Το υψηλότερο ξύλινο συγκρότημα κατοικιών του κόσμου, ένας ουρανοξύστης χωρίς τσιμέντο, ετοιμάζεται να κατασκευαστεί στην Ελβετία. Το έργο, με το όνομα "Rocket & Tigerli", θα αποτελείται από τέσσερα κτίρια, συμπεριλαμβανομένου ενός με ύψος 100 μέτρων. Η κατασκευή θα γίνει στην ελβετική πόλη Βίντερθουρ, η οποία βρίσκεται κοντά στη Ζυρίχη. Ο σχεδιασμός θα προσφέρει σύγχρονη και υψηλής ποιότητας στέγαση με μέγιστη εισροή φυσικού φωτός, σύμφωνα με τους σχεδιαστές του, το δανέζικο αρχιτεκτονικό γραφείο Schmidt Hammer Lassen Architects (SHL). Οι αρχιτέκτονες θέλουν να δημιουργήσουν μια γειτονιά που θα ενσωματωθεί στο ιστορικό πλαίσιο της περιοχής. Η πρόσοψη, για παράδειγμα, θα καλυφθεί με σκούρα κόκκινα και κίτρινα τούβλα από τερακότα σε συνδυασμό με πράσινες λεπτομέρειες, εναρμονισμένη με τις κόκκινες στέγες και τα κίτρινα τούβλα των παλαιότερων κτιρίων στη γύρω περιοχή. Τα τέσσερα κτίρια θα αποτελούνται από διαμερίσματα, καταστήματα, μπαρ και ένα ξενοδοχείο. Η κατασκευή αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2026, οπότε και οι κάτοικοι θα μπορούν να μετακομίσουν σε αυτό. Το έργο εισάγει ένα καινοτόμο σύστημα κατασκευής που για πρώτη φορά χρησιμοποιεί το ξύλο ως φυσικό υποκατάστατο του σκυροδέματος. Στόχος είναι στο μέλλον να κατασκευάζονται υψηλότερα κτίρια με τη χαμηλότερη δυνατή ποσότητα ενσωματωμένου άνθρακα. Η SHL κέρδισε τον σχετικό διαγωνισμό σχεδίασης κυρίως λόγω του γεγονότος ότι το δικό της σχέδιο δίνει μεγάλο βάρος στο φυσικό φως και στο πώς αυτό θα μπαίνει στα σπίτια. Το έργο είναι μέρος ενός ευρέως φάσματος αρχιτεκτονικών εγχειρημάτων που επιδιώκουν να αποδείξουν ότι η ξυλεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βιώσιμη εναλλακτική λύση έναντι του σκυροδέματος και του χάλυβα κατά την κατασκευή πολυώροφων κτιρίων.
Πηγή φωτογραφίας: Aesthetica Studio/Schmidt Hammer Lassen Architects

Η Δ.Ε.Η. Ανανεώσιμες κέρδισε τον διαγωνισμό της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.) για την ανάπτυξη του υβριδικού σταθμού ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (Α.Π.Ε.) στην Αστυπάλαια στο πλαίσιο του προγράμματος "Αστυπάλαια: έξυπνο και αειφόρο νησί". Με τον νέο υβριδικό σταθμό Α.Π.Ε., το 80% περίπου των ενεργειακών αναγκών της Αστυπάλαιας θα παράγεται από καθαρή ενέργεια και θα οδηγήσει στην απεξάρτηση του νησιού από την κατανάλωση συμβατικών καυσίμων για την ηλεκτροπαραγωγή.
Το έργο στην Αστυπάλαια θα υλοποιηθεί από τη Δ.Ε.Η. Ανανεώσιμες σε δύο φάσεις. Κατά την πρώτη φάση, ο υβριδικός σταθμός θα αποτελείται από φωτοβολταϊκά συνολικής ισχύος 3,5 MW και συσσωρευτές χωρητικότητας 10 MWh περίπου, καλύπτοντας το 50% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας του νησιού από καθαρή ενέργεια Α.Π.Ε. Στη δεύτερη φάση του έργου, ο υβριδικός σταθμός θα επεκταθεί περαιτέρω, ώστε να καλύψει περισσότερο από το 80% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας του νησιού, μειώνοντας σημαντικά τη λειτουργία του θερμικού σταθμού παραγωγής, ο οποίος θα παραμείνει στο νησί υποστηρικτικά και ως εφεδρεία.
Ο υβριδικός σταθμός θα καλύπτει τόσο τις ανάγκες φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, όσο και τις γενικότερες ανάγκες του νησιού για ηλεκτρική ενέργεια. Έτσι, η εκπομπή ρύπων CO2 του ενεργειακού συστήματος του νησιού θα μειωθεί αισθητά, ενώ το κόστος παραγωγής θα είναι σημαντικά μικρότερο από το κόστος λειτουργίας του θερμικού σταθμού, συμβάλλοντας στη μείωση του συνολικού κόστους λειτουργίας του ηλεκτρικού συστήματος.
Πηγή φωτογραφίας: discovergreece.

Τα υλικά του μικρού οινοποιείου στην Αργεντινή επιλέχθηκαν σύμφωνα με το τοπίο. Η βάση κατασκευάστηκε από σκυρόδεμα σε επαφή και συνοχή με το ορυκτό και βραχώδες έδαφος και το δεύτερο επίπεδο ντύνεται με corten ως αναφορά στα χρώματα του αμπελώνα που περιβάλλει το κτίριο το φθινόπωρο και τον χειμώνα.
Φωτογραφίες: Luis Abba

Η επιμήκης δομή του κτιρίου της ένωσης κλωστοϋφαντουργίας και ενδυμάτων της βορειοδυτικής Γερμανίας περικλείεται στις τρεις πλευρές από εντελώς κλειστές όψεις από τούβλα. Η έμπνευση για τις προσόψεις προέρχεται από τις πτυχές του κασκόλ επάνω στα γόνατα του αγάλματος του Μπετόβεν του Max Klinger, το οποίο βρίσκεται στο Μουσείο Bilder της Λειψίας.
Οι αρχιτέκτονες χρησιμοποίησαν τούβλα 6 διαφορετικών σχημάτων και με διαφορετικές κλίσεις, δημιουργώντας μια φαινομενικά κινούμενη πρόσοψη, που δημιουργεί ένα παιχνίδισμα φωτός και σκιάς.
Φωτογραφίες: Thomas Wrede

Το υπό κατασκευή Δημαρχείο και Πολιτιστικό Κέντρο Χαλανδρίου σχεδιάστηκε με τις αρχές του δίπτυχου "ΒΙΟΣ + ΚΛΙΜΑ", στοχεύοντας στην κοινωνική, αστική και ενεργειακή αποδοτικότητα.

Το Δημαρχείο του Χαλανδρίου είναι ένα έργο που προέκυψε από το 1ο βραβείο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του 2001. Ο σχεδιασμός τότε, με την αύρα του νέου αρχιτέκτονα, οραματίστηκε το δημόσιο, το ανοιχτό, το κοινό, αναζητώντας τον τρόπο με τον οποίο ο δημόσιος χώρος θα εισχωρήσει στο κτίριο. 17 χρόνια μετά, η επικαιροποίηση - τροποποίηση της μελέτης εμμένει στις αναζητήσεις της αρχικής ιδέας για τον δημόσιο χώρο, αναμορφώνει τη λειτουργία και το κέλυφος και συμπληρώνει τον αστικό ιστό σ’ αυτό το σύνθετο σταυροδρόμι του κέντρου της πόλης, λειτουργώντας ως ένα τοπόσημο του κέντρου του Χαλανδρίου. Το κτίριο οριοθετεί την κάτω πλευρά της πλατείας του Χαλανδρίου, ολοκληρώνοντας τον νοητό σχηματισμό της.
H αρχική ιδέα της υπερύψωσης του όγκου διατηρήθηκε, με σκοπό ο κοινόχρηστος δημόσιος χώρος να εισχωρεί στο σώμα του κτιρίου και ενισχύθηκε από:
• την υπερυψωμένη προστατευμένη πλατεία με τις εισόδους και τις καθημερινές εκτονώσεις,
• την περιμετρική στοά γύρω από τους χώρους πολιτιστικού ενδιαφέροντος του κάτω ισογείου,
• τη δημιουργία ελεύθερου βατού δώματος πολλαπλών δραστηριοτήτων,
• τις πολλαπλές ελεύθερες προσβάσεις και τα διώροφα αίθρια, που επιτρέπουν οπτικές φυγές προς τον κεντρικό δημόσιο χώρο της πόλης.
Το κτίριο είναι χωροθετημένο επί οικοπέδου 2.437 m2 και η υλοποιημένη δόμηση του έργου ανέρχεται στα 9.002 m2 μετά των υπογείων χώρων. Βρίσκεται στην κάτω πλευρά της κεντρικής πλατείας Χαλανδρίου, με κύρια προσπέλαση από τη γωνία Βασ. Γεωργίου & 25ης Μαρτίου.
Στα κατώτερα υπόγεια επίπεδα εξασφαλίζονται κοινόχρηστοι δημοτικοί χώροι στάθμευσης. Στη συνέχεια, η πρώτη, ισόγεια στάθμη φιλοξενεί τις διάφανες λειτουργίες του συμβουλίου της πόλης και του πολιτιστικού χώρου, ορατές και προσιτές από τους δημότες. Πιο συγκεκριμένα, διαμορφώνεται ένα θέατρο 250 θέσεων που λειτουργεί και ως αίθουσα πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Μαζί με την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου και τα γραφεία των παρατάξεων συνθέτουν ένα χαμηλωμένο ισόγειο, ανοιχτό και ζωντανό στην καθημερινότητα της πόλης.
Το δεύτερο ισόγειο επίπεδο προσεγγίζεται με μια ήπια ράμπα. Πρόκειται ουσιαστικά για μία υπερυψωμένη πλατεία που δημιουργεί τον ανοιχτό κοινόχρηστο χώρο του δημαρχείου, με την είσοδο προς τις υπηρεσίες και το καφέ. Έχει τον σχηματισμό μιας πιλοτής, που λειτουργεί ως χώρος υποδοχής, εκτόνωσης και συνάντησης, προστατευμένος από την κίνηση των δρόμων, με ανοιχτή θέα στην πλατεία, που δέχεται την προσέλευση και παραμονή των πολιτών στον χώρο του κτιρίου.
Στα ενδιάμεσα επίπεδα αρθρώνονται οι διοικητικές και οικονομικές λειτουργίες και το γραφείο Δημάρχου με τις υπηρεσίες υποστήριξης. Στη νότια πλευρά του δώματος γύρω από δικό της αίθριο αναπτύσσεται η τεχνική υπηρεσία, ενώ μια αίθουσα εκδηλώσεων και ένα αναψυκτήριο λειτουργούν ως χώρος κοινωνικών εκδηλώσεων του δήμου, μαζί με το εντατικά φυτεμένο δώμα, με εποπτική θέα προς την πόλη.
Η κατακόρυφη επικοινωνία εξυπηρετείται από επτά συνολικά κλιμακοστάσια, εσωτερικά και εξωτερικά.

Ενεργειακή αποδοτικότητα - Βιοκλιματικός σχεδιασμός
Ο βιοκλιματικός και ενεργειακός σχεδιασμός αποτέλεσε μια ακόμη μέριμνα της μελέτης και εξελίσσεται στην αντίληψη της έννοιας του "βίου" και του "κλίματος" μέσα από τη σύνθεση και τη σύνταξη του έργου.
Σχετικά με την ηλιοπροστασία, το ίδιο το σώμα του κτιρίου δημιουργεί μία σκιερή και προστατευμένη επιφάνεια στην υπερυψωμένη πλατεία, που συνιστά άλλωστε και έναν από τους πιο κεντρικούς και κοινωνικούς χώρους. Τα διάτρητα πετάσματα από σκυρόδεμα ενισχυμένο με ίνες υάλου (Glass Fiber Reinforced Concrete - GFRC) προστατεύουν από την ηλιακή ακτινοβολία. Λειτουργούν ως διπλά προστατευτικά κελύφη, που παραλαμβάνουν τα αρχικά θερμικά φορτία. Στον ενδιάμεσο χώρο δημιουργούνται ημιϋπαίθριες ζώνες αερισμού (buffer zones), οι οποίες μελετήθηκαν ώστε να αποσβένουν τη μεταφορά θερμικών φορτίων στο εσωτερικό του κτιρίου. Η δυτική πλευρά στα ακάλυπτα από τις μεσοτοιχίες τμήματά της διαθέτει θερμοπρόσοψη. Κινητά ρόλερς και σκίαστρα τοποθετούνται στα ανατολικά υαλοστάσια, τα οποία συμβάλουν στο σκιασμό κατά την πρόσπτωση ανατολικού ηλίου.
Η ημιυπαίθρια ισόγεια διαδρομή δίπλα στο αμφιθέατρο και την αίθουσα του Δ.Σ. επιτρέπει το πέρασμα της ροής των πεζών και του αέρα ως ένα διάτρητο φίλτρο καιρικής και ακουστικής προστασίας.
Η δημιουργία της υπερυψωμένης πλατείας επιτρέπει τόσο τις αστικές επικοινωνίες όσο και τη φυσική διαπνοή του κτιρίου. Εξασφαλίζει τη δυνατότητα παθητικού δροσισμού μέσω εκτεταμένου, διαμπερούς φυσικού αερισμού που εξελίσσεται καθ’ ύψος μέσα από τις οπές των αιθρίων. Επιπλέον, το βόρειο πέτασμα από GFRC προστατεύει το κτίριο από τους βόρειους ανέμους,
Η κατανομή των λειτουργιών έγινε με ιδιαίτερη προσοχή έτσι ώστε όλοι οι γραφειακοί χώροι να έχουν το προνόμιο του φυσικού φωτισμού, επιτυγχάνοντας βέλτιστη οπτική άνεση για τους χρήστες και συγχρόνως αισθητηριακή και αντιληπτική συνεκτικότητα με την πόλη, το κλίμα και τις αλλαγές του καιρού.
Πλην του κήπου στο βατό δώμα, το τελευταίο βατό δώμα λαμβάνει εκτατική φύτευση, προσδίδοντας ενεργειακά, λειτουργικά και οικονομικά οφέλη που αφορούν στη συγκράτηση των επιβλαβών αιωρούμενων σωματιδίων και της σκόνης, καθώς και στη βελτίωση του τοπικού μικροκλίματος. Η φύτευση των δωμάτων μειώνει το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας και προσφέρει μια φυσική θερμομόνωση του κτιρίου. Θερμομόνωση τοποθετείται επίσης εσωτερικά σε δάπεδα, οροφές, υαλοστάσια, δημιουργώντας κλειστά ελεγχόμενα κελύφη λόγω της διαφορετικότητας των χρόνων λειτουργίας των τμημάτων του έργου.

Κατασκευή - υλικά
Η υλικότητα είναι μια επίσης σημαντική πτυχή του έργου, της οποίας η αλληλεξάρτηση με την αρχιτεκτονική σύνθεση είναι ζωτική. Το κτίριο σχηματίζεται από μια εκτενή αναδιπλούμενη γραμμή, που ορίζει τα πλήρη και τα κενά του συνθέτοντας ένα "πορώδες" που διαρρηγνύει το κέλυφός του και διασπείρει τις δραστηριότητές του στον δημόσιο αστικό χώρο. Κατά αυτόν τον τρόπο τα πλήρη δομικά στοιχεία του κτιρίου υλοποιούνται από εμφανές ανεπίχριστο σκυρόδεμα υπόλευκης απόχρωσης με ξυλότυπο κόντρα πλακέ. Σε ορισμένες περιοχές υλοποιούνται εμφανή προκατασκευασμένα διάτρητα πετάσματα GFRC, ως ένα "πλεκτό", το οποίο περιλαμβάνει και την πρόβλεψη συστήματος φωτισμού στις οπές του. Σε ένα μόνο τοιχίο στο φόντο του κτιρίου θα εφαρμοστεί υδραυλικό πατητό κονίαμα κόκκινου χρώματος. Τα εξωτερικά κουφώματα και υαλοπετάσματα του κτιρίου, όπως και τα εσωτερικά υαλοπετάσματα στην περιοχή της κεντρικής εισόδου είναι από αλουμίνιο ηλεκτροστατικής βαφής με διπλούς θερμομονωτικούς υαλοπίνακες. Στο εσωτερικό του κτιρίου οι περισσότεροι χώροι είναι ενιαίοι (open plan) και σε περίπτωση μικρότερων διαχωρισμών επιλέγονται συνδυασμός από ξύλινα ερμάρια και τοιχοπετάσματα γυψοσανίδας με ξύλινη επένδυση.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο DFF Design ιδρύθηκετο2007 από την Evelyn A. Kamilaki | Interior Architect & Designer και τον Θεόδωρο Λαμπαδίτη| Senior Architect. Έκτοτε δραστηριοποιείται ενεργά σε αρχιτεκτονικές μελέτες, κατασκευές και επίβλεψη έργων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, περιλαμβάνοντας ένα ευρύ φάσμα κατασκευών από βιομηχανικά κτίρια, ιδιωτικές κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία, επαγγελματικούς χώρους και εμπορικά καταστημάτων. Τα τελευταία χρόνια πειραματίζεται και στον σχεδιασμό επίπλων και αντικειμένων.
Πιστεύουν ακράδαντα στην ιδέα ότι κάθε έργο παρουσιάζει μια μοναδική ευκαιρία να δημιουργηθεί κάτι μοναδικό. Συνεργάζονται στενά με τους πελάτες για να εξασφαλίσουν την υλοποίηση ξεχωριστών χώρων διαβίωσης που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής.
Το γραφείο δίνει μεγάλη έμφαση στον καινοτόμο σχεδιασμό και τις βιώσιμες τεχνολογίες, διασφαλίζοντας ότι τα έργα του είναι ένα σύμπλεγμα από σύγχρονη αισθητική και λειτουργικότητα, αλλά και φιλικά προς το περιβάλλον και οικονομικά αποδοτικά.
Στην αρχή κάθε έργου, ένα σαφές όραμα και μια συναισθηματική σύνδεση καθοδηγούν τη διαδικασία σχεδιασμού από τη σύλληψη έως την ολοκλήρωση.
Το DFF Design χρησιμοποιεί φυσικά υλικά υψηλής ποιότητας, προσεκτικά επιλεγμένες παλέτες χρωμάτων, ισορροπημένες αντιθέσεις και σαφή σχεδιαστική γλώσσα.
Το γραφείο δίνει μεγάλη σημασία στην αποτύπωση της προσωπικότητας και των αξιών του πελάτη στους χώρους που μελετά και σχεδιάζει. Υποστηρίζει ότι ο σχεδιασμός εκτός από μια απλή φόρμα περιλαμβάνει επίσης σκοπό, στόχους και μια λεπτή ισορροπία μεταξύ κόστους, λειτουργίας και άλλων παραγόντων.
Στόχος του γραφείου είναι η δημιουργία φρέσκων αξιών και εννοιών μέσω της αρχιτεκτονικής προσέγγισης. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από αυστηρό ορθολογισμό, διασφαλίζοντας ότι κάθε στοιχείο έχει μια σαφή εξήγηση. Το αποτέλεσμα είναι μια αρχιτεκτονική συνεκτική και μοναδικά
Έργα του γραφείου έχουν δημοσιευτεί περιστασιακά σε ελληνικά και ξένα περιοδικά αρχιτεκτονικής & design.

Η κατοικία οργανώθηκε με τρόπο που να μπορεί να φιλοξενήσει στους ενιαίους χώρους της μεγάλες παρέες διαμενόντων και επισκεπτών, ενώ παράλληλα να διασφαλίσει την απαραίτητη ιδιωτικότητα στους χώρους ξεκούρασης - υπνοδωμάτια. Ο ενιαίος χώρος της περιλαμβάνει καθιστικό, τραπεζαρία και μία πανταχόθεν ελεύθερη κουζίνα. Έχει διαμπερή ανοίγματα με προσανατολισμό προς Βορρά και Νότο.
Το νότιο άνοιγμα έχει άμεση επαφή με το διαμορφωμένο εξώστη της πισίνας, ενώ το βόρειο άνοιγμα συμβάλλει στον άπλετο φωτισμό. Τα ανατολικά ανοίγματα συνδέουν το χρηστικό χώρο της κουζίνας με τη διαμορφωμένη αυλή (εξώστη), προάγοντας την εξωστρέφεια της κατοικίας.
Η διαμορφωμένη βεράντα (αυλή) που αναπτύσσεται παραπλεύρως της κουζίνας αποτελεί την "ψυχή" της καλοκαιρινής διαμονής και περιλαμβάνει ένα σαλόνι εξωτερικού χώρου και χώρο φαγητού. Οριοθετείται από τον όγκο της κατοικίας και το πέτρινο πλαίσιο, ενώ διαθέτει κατασκευή πέργκολας με σκελετό αλουμινίου. Η σκέψη για την συγκεκριμένη χωροθέτηση, πέραν της πρακτικής λογικής, είναι να απομονωθεί οπτικά αυτή η ζώνη και να βελτιωθεί η ιδιωτικότητα από τα περιμετρικά μονοπάτια ελεύθερης διέλευσης, που χρησιμοποιούνται από τους περίοικους. Το παιχνίδι φωτός και σκιάς που χαρίζουν οι διαδοκίδες προσδίδει αίσθηση θαλπωρής και ξεκούρασης.
Τα υπνοδωμάτια της κατοικίας αναπτύσσονται σε παράλληλη διάταξη, με νότιο προσανατολισμό και η σύνδεσή τους με τους υπόλοιπους χώρους γίνεται αποκλειστικά από έξω. Προβλέπεται ο σκιασμός τους με πέργκολα ίδιας κατασκευής με την προαναφερόμενη, ενώ η σχέση τους με την πισίνα είναι άμεση. Μάλιστα το πλάτος του διαμορφωμένου εξώστη μπροστά τους χρησιμεύει πέραν από την ανεμπόδιστη προσπέλαση των χρηστών και για χώρο ηλιοθεραπείας και ευχάριστης παραμονής κοντά στην πισίνα. Έτσι, επιτυγχάνεται μία διακριτική απομόνωση και μία ευχάριστη φιλοξενία.
Οι χώροι των Η/Μ εγκαταστάσεων προβλέπουν την κάλυψη των αναγκών της κατοικίας για θέρμανση, ψύξη και ζεστό νερό χρήσης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ τα εξωτερικά λουτρά συμβάλλουν στην εξυπηρέτηση των χρηστών κατά την επιστροφή τους από τη θάλασσα.
Κατασκευή
Ο σκελετός του κτιρίου κατασκευάζεται από οπλισμένο σκυρόδεμα υψηλής αντοχής (C30/37) λόγω της κοντινής απόστασης από τη θάλασσα, ενώ για τις εξωτερικές τοιχοποιίες χρησιμοποιούνται τούβλα δόμησης κατακόρυφων οπών, με αξιοσημείωτα τεχνικά χαρακτηριστικά αντοχής και θερμομόνωσης.
Επί των εξωτερικών τοιχοποιιών τοποθετείται εξωτερική θερμομόνωση πάχους 1 + 7 + 1 = 9 cm, ενώ τόσο κάτω από την πλάκα εδάφους (gros beton), όσο και στο δώμα προβλέπονται θερμομονωτικές στρώσεις πάχους 10 cm και 7 + 2 cm αντίστοιχα, με στόχο το μέγιστο ενεργειακό κέρδος της κατοικίας.
Ως υλικό επένδυσης του κτιρίου επιλέχτηκε πέτρινη επένδυση πάχους 12 cm από πέτρωμα Λακκώματος, με πλέξιμο των ορθογώνιων ογκόλιθων και λεπτομέρειες πέτρινων πρεκιών στα ανοίγματα των κουφωμάτων, που προσδίδουν παραδοσιακό ύφος. Τα σκουρόχρωμα κουφώματα αλουμινίου ταυτίζονται χρωματικά με τα δοκάρια και τις περσίδες της πέργκολας και παρουσιάζουν ένα ενιαίο σύνολο.
Ο περιβάλλων χώρος προβλέπει σημεία για αθλοπαιδιές και επιφάνειες υπαίθριας διαμονής (πλατείες). Επιθυμία των ιδιοκτητών είναι η μέγιστη διατήρηση της υπάρχουσας βλάστησης καθώς υπάρχουν πανέμορφα δέντρα (ιτιές, ελιές, πλατάνια), ενώ έχουν προστεθεί λεμονιές και πορτοκαλιές για να βελτιώσουν το μικρόκλιμα.
Γενικότερα, η σκέψη και η επιθυμία ήταν να δημιουργηθεί ένα κτίριο με χαρακτήρα μοντέρνο και σύγχρονο, με υλικά και μορφή που αναφέρονται στην τοπική αρχιτεκτονική και τεχνοτροπία, ενώ παράλληλα να εντάσσεται αρμονικά στο υπόλοιπο οργανωμένο περιβάλλον.

Προσβασιμότητα
Η κατοικία σχεδιάστηκε με τρόπο ώστε να είναι προσαρμόσιμη σε νέες ανάγκες διαβίωσης των χρηστών, οι οποίες πιθανά θα προκύψουν με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η νέα λογική σχεδιασμού δεν αποκλείει την προσπάθεια για όσο το δυνατόν ορθολογικότερη χρήση των χώρων, επιδιώκοντας κατά τον καλύτερο τρόπο το συνδυασμό της άνεσης στην κίνηση και της οικονομίας του χώρου.
Mια ράμπα, με πλάτος 1,20 m και κλίση 6%, εξασφαλίζει την άμεση σύνδεση της ειδικής θέσης στάθμευσης (σε περίπτωση προσαρμογής) με την κατοικία. Η είσοδος στο κτίριο είναι δυνατή από πολλαπλά σημεία. Το επίπεδο της διαμορφωμένης βεράντας ταυτίζεται υψομετρικά με το επίπεδο του τελικού δαπέδου της οικίας και έχει επιλεγεί ειδική κατηγορία κουφωμάτων με χαμηλωμένο προφίλ στο κατωκάσι για να διευκολύνει την κίνηση των αμαξιδίων.
Επιπλέον, καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια κατά τη μελέτη προκειμένου η κάτοψη να είναι απαλλαγμένη από περιττές τοιχοποιίες και διαδρόμους και να επιτρέπει την ανεμπόδιστη κίνηση των χρηστών της. Στον ενιαίο χώρο δεν υπάρχουν διάδρομοι, και οι αποστάσεις μεταξύ των επίπλων έχουν εξασφαλισμένο πλάτος 1,20 m, ενώ οι διακόπτες φωτισμού και οι χειρολαβές των εσώθυρων έχουν τοποθετηθεί σε ύψος περίπου 1 m. Τα υπόλοιπα κομβία χειρισμού και κλήσεως τοποθετούνται σε ύψος περίπου 60 cm από το τελικό δάπεδο.
Το υλικό που επιλέχτηκε για την επίστρωση τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών δαπέδων είναι το παραδοσιακό μωσαϊκό, το οποίο παρέχει μία σταθερή, ενιαία, επίπεδη επιφάνεια, απαλλαγμένη από αρμούς, εύκολη στη συντήρηση και στον καθαρισμό της. Ως υλικό είναι ανθεκτικό και πρακτικό στην εφαρμογή του και εξασφαλίζει τις απαιτούμενες προδιαγραφές περί αντιολισθηρότητας με τη χρήση αντιολισθητικών βερνικιών.
Ένα ακόμη βασικό στοιχείο του σχεδιασμού της κατοικίας είναι τα ανοίγματα μεγάλων διαστάσεων που τοποθετούνται σε όλους τους κύριους χώρους. Ο ενιαίος χώρος διημέρευσης διαθέτει 3 ανοίγματα (2 ανοίγματα 7 × 2,90 (m) και 1 άνοιγμα 5,20 × 2,90 (m)) και αντίστοιχα στους χώρους των υπνοδωματίων 3 ανοίγματα (3,70 × 2,90 (m)), χωρίς ποδιά, χωρίς θερμαντικά σώματα στη βάση τους και με μηχανισμούς ανοιγοκλεισίματος στο προβλεπόμενο ύψος. Η οπτική αμεσότητα με τον περιβάλλοντα χώρο είναι δεδομένη. Τα προφίλ των εξώθυρων διαθέτουν χαμηλή βάση ιδανική για την ανεμπόδιστη διέλευση των αμαξιδίων, ενώ παράλληλα προτείνεται σχάρα απορροής των υδάτων μπροστά από κάθε άνοιγμα.
Σε άμεση επαφή με την κατοικία αναπτύσσεται η διαμορφωμένη βεράντα με μικρή υψομετρική διαφορά από το διαμορφωμένο έδαφος, γεγονός που καθιστά μη απαραίτητα τα στηθαία και τα κιγκλιδώματα ασφαλείας.
Η κατοικία διαθέτει ένα λουτρό με πρόσβαση από το μεγάλο υπνοδωμάτιο, που πληροί τις απαιτήσεις για φιλοξενία ΑμεΑ, χωρίς κατώφλι ή βυθίσματα του δαπέδου, με τοιχώματα φέρουσας ικανότητας άνω των 100 kg και με αντιολισθητικό δάπεδο.
Η κουζίνα διαθέτει πλευρικές στήλες αποθηκευτικών ερμαρίων, ψυγείου και φούρνων και νησίδα εργασίας προσβάσιμη από όλες τις πλευρές, καθώς υπάρχουν άνετοι περιμετρικοί διάδρομοι.

Το υπερυψωμένο δάπεδο είναι ένα σύστημα δαπέδου, το οποίο αποτελείται από πλάκες διαφόρων τύπων και υλικών, οι οποίες μέσω κατάλληλου συστήματος στήριξης τοποθετούνται σε ύψος από το έδαφος, διαμορφώνοντας διάκενο. Στο διάκενο χώρο μπορούν να τοποθετηθούν συστήματα θέρμανσης, κλιματισμού, συναγερμού, καλωδιώσεις ισχυρών και ασθενών ρευμάτων και άλλες εγκαταστάσεις.
Κατά την επιλογή ενός υπερυψωμένου δαπέδου, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη η απαιτούμενη μηχανική αντοχή, το τελικό ύψος, το είδος της τελικής επίστρωσης (ποιότητα, ειδικά χαρακτηριστικά, αισθητική), η ανθεκτικότητα σε φωτιά, η ηχομονωτική ικανότητα, οι ηλεκτρικές ιδιότητες του δαπέδου, η ανθεκτικότητα σε χημικούς παράγοντες.
Η τοποθέτηση του υπερυψωμένου δαπέδου γίνεται μετά το πέρας των επιχρισμάτων, της τοποθέτησης των υαλοστασίων και των δαπέδων όλων των υπόλοιπων χώρων. Οι αρμοί διαστολής του κτιρίου θα πρέπει να συνεχίζονται και να τοποθετούνται διπλοί ορθοστάτες εκατέρωθεν του αρμού διαστολής. Στον αρμό τοποθετούνται ειδικά, ελαστικά υλικά παρεμβύσματα ή ελαστικές μαστίχες. Αρμοί, οι οποίοι καλύπτονται με κατάλληλα αρμοκάλυπτρα προβλέπονται σε όλες τις περιοχές επαφής του δαπέδου με άλλους τύπους δαπέδων.

Τοποθετούνται σε δάπεδα τσιμεντοειδούς βάσης και καλύπτουν επιτυχώς τις αυξημένες απαιτήσεις σε μηχανικές και χημικές αντοχές των βιομηχανικών χώρων, παρέχοντας ταυτόχρονα όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα. Διατίθενται σε πλήθος χρωματισμών και η μείξη τους με έγχρωμα τεμαχίδια (νιφάδες και αδρανή) διαμορφώνει μία ιδιαίτερη διακοσμητική επιφάνεια, κατάλληλη για διάφορες εφαρμογές σε εσωτερικούς χώρους όχι μόνο βιομηχανικής χρήσης.
Η επιφάνεια, που θα δεχθεί την επίστρωση, θα πρέπει να είναι στεγνή (υγρασία <4%), απαλλαγμένη από σκόνες, σαθρά υλικά, λίπη κτλ. και να είναι προστατευμένη από την προσβολή υγρασίας, καθώς η ύπαρξη νερού και ρύπων επηρεάζει αρνητικά την πρόσφυση της επίστρωσης. Η προετοιμασία της επιφάνειας περιλαμβάνει τρίψιμο, αμμοβολή, υδροβολή, σφαιριδιοβολή, φρεζάρισμα, ώστε να ανοιχθούν καλά οι πόροι της υπόβασης, προκειμένου να διεισδύσει το αστάρι και να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη πρόσφυση της εποξειδικής επίστρωσης επάνω στο υπόστρωμα. Εάν πρόκειται να τοποθετηθεί επάνω σε παλαιά επιφάνεια με εποξειδική ή άλλου είδους επίστρωση, τότε η υφιστάμενη στρώση θα πρέπει να καθαριστεί καλά και να τριφθεί εξ ολοκλήρου. Η επιδιόρθωση τυχόν ρωγμών γίνεται με την τοποθέτηση συρρικνούμενου επισκευαστικού κονιάματος. Κατόπιν το υπόστρωμα καθαρίζεται επιμελώς με σκούπα υψηλής απορροφητικότητας.
Έπειτα, η επιφάνεια ασταρώνεται με το εποξειδικό αστάρι, ενώ για μεταλλικές επιφάνειες τοποθετείται ειδικό αστάρι σε δύο στρώσεις.
Σε περίπτωση που τα δάπεδα σκυροδέματος έχουν μεγάλο ποσοστό υγρασίας ή είναι νέα, χωρίς να έχει επέλθει ακόμη η επιθυμητή ξήρανση, χρειάζεται, εκτός της προαναφερόμενης προεργασίας, η απομάκρυνση των λιμναζόντων υδάτων και η χρήση ειδικού υδατοδιαλυτού ασταριού, που δεν επηρεάζεται από την ύπαρξη νερού στους πόρους του δαπέδου.
Η τελική επίστρωση με εποξειδική ρητίνη πραγματοποιείται συνήθως εντός μιας ημέρας από την τοποθέτηση του ασταριού. Η αυτοεπιπεδούμενη επίστρωση εφαρμόζεται τραβηχτά με οδοντωτή σπάτουλα και περνιέται με ειδικό ακιδωτό ρολό για την αποφυγή δημιουργίας φυσαλίδων αέρα. Για πρόσθετη αντιολισθηρότητα, όσο η ρητινούχα επίστρωση παραμένει ακόμη νωπή, ακολουθεί επίπαση, με χαλαζιακή άμμο κοκκομετρίας και ποσότητας ανάλογα με την επιθυμητή ποιότητα της επιφάνειας. Μετά τη σκλήρυνση, ακολουθεί σκούπισμα για την απομάκρυνση των κόκκων της χαλαζιακής άμμου και η σφραγιστική επάλειψη από το ίδιο υλικό. Οι αρμοί του δαπέδου θα πρέπει να συνεχίζονται στην τελική επίστρωση και να πληρώνονται με πολουουρεθανική ασφαλτική μαστίχη.

Στην κατοικία "Casa Zibu" στο Μεξικό οι μαύρες χαλύβδινες κολώνες δεν παρέχουν μόνο δομική στήριξη, αλλά δημιουργούν επίσης ένα παιχνίδι πλαισίωσης και ανάδειξης των βασικών στοιχείων της σύνθεσης.
Φωτογραφίες: Lorena Darquea