθήκης αντίστοιχα, ενώ μαζί με τις εσοχές των ημιυπαίθριων και τα ανοίγματα ποικίλων μεγεθών δίνουν μια γλυπτική διάσταση στον όγκο της κατοικίας.

Το "nCaved" χωροθετείται σε έναν μικρό απομονωμένο βραχώδη όρμο στη Σέριφο, που μοιάζει να αιωρείται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η ανάγκη δημιουργίας ενός "καταφυγίου" σε ένα χώρο με αφοπλιστική θέα, άλλα και απόλυτη έκθεση στους έντονους βόρειους ανέμους οδήγησαν στη χειρονομία της διάτρησης της πλαγιάς - αντί για μια εν σειρά παράθεση χώρων στο επίπεδο του εδάφους.
Η σχεδιαστική προσέγγιση αντιτίθεται σε μια στερεοτυπική αναπαραγωγή των παραδοσιακών κυκλαδικών δομών. Στον πυρήνα του όμως ο σχεδιασμός χειρίζεται ορισμένες από τις βασικές αρχές, που δομούν το αγροτικό πολιτιστικό τοπίο των Κυκλάδων.
Μια από αυτές είναι η χρήση της αρχιτεκτονικής για την προστασία των κατοίκων από τα έντονα καιρικά φαινόμενα.
Επίσης η βιοκλιματική προσέγγιση του σχεδιασμού και αυτή έχει τις ρίζες της στις κυκλαδικές ξερολιθικές κατασκευές με τα φυτεμένα τους δώματα. Ο διαμπερής φωτισμός - αερισμός, η πέτρα και το φυτεμένο δώμα, σε συνδυασμό με την κατάλληλη μόνωση και τα ενεργειακά υαλοστάσια, προσδίδουν στο nCaved άριστα βιοκλιματικά χαρακτηριστικά, περιορίζοντας στο ελάχιστο τις ανάγκες σε τεχνητό κλιματισμό των χώρων.
Μια άλλη καίρια σχεδιαστική απόφαση είναι η χρήση της πέτρας, που προέρχεται από την εκσκαφή, αλλά και η χρήση τεχνητά οξειδωμένων ή βαμμένων μεταλλικών δοκών ως αναφορά στην σημαντική μεταλλευτική ιστορία του νησιού.
Η τοπολογία της σύνθεσης βασίζεται σε έναν ορθογωνικό κάνναβο, που εφαρμόζεται με ακρίβεια στην κλίση του εδάφους και παράγει μια τρισδιάστατη "σκακιέρα" πλήρων και κενών, φιλοξενώντας και απομονώνοντας ταυτόχρονα τους χώρους της κατοικίας. Την αυστηρή αυτή γεωμετρία ανατρέπει μια στροφή του τελευταίου άξονα του καννάβου, προσφέροντας στους χώρους διημέρευσης ένα διευρυμένο φάσμα της θέας. Η στροφή τον άξονα εντείνει σημαντικά την αίσθηση της προοπτικής και έτσι η το ίχνος της κατοικίας μοιάζει να ελαχιστοποιείται στο νοητό τέλος της ανάβασης.
Οι διαμήκεις τοίχοι από ξερολιθιά, που οριοθετούν και προστατεύουν την κατοικία, είναι τα κατακόρυφα, όρια που οδηγούν το βλέμμα στη γραμμή του ορίζοντα. Σε αντίθεση με τους στιβαρούς πέτρινους τοίχους, οι εγκάρσιες όψεις είναι ελαφριές, γυάλινες και ανοιχτές σε όλο τους το μήκος. Η μπροστινή όψη ανοίγεται πλήρως στην ανατολική θέα, ενώ τα πίσω υαλοστάσια καδράρουν εσωτερικούς κήπους προσφέροντας διαμπερότητα και φως.
Η κατοικία χωρίζεται σε τρία επίπεδα: υπνοδωμάτια, χώροι διημέρευσης, ξενώνας. Τα δυο πρώτα επικοινωνούν εσωτερικά, ενώ ο ξενώνας είναι ανεξάρτητος.
Προσεγγίζοντας την κατοικία από το ανώτερο σημείο του οικοπέδου , το μόνο ορατό στοιχείο της παρέμβασης είναι ένας χαμηλός επιμήκης πέτρινος τοίχος παράλληλος προς την γραμμή του ορίζοντα. Μια εμβληματική εξωτερική σκάλα ενοποιεί τα 3 επίπεδα και οδηγεί στην κύρια είσοδο της κατοικίας μέσω του εξώστη του καθιστικού.
Τα υλικά και η χρωματική παλέτα που χρησιμοποιήθηκαν, εντείνουν την αίσθηση της κατοίκισης στο εσωτερικό μιας φυσικής κοιλότητας. Πέτρα, εμφανές σκυρόδεμα, ξύλο και μέταλλο. Η αδρότητα των υλικών συνδυάζεται με μια λεπτότητα στο χειρισμό των λεπτομερειών παράγοντας χώρο γεωμετρικό και καθαρό αλλά ταυτόχρονα ζεστό και σε πλήρη αρμονία με το φυσικό τοπίο.
Επίσης ο τρόπος διαχείρισης του φυσικού φωτός, μέσω διαφόρων ειδών διάτρητων φίλτρων και ανακλαστικών επιφανειών, συνθέτουν ένα σκηνικό που διαρκώς μεταβάλλεται ανάλογα με την ώρα της ημέρας και την εποχή του χρόνου.

Με κεντρικό υπόβαθρο έναν ελαιώνα αιώνων και μια εντυπωσιακή παραλία στην περιοχή Μεσογγή του δήμου Κέρκυρας, διαμορφώθηκε η ξενοδοχειακή μονάδα "Olivar Suites" 120 σουιτών και κοινόχρηστων κτιρίων – κτίριο υποδοχής, εστιατόριο, χώροι spa, αναψυκτήριο και κατάστημα– συνολικής δόμησης 7.350 m² σε έκταση συνολικού εμβαδού 26.500 m² ήπιας κλίσης, έντονης βλάστησης και άμεσης πρόσβασης στη θάλασσα. Στόχος, η δημιουργία μιας ξεχωριστής εμπειρίας φιλοξενίας σε ένα ιδιαίτερο φυσικό τοπίο με υψηλή άνεση, λιτότητα και διακριτική πολυτέλεια.
Η έκταση διακρίνεται σε δύο σχεδιαστικές ζώνες - τη ζώνη του ελαιώνα και τη ζώνη της παραλίας - διαχωριζόμενες από κοινοτικό δρόμο. Στη ζώνη του ελαιώνα, όπου τα γλυπτικά ελαιόδεντρα αποτελούν σημείο αναφοράς, δημιουργείται ένας οικισμός αυτόνομων σουιτών με ιδιωτική αυλή και πισίνα με στόχο ένα ελαιόδεντρο να αντιστοιχεί σε κάθε αυλή. Βασικό σχεδιαστικό εργαλείο αποτελεί το σύστημα παράλληλων πετρόχτιστων τοίχων ύψους έως 2.70 m που οργανώνει τις σουίτες γύρω από τα ελαιόδεντρα προσφέροντας απόλυτη ιδιωτικότητα και άμεση προσβασιμότητα. Ο ευέλικτος σχεδιασμός των σουιτών, συνολικά 10 διαφορετικών τυπολογιών επιτρέπει στο σύστημα των κτιρίων να προσαρμοστεί στην οργανική διάταξη του ελαιώνα και να αποφευχθεί η τυποποίηση. Αντί ενός μεγάλου κτιριακού όγκου που πολεοδομικά θα μπορούσε να υποστηριχθεί, οι αυτόνομες μονάδες μικρής κλίμακας επιλέχθηκαν ως βέλτιστη λύση ώστε να συνδιαλέγονται διακριτικά με τον ελαιώνα. Οι καθαροί, λιτοί όγκοι των σουιτών και του κτιρίου υποδοχής ξεπροβάλλουν ανάμεσα στα ελαιόδεντρα και εναλλάσσονται με πετρόχτιστους τοίχους, μονοπάτια, ιδιωτικές και κοινόχρηστες πισίνες, αυλές και πλατώματα.
Οδεύοντας προς τη ζώνη του παράλιου μετώπου το οπτικό πεδίο ανοίγει προς τη θέα της θάλασσας. Το εστιατόριο, το παλαιό ελαιοτριβείο - πλέον κατάστημα και αναψυκτήριο – όπως και σουίτες τοποθετούνται στην ζώνη αυτή και σχεδιάζονται με σημείο αναφοράς τη θάλασσα και την ανεμπόδιστη θέα.
Η μοντερνιστική αρχιτεκτονική γλώσσα συνδιαλέγεται με στοιχεία τοπικής μορφολογίας – τη λιτότητα της μορφής και την καθαρότητα των όγκων. Ξύλινες πέργκολες και έντονη φύτευση προσφέρουν σκίαση στους εξωτερικούς χώρους. Οι χρωματισμοί των υλικών είναι γαιώδεις. Διατηρείται μια απλή, καθαρή παλέτα που απαρτίζεται από λιθοδομές, εμφανές σκυρόδεμα, φυσικά επιχρίσματα, ξύλα και μέταλλα ώστε να αφομοιωθεί περεταίρω η επέμβαση στο φυσικό τοπίο.
Τηρώντας πλήρως το χρονοδιάγραμμα, οι μελέτες ολοκληρώθηκαν εντός 8 μηνών όπως είχε οριστεί και η κατασκευή διήρκησε 1 χρόνο και 6 μήνες με κατασκευάστρια εταιρία την Εργονομία Α.Τ.Ε.. Ο προϋπολογισμός διαμορφώθηκε στα €17.000.000 όπως επίσης είχε αρχικά οριστεί. Η τεχνική επίλυση, ευέλικτη και σύγχρονη, κατέστησε δυνατή την ολοκλήρωση του εργου με ποιότητα, εντός χρονοδιαγράμματος και προϋπολογισμού. Η επίσκεψη του πρώτου φιλοξενούμενου έλαβε χώρα στις 31 Ιουνίου 2021.
Η ανταπόκριση του κοινού ήταν αντίστοιχη του στόχου που είχε τεθεί αρχικά –μετά από μόλις δύο μήνες λειτουργίας υπό ειδικές συνθήκες της πανδημίας Covid και υψηλό ADR (Average Daily Rate), υπήρξε ήδη κερδοφορία και πληρότητα άνω του 80%. Το γεγονός ότι οι κρατήσεις ολοκληρώθηκαν από προωθητικές ενέργειες μόνο με τη χρήση φωτορεαλιστικών αποδεικνύει την ειλικρίνεια και την μοναδικότητα του σχεδιασμού. Επιπλέον, η συνεχής αναδημοσίευση φωτογραφιών της προσωπικής εμπειρίας των επισκεπτών μέσω κοινωνικών δικτύων (Social Customer Interaction) αποτελεί δείκτη μεγάλης αποδοχής και ενθουσιασμού απέναντι στην ιδιαίτερη εμπειρία που προσφέρεται.
Έχοντας ως γνώμονα του σχεδιασμού τη δημιουργία ενός χώρου φιλοξενίας λιτού αλλά υψηλού επιπέδου που να αλληλεπιδρά με τον φυσικό πλούτο του Ελαιώνα και της θάλασσας, δημιουργήθηκε η ξενοδοχειακή μονάδα "Olivar Suites" – ένα μέρος όπου ο επισκέπτης μπορεί να αισθανθεί μοναδικός όπως και το κάθε ελαιόδεντρο που έχει διατηρηθεί με σεβασμό.

Στο ισόγειο έχουν κατασκευαστεί δύο μεζονέτες που αξιοποιούν το πατάρι τους και το υπόγειό τους αντίστοιχα, και έχουν ιδιόχρηστο κήπο και πισίνα.
Στους ορόφους έχουμε δύο οροφοδιαμερίσματα, και το διαμέρισμα του 4ου ορόφου, το οποίο αξιοποιεί το δώμα πάνω από αυτό. Στο δώμα κατασκευάζεται κήπος και ιδιόχρηστη πισίνα.
Μεγάλες βεράντες και υπαίθριοι χώροι στη συνέχεια των εσωτερικών χώρων, προσφέρουν στον χρήστη τη χαρά της εξωτερικής διαβίωσης (outdoor living), κάτι ιδιαίτερα επιθυμητό στην Ελλάδα. Ηλιασμός, φωτισμός και διαμπερής αερισμός καθιστούν τους εσωτερικούς χώρους ιδιαίτερα ευχάριστους. Η αρχιτεκτονική σύνθεση χαρακτηρίζεται από μία ελευθερία στις γραμμές, διασφαλίζοντας απόλυτη ιδιωτικότητα στους ενοίκους με τοιχία που ορίζουν τις πλαϊνές όψεις, και που αφήνουν ανοίγματα με ελεγχόμενες θέες. Κατακόρυφες περσίδες συνδυαστικά με τα τοιχία αυτά, προσδίδουν στις πλάγιες όψεις ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι επενδύσεις των τοίχων, όσων δεν υπήρχε εξωτερική θερμομόνωση, γίνονται με πλακίδια 60 Χ 1.20 τύπου Travertino.
Το κτίριο, εκτός από την εξωτερική θερμομόνωση και τα ενεργειακά κουφώματα, που του εξασφαλίζουν μια πάρα πολύ καλή θερμομόνωση, διαθέτει και φωτοβολταϊκά πετάσματα που προσφέρουν στους κατοίκους σημαντική οικονομία στην ενεργειακή κατανάλωση.

To "Dream House" αποτελεί μια υλοποιημένη έρευνα πάνω στο πώς η αρχιτεκτονική κι ο σχεδιασμένος χώρος δύνανται μέσω της υλικότητας, του χρώματος και του φωτισμού, να δημιουργήσουν χώρους ονειρικής υφής και ακτινοβόλας γαλήνης, ξεκινώντας από τη μνήμη, την παράδοση και το παρελθόν των κατοίκων. Με αφορμή την ανακαίνιση μιας κατοικίας για μια πολυμελή οικογένεια στην Αθήνα (όπου ανακαινίστηκαν οι χώροι διημέρευσης καθώς και τα υπνοδωμάτια, ενώ ολική ανακαίνιση υπέστη και ο εξωτερικός χώρος), εξερευνήθηκε η μεταφορά μοτίβων από τη μινωική παράδοση (όπως οι μαίανδροι, τα κυκλικά και εν γένει γραμμικά στοιχεία) με όρους σύγχρονου αρχιτεκτονικού λεξιλογίου.
Η ακτινοβόλα γαλήνη, που αποτέλεσε κεντρική ιδέα κατά τον σχεδιασμό, επηρέασε ως έννοια διακριτών μερών που συνυπάρχουν τα δύο υπαίθρια καθιστικά, αλλά και τον εσωτερικό χώρο. Στο καθιστικό-pavilion, που επεκτείνει τον εσωτερικό χώρο διημέρευσης προς τα έξω, και προορίζεται για χρήση από την οικογένεια αλλά και από τους επισκέπτες, η φωτιστική σύνθεση στο βάθος λάμπει καθώς το φως αντανακλάται στο χρωματιστό γυαλί και τη ραβδωτή επιφάνειά του και πολλαπλασιάζεται από τον πάγκο του μπαρ και τα υαλοστάσια. Χάρη σε αυτά, η χρήση του pavilion καθίσταται εφικτή καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ο χώρος, μέσω της πολλαπλότητας των αντανακλάσεων, ακτινοβολεί θερμό φως τόσο κατά τη μέρα όσο και κατά τη νύχτα.
Το αμιγώς υπαίθριο παρακείμενο καθιστικό ακολουθεί μια πιο μινιμαλιστική, αν και ζεστή σχεδιαστική λογική, αρθρώνοντας το δεύτερο σκέλος της κεντρικής ιδέας, απηχώντας δηλαδή γαλήνη και ηρεμία. Και εκεί ξεχωρίζουν τα γραμμικά μοτίβα του τοίχου που αποτελείται από πάνελ GRC που όλα μαζί σχηματίζουν συνεχόμενους λαβυρίνθους. Η παρουσία της αυστηρής γεωμετρίας, αν και σταθερή, αμβλύνεται από τη χρωματική παλέτα που αποφεύγει τις σκληρές αντιθέσεις. Σε αντίθεση με το pavilion, που περικλείεται από βοτσαλωτό μονοπάτι και ξεχωρίζει ως νησίδα στον κήπο, αυτό το καθιστικό εντάσσεται στο ίδιο υλικό τμήμα της υπαίθριας διαμόρφωσης με τον χώρο της εισόδου και την πισίνα, επιτείνοντας την αίσθηση ηρεμίας και ενότητας.
Στον εσωτερικό χώρο, η ακτινοβολία των υλικών συναντιέται με τη γαλήνη και την αρμονία των τόνων. Τα δύο καθιστικά, το ένα με τις πιο ήρεμες, καμπυλόμορφες γεωμετρίες του και το άλλο με την παρουσία του κανάβου και των λαμπερών λεπτομερειών αντιπροσωπεύουν και πάλι τις δύο όψεις της κύριας σχεδιαστικής ιδέας. Όλες οι συνθέσεις αποτέλεσαν ειδικά αντικείμενα σχεδιασμού και κατασκευής, ενώ τα διακοσμητικά στοιχεία επιλέχθηκαν με μεγάλη προσοχή. Έτσι, οι επιφάνειες αποπνέουν θερμή αίσθηση και ποικιλία στο άγγιγμα, καθώς τα λεία μάρμαρα εναλλάσσονται με τη μετριασμένη τραχύτητα των ξύλων, τα δερμάτινα υφάσματα και τα ραβδωτά γυαλιά. Οι λαμπερές, χρυσές λεπτομέρειες που καθρεφτίζουν τις ήσυχες, ξύλινες επιφάνειες και διαχέουν το φως παντού μέσα στο σπίτι, φέρνουν την ηρεμία της ονειρικής περιπλάνησης σε ένα σύγχρονο, απαστράπτον περιβάλλον κατοίκησης.

Το έργο αφορά την ανακαίνιση ενός διαμερίσματος 136 m² κατασκευής του 1990. Επιθυμία των ιδιοκτητών προς το γραφείο μας ήταν να στεγάσουν τη νέα τους οικογένεια σε ένα μοντέρνο, λειτουργικό διαμέρισμα που θα επικρατούν οι λιτές γραμμές και παράλληλα θα είναι φιλικό για παιδιά. Η γεωμετρία του διαμερίσματος είναι ένα μακρόστενο παραλληλόγραμμο με τις δύο κεντρικές όψεις -μπαλκονόπορτες στραμμένες προς το βορρά και τον νότο. Οι άλλες δύο πλευρές, η δυτική είναι μεσοτοιχία, ενώ στην ανατολική υπάρχουν μικρά ανοίγματα που συμμετέχουν στον αερισμό των χώρων. Η είσοδος του διαμερίσματος γίνεται στο κέντρο του μεγάλου μήκους του.
Όταν εισέρχεται ο επισκέπτης στο διαμέρισμα, δεξιά και προς το βορρά αποκαλύπτεται ο χώρος διημέρευσης του καθιστικού και της κουζίνας με τις μεγάλες μπαλκονόπορτες ενώ αριστερά και προς τον νότο αναπτύσσεται ένας διάδρομος ραχοκοκαλιά πάνω στον οποίο αρθρώνονται τα υπνοδωμάτια και τα λουτρά του διαμερίσματος. Ο κεντρικός χώρος διημέρευσης στην προυπάρχουσα διάταξη ήταν χωρισμένος σε τρία δωμάτια: κουζίνας -τραπεζαρίας και καθιστικού. Στα πλαίσια των επιθυμιών της οικογένειας, να ζει όλη την καθημερινότητα και τη δραστηριότητα του νοικοκυριού, ο χώρος ενοποιήθηκε και ανακαινίσθηκε ριζικά. Η κουζίνα είναι κεντρικό σημείο του σπιτιού και σε συνεχή διάλογο με το καθιστικό, ενώ η τραπεζαρία έρχεται σε φυσική συνέχεια με την κουζίνα έχοντας ρόλο καθημερινού πόλου συνάθροισης της οικογένειας.
Ο χώρος της κουζίνας-τραπεζαρίας και του καθιστικού ακολουθούν την γραμμικότητα της αρχικής δομής του διαμερίσματος και αναπτύσσονται το ένα απέναντι απο το άλλο. Τα στοιχεία που υπογραμμίζουν αυτή τη γραμμικότητα είναι η μεγάλη νησίδα που καταλήγει να γίνεται τραπέζι και απέναντι στο καθιστικό , το τζάκι που καταλήγει να γίνεται βιβλιοθήκη. Όλο το διαμέρισμα έχει ξύλινο δάπεδο, στη κουζίνα επικρατεί το λευκό γυαλιστερό υλικό επένδυσης σε συνδυασμό με την καρυδιά της νησίδας, ενώ απέναντι με αρχική αφορμή το μαύρο της εστίας του τζακιού, όλη η γραμμική σύνθεση του καθιστικού και της βιβλιοθήκης έγινε στο χρώμα του σκούρου γκρι. Αριστερά από την είσοδο αναπτύσσονται τα τρία υπνοδωμάτια στα οποία συνεχίζει το ξύλινοι δάπεδο προσδίδοντας ζεστασιά και ενότητα σε όλο το διαμέρισμα. Σε αυτήν την πλευρά βρίσκονται και τα δύο λουτρά εκ το οποίον το ένα δημιουργήθηκε εξαρχής, καθώς το διαμέρισμα διέθετε μόνο ένα λουτρό. Τα υλικά που επιλέχτηκαν στο master λουτρό είναι η λευκή λάκα και το ξύλο με την μορφή πλακιδίων, στόχος να ενισχυθεί η ενοποίηση των χώρων. Σε αυτόν τον κανόνα εξαίρεση αποτελεί το WC όπου δάπεδο και τοίχοι επενδύθηκαν με τσιμεντοκονία σκούρου χρώματος. Στα υπνοδωμάτια κυριαρχεί το ξύλο και οι λευκές ματ επιφάνειες των ντουλαπών, ενώ το παιδικό δωμάτιο έχει το δικό του παιχνιδιάρικο χαρακτήρα πάλι κρατώντας τους τόνους του λευκού και του ξύλου.

Το νέο κτίριο εργαστηρίων "Anna Papageorgiou STEM Center" του Κολλεγίου Ανατόλια αρθρώνεται από δύο καθαρά γεωμετρικά πρίσματα, ένα παραλληλεπίπεδο και έναν κύβο, που αλληλοτέμνονται, διατηρώντας μια εντατική σχέση μεταξύ τους. Ο κύβος, αποκλίνοντας από την κατακόρυφο, στρέφεται νότια και δημιουργεί ένα επικλινές δώμα με το βέλτιστο προσανατολισμό για την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών στοιχείων. Η κεκλιμένη οροφή είναι μερικώς καλυμμένη με ημιδιαφανή φωτοβολταϊκά πετάσματα (BIPV), ορατά και από το εσωτερικό του κτιρίου, τα οποία συμβάλλουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και στην παροχή φυσικού φωτός στο εσωτερικό. Προκειμένου να αποφευχθεί η αύξηση της θερμοκρασίας, ειδικά κατά τη θερινή περίοδο, προτείνεται μια ειδική μονάδα υαλοπινάκων BIPV, της οποίας η εσωτερική υάλωση είναι εφοδιασμένη με ανακλαστική αλλά πρακτικά αόρατη μεμβράνη, η οποία αντανακλά τη θερμότητα, που απελευθερώνεται από τη φωτοβολταϊκή μονάδα προς το εξωτερικό. Επιπλέον, οι περσίδες κάτω από την οροφή της δομής ενεργούν ως ένα εσωτερικό σύστημα σκίασης, το οποίο διαχέει το ηλιακό φως μέσα στο χώρο και οργανώνει τη διάταξη των γραμμικών φωτιστικών.
Στο παραλληλεπίπεδο πρίσμα το φυτεμένο δώμα εκτατικού τύπου συμβάλλει στη βελτίωση της θερμικής συμπεριφοράς των υποκείμενων χώρων.
Αρχιτεκτονική μελέτη: SCHEMA 4 Architects
Φωτογραφία: Studiovd.gr / N. Vavdinoudis - Ch. Dimitriou

ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

Κάθε πολιτισμική φάση χαρακτηρίζεται από τις δημιουργικές δυνατότητες αποτύπωσης των ιδεών στον πραγματικό κόσμο, που μπορούν είτε να μεταβάλλουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων είτε να εκφράσουν την πολιτισμική τους ταυτότητα. Αυτές οι δυνατότητες εξαρτώνται από το τεχνολογικό υπόβαθρο της κάθε εποχής και τελικά αποτελούν συσσωματώματα εφαρμοσμένης γνώσης.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, τα τελευταία χρόνια συμβαίνει ένα εξαιρετικά σημαντικό τεχνολογικό βήμα, που σχετίζεται με την τρισδιάστατη εκτύπωση. Σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανική παραγωγή, από την εκτύπωση ιατρικού εξοπλισμού έως την εκτύπωση μηχανικών μερών αυτοκινήτων. Η παραγωγή έχει αλλάξει ριζικά, μειώνοντας το κόστος και διευκολύνοντας σε μεγάλο βαθμό την παραγωγή προϊόντων, προσαρμοσμένων στις απαιτήσεις ειδικών περιπτώσεων, από την τρισδιάστατη εκτύπωση βιοϋλικών στο χώρο της υγείας έως και ειδικών τεμαχίων στη βιομηχανία.