Στην κατοικία “Wildcoast” στόχος του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ήταν, με την πρώτη ματιά, η οικογενειακή κατοικία να φαίνεται σαν να επιπλέει, καθώς στην ουσία είναι τοποθετημένη σε μια κορυφή. Περπατώντας σε ένα μονοπάτι από πέτρινα σκαλοπάτια στη μπροστινή είσοδο, ο επισκέπτης νιώθει σαν να αιωρείται μέχρι να ανέβει στο υψηλότερο σημείο.
Φωτογραφίες: Peter Bennetts

Το κτίριο "Sienna apartments" βρίσκεται στην Ινδία και χαρακτηρίζεται από την "κυματιστή" πρόσοψη από τούβλα, η οποία έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να φιλτράρει το ισχυρό φως του ήλιου, αφήνοντας να διεισδύσει στους εσωτερικούς χώρους η ιδανική ποσότητα.
Φωτογραφίες: Vivek Eadara Photography

Οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν ένα μοντέρνο ξύλινο σπίτι στην κορυφή μιας πολυκατοικίας στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης. Το υπνοδωμάτιο, όπως και το υπόλοιπο σπίτι, είναι σχεδιασμένο με ξύλινες οροφές και επενδύσεις που ρέουν από το εσωτερικό του σπιτιού προς το εξωτερικό.
Φωτογραφίες: Rungkit Charoenwat

Χαρακτηριστικό στοιχείο στην ιδέα του σχεδιασμού της κατοικίας "Mediterranean house" σε επίπεδα αποτελεί το δέντρο στον εξωτερικό χώρο της κατοικίας, το οποίο διαπερνά την οροφή της μέσω μίας κυκλικής διαμέτρου οπής η οποία έχει σχεδιαστεί για αυτόν το λόγο.
Τρισδιάστατη απεικόνιση: The Line Visualization

Αποτελεί τον πιο διαδεδομένο τρόπο επεξεργασίας υγρών αποβλήτων για μεμονωμένες κατοικίες και μικρά συγκροτήματα κατοικιών και στη βασική του μορφή περιλαμβάνει μία σηπτική δεξαμενή, η οποία μπορεί να είναι είτε προκατασκευασμένη είτε κατασκευασμένη επί τόπου από οπλισμένο σκυρόδεμα. Για μεγαλύτερες παροχές αντί της σηπτικής δεξαμενής μπορεί να χρησιμοποιηθεί δεξαμενή τύπου Imhoff. Κατόπιν πραγματοποιείται η εκκένωση αυτής ή η υπεδάφια διάθεση των λυμάτων ή η περαιτέρω επεξεργασία αυτών (δευτεροβάθμια επεξεργασία).
Σηπτική δεξαμενή
Η δεξαμενή είναι ορθογωνική με αναλογία διαστάσεων 3:1 και τοποθετείται σε βάθος 1,5 - 2,0 m.
Σ’ αυτήν πραγματοποιείται η καθίζηση των βαρύτερων αιωρούμενων στερεών στον πυθμένα, σε ένα ενδιάμεσο στρώμα συγκεντρώνονται τα μερικώς επεξεργασμένα λύματα, ενώ στην ανώτερη επιφάνεια υπάρχουν τα επιπλέοντα στερεά. Στην ανώτερη και κατώτερη ζώνη επικρατούν καθαρά αναρεόβιες συνθήκες. Η είσοδος των λυμάτων πραγματοποιείται στην ενδιάμεση ζώνη, στην οποία περιέχεται οξυγόνο σε χαμηλές συγκεντρώσεις και οι μικροοργανισμοί οξειδώνουν και διαλύουν τον οργανικό άνθρακα, που κατόπιν μετατρέπεται σε πτητικά οργανικά οξέα και τελικά σε αέρια (μεθάνιο, υδρόθειο κτλ.)
Κατά την εκκένωση της δεξαμενής, συνήθως κάθε 12 μήνες, πρέπει να παραμένει ποσότητα λυμάτων περίπου το 1/6 του όγκου της, ώστε να υπάρχουν πάντα μικροοργανισμοί για την αποδόμηση των λυμάτων.
Προκειμένου να αποφευχθεί η απομάκρυνση επαναιωρούμενων στερεών κατά την παροχή αιχμής κατασκευάζονται στην είσοδο και στην έξοδο της δεξαμενής κατάλληλα τοιχώματα για τη μείωση της ταχύτητας των λυμάτων και την αποτροπή διαφυγής των στερεών. Συχνά το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με την κατασκευή δύο διαμερισμάτων στη δεξαμενή, εκ των οποίων το πρώτο τμήμα θα πρέπει να έχει το διπλάσιο όγκο από το δεύτερο. Ο συνολικός ωφέλιμος όγκος της δεξαμενής θα πρέπει να είναι διπλάσιος της μέσης ημερήσιας παροχής με ελάχιστη χωρητικότητα 2,50 m³. Είναι προτιμότερη η υπερδιαστασιολόγηση της δεξαμενής σε σχέση με την υποδιαστασιολόγηση, καθώς επιτυγχάνεται καλύτερη καθίζηση. Το ελεύθερο ύψος από την ανώτατη στάθμη των λυμάτων πρέπει να είναι 0,3 m. Οι δεξαμενές πρέπει να είναι καλυμμένες και να φέρουν οπές για εξαερισμό στην οροφή.
Δεξαμενή τύπου Imhoff
Το σύστημα τύπου Imhoff αποτελείται από δύο κατακόρυφες δεξαμενές με κωνικούς πυθμένες και χρησιμοποιείται για μεγαλύτερες παροχές σε σχέση με την απλή σηπτική δεξαμενή. Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο άνω θάλαμος λειτουργεί ως δεξαμενή καθίζησης για την απομάκρυνση των στερεών και ο κάτω θάλαμος λειτουργεί για την αναερόβια χώνευση. Μπορούν να λειτουργήσουν είτε αυτόνομα είτε ως πρωτοβάθμια καθίζηση και ενδείκνυνται για τις περιπτώσεις που ο χώρος είναι περιορισμένος.

Ένα μεγάλο ποσοστό ανακαινίσεων υφιστάμενων κτιρίων αφορά σε εργασίες υδατοστεγανότητας, συχνά σχετιζόμενης με το φαινόμενο της ανιούσας υγρασίας. Η κίνηση του νερού μέσα στη μάζα των πορωδών δομικών στοιχείων, αντίθετα με τη βαρύτητα, οφείλεται στο τριχοειδές φαινόμενο λόγω των δυνάμεων συνοχής και συνάφειας των μορίων του νερού.

Στα πλαίσια του project “Place a Forest” στην αναμόρφωση μιας παιδικής βιβλιοθήκης, οι αρχιτέκτονες επαναχρησιμοποίησαν τα εγκαταλελειμμένα πλέγματα αλουμινίου των παραθύρων, τα οποία και κρέμασαν στο ταβάνι σε συνδυασμό με τα φωτιστικά, όπως ακριβώς τα κλαδιά και τα φύλλα σε ένα δάσος.
Φωτογραφίες: Hey! Cheese

Το κατάστημα "Banema concept store" σχεδιάστηκε για να αποτελεί ταυτόχρονα μία αίθουσα εκθέσεων υλικών και ένα κατάστημα προϊόντων σχεδιασμού σε έναν ενιαίο χώρο, ο οποίος μοιράζεται δύο πολύ διαφορετικές δραστηριότητες με διαφορετικά προϊόντα, ρυθμούς και πελάτες. Ο χώρος είναι οργανωμένος κατά μήκος ενός επίπλου που ελίσσεται στο χώρο, σχεδιασμένο από ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, δημιουργώντας χώρους για χρήση των κοινών δραστηριοτήτων, των χώρων συναντήσεων, αλλά και των εκθέσεων.
Φωτογραφίες: Francisco Nogueira

Τοποθετημένη σε μία ήδη πυκνοκατοικημένη περιοχή, η κατοικία "Casa Ferrum" ενσαρκώνει τους γρήγορους και ζωντανούς ρυθμούς της πόλης Μοντερέι στο Μεξικό. Μια συνεχής "κορδέλα" από μεταλλικούς σωλήνες τυλίγει την περίμετρο του κτιρίου. Οι στρογγυλεμένες γωνίες τονίζουν τη ροή αυτής της περιμετρικής γραμμής, διαλύοντας τους διακριτούς όγκους και τις προσόψεις, ενώ ταυτόχρονα μαλακώνουν τις αιχμηρές γωνίες που δημιουργούνται από την τραπεζοειδή θέση του κτιρίου. Τα διάτρητα ανοίγματα και τα χωνευτά φυτευτά παράθυρα προσθέτουν βάθος, υφές και σκίαση.
Οι μεταλλικοί σωλήνες έχουν πολλαπλές χρήσεις και ιδιότητες. Χρησιμεύουν ως μία πρόσθετη πρόσοψη προστασίας από τη βροχή για τους στερεούς τοίχους, ως ένα μέσο ιδιωτικότητας και σκίασης για επιλεγμένα παράθυρα και ως υπαίθρια οθόνη δύο επιπέδων για τον προθάλαμο της εισόδου και τον εξωτερικό χώρο διαβίωσης. Το λευκό χρώμα έρχεται σε αντίθεση με το σκούρο μπρονζέ φινίρισμα των κουφωμάτων των παραθύρων, τις συρόμενες γκαραζόπορτες και την περιστρεφόμενη μπροστινή πόρτα.
Το σπίτι και ο χώρος σχεδιάστηκαν γύρω από ένα ήδη υπάρχον δέντρο, το οποίο λειτουργεί ως το επίκεντρο του ιδιωτικού κήπου και του υπαίθριου χώρου διαβίωσης. Η πρόσοψη από σκυρόδεμα με την περιμετρική διάταξη των σωλήνων παρέχει σκιά σε έναν υπαίθριο χώρο καθιστικού και τραπεζαρίας, ενώ μια λίμνη εκτείνεται κατά μήκος του νότιου χώρου του γκαζόν.
Μέσα στο σπίτι, οι ιδιωτικοί χώροι -συμπεριλαμβανομένων των υπνοδωματίων, των οικογενειακών κοινόχρηστων χώρων και των βοηθητικών χώρων όπως η κουζίνα και το βοηθητικό δωμάτιο- χωρίζονται σε δύο πτέρυγες. Σε κάθε πτέρυγα, οι ιδιωτικοί χώροι συνδέονται με τους κοινόχρηστους χώρους, συμπεριλαμβανομένου του σαλονιού διπλού ύψους και μιας τραπεζαρίας που "βλέπει" στο υπαίθριο καθιστικό. Ο τρίτος όροφος φιλοξενεί μια αίθουσα παιχνιδιών/home theater και τη βεράντα, τα οποία εκμεταλλεύονται στο έπακρο την πανοραμική θέα της τοποθεσίας στην οροσειρά "Sierra Madre Oriental" στα βόρεια και νότια.
Η παλέτα υλικών που χρησιμοποιήθηκε για το εσωτερικό δημιουργεί έναν ανοιχτό διάλογο με το εξωτερικό. Πέτρινο δάπεδο από φυσική πέτρα χρησιμοποιήθηκε στο ισόγειο -το οποίο συνεχίζεται από το εσωτερικό στο εξωτερικό, ενώ θερμότερο δρύινο δάπεδο χρησιμοποιήθηκε για τους πάνω ορόφους. Τα εσωτερικά παράθυρα και τα γυάλινα διαχωριστικά συνδέουν αρμονικά το εσωτερικό με το εξωτερικό, παρέχοντας φυσικό φως και οπτικές συνδέσεις σε όλο το σπίτι, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν ηχομόνωση και ιδιωτικότητα. Πάνω από τα μεγάλα ανοίγματα στο καθιστικό, η επένδυση από κάθετα ξύλινα στοιχεία προσομοιάζει στο μοτίβο των εξωτερικών περιμετρικών σωλήνων. Ένα βαθύ και στενό παράθυρο στην επένδυση πλαισιώνει και τονίζει τον θόλο του υπάρχοντος δέντρου.

Η "Taresso" αποτελεί μία από τις πρωτοπόρες εταιρίες εισαγωγής, επεξεργασίας, λιανικής και χονδρικής διανομής καφέ στην Ελλάδα, στόχος της ήταν η δημιουργία ενός κεντρικού "concept store" όπου οι πελάτες θα μπορούν να εκπαιδευτούν, να αγοράσουν και να απολαύσουν εξειδικευμένες γεύσεις καφέ. Ο στόχος των αρχιτεκτόνων ήταν να μεταφερθεί η φιλοσοφία και η ταυτότητα της εταιρίας σε έναν χώρο στο κέντρο της Αθήνας και ουσιαστικά να αποδοθεί το φυσικό περιβάλλον περιοχών παραγωγής όπως Βραζιλία, Κολομβία, Κόστα Ρίκα και Αιθιοπία μέσα στο αστικό ιστό.
Το κτίριο με τοποθεσία επί της οδού Κηφισιάς στο ύψος περιοχής Αμπελοκήπων, στην καρδιά του ιστού της Αθήνας αποτέλεσε πρόκληση για τους αρχιτέκτονες σε σχέση με την αντίθεση του έντονου φυσικού περιβάλλοντος της ζούγκλας που θέλησαν να αποδοθεί με το έντονο αστικό περιβάλλον τσιμέντου των όμορων κτιρίων και της περιοχής. Έτσι αποφασίστηκε ότι αυτό που αποτελούσε πρόκληση θα έπρεπε να αποτελεί δεδομένο και προχώρησαν στην ένταξη ενός έντονου πράσινου περιβάλλοντος στο εσωτερικό αλλά και στην πρόσοψη του χώρου.
Το concept σχεδιασμού αναπτύχθηκε πάνω σε δεδομένα που προσδιορίζονται από το ακατέργαστο, το φυσικό, το πράσινο και τις αισθήσεις. Σε συνέχεια αυτού επιλέχθηκαν υλικά όπως φυσικές βαφές, κονιάματα επενδύσεων, φυσική ξυλεία και τεχνικές που αποδίδουν το ακατέργαστο και την πρώτη ύλη. Θέλοντας να γίνει μία μετάφραση της φυσικής ροής που ακολουθεί ο καφές από την περισυλλογή του μέχρι την διανομή του, οι αρχιτέκτονες προχώρησαν σε ειδικές γραμμικές ξύλινες κατασκευές σε συνδυασμό με πράσινα φυτά που αγκαλιάζουν τον χώρο και δημιουργούν ένα αίσθημα πληρότητας χώρου όπως ακριβώς και στις φυτείες καφέ.
Τα διακοσμητικά στοιχεία, τα έπιπλα και τα φωτιστικά ακολουθούν το γενικότερο concept, άλλοτε προσδιορίζονται πιστά από το φυσικό στοιχείο και άλλοτε προσδίδουν λεπτομερειακά το σύγχρονο.
Η εταιρική ταυτότητα της εταιρίας αφομοιώθηκε στον χώρο και η αλληλεπίδραση τους ενίσχυσε το τελικό αποτέλεσμα αφήνοντας ένα μοναδικό αποτύπωμα στην περιοχή που περιβάλλεται από στοιχεία τσιμέντου. Η ολοκλήρωση ήρθε με τη λειτουργία του καταστήματος και το άρωμα καφέ να δίνουν άλλη διάσταση στην εμπειρία του επισκέπτη.