Τα κατακόρυφα ξύλινα στοιχεία στο ξενοδοχείο στην Αλόννησο, εκτός από τη χρήση τους ως περσίδες για το φιλτράρισμα του ήλιου, χρησιμοποιούνται με διαφορετική πύκνωση και πλέξη ως εξωτερικά διαχωριστικά στους εξώστες των δωματίων.
Φωτογραφίες: Alvaro Valdecantos

ΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ


Η υψηλή κατανάλωση ενέργειας των κτιρίων συνδυάζεται και με σημαντική ενεργειακή σπατάλη λόγω ποικίλων αστοχιών στο σχεδιασμό, στην κατασκευή, στη συντήρηση αλλά και στον τρόπο χρήσης και λειτουργίας τους. Ο περιορισμός της κατανάλωσης ενέργειας των κτιρίων αποτελεί σήμερα βασική προτεραιότητα των αναπτυγμένων κοινωνιών. Επιτυγχάνεται μέσω της μείωσης και της βελτίωσης της χρήσης ενέργειας από τα ενεργητικά και παθητικά συστήματά τους.

Καθοριστική συνθετική αρχή στην αναμόρφωση αυτού του εστιατορίου υπήρξε ο συνδυασμός σκουρόχρωμων γκρι μεταλλικών στοιχείων και ξύλινων κατασκευών στο φυσικό τους χρώμα. Η μεταλλική πέργκολα και η κεντρική είσοδος κυριαρχούν σε ένα μοτίβο ασύμμετρης επανάληψης μετάλλων και αποφλοιωμένης λυγαριάς. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν επιφάνειες με έντονα τα στοιχεία της ασιατικής κουλτούρας.
Φωτογραφίες: Μίνος Αλχανάτης

Το ML apartment είναι ένα σύγχρονο διαμέρισμα 100 m2 στην Κομοτηνή που σχεδίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο Nasia Spyridaki Architecture & Design. Η πρόταση περιελάμβανε αναδιαμόρφωση του εσωτερικού δημιουργώντας νέους χώρους, λειτουργικούς και με υλικά που επιτυγχάνουν μια αίσθηση φιλόξενου και οικείου περιβάλλοντος σε συνδυασμό με καθαρές γεωμετρίες. Το ύφος του βιομηχανικού loft με industrial στοιχεία, αλλά στην πιο "ζεστή" εκδοχή του (cosy) ήταν αυτό που εναρμόνιζε όλα τα παραπάνω και για αυτό το λόγο τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ξύλο, μέταλλο, τουβλάκια και πλακάκια τύπου πέτρας και μωσαϊκού, υλικά που συναντάει κανείς σε βιομηχανικούς χώρους.
Η κεντρική είσοδος οδηγεί άμεσα στους χώρους κυρίας χρήσης της κατοικίας. Το σαλόνι και η τραπεζαρία διαχωρίζονται από τη σύνθεση της τηλεόρασης και το τζάκι δημιουργώντας δύο διακριτούς χώρους, με οπτική ωστόσο επαφή. Η ίδια λογική ακολουθήθηκε και στη διαμόρφωση της κουζίνας, οριοθετώντας μεν με τη διαφοροποίηση του δαπέδου, καθώς το ξύλινο δάπεδο του σαλονιού διαδέχεται πλακάκι με υφή φυσικής πέτρας, ενοποιώντας της δε με το υπόλοιπο σπίτι μέσω ενός γυάλινου διαχωριστικού με μεταλλικό σκελετό.
Στην κρεβατοκάμαρα χρησιμοποιήθηκαν πιο γήινοι τόνοι, παίζοντας με χάλκινους καθρέφτες και τζαμαρίες. Στο playroom οι γκρι τόνοι κυριαρχούν δημιουργώντας ένα πιο αυστηρό βιομηχανικό αποτέλεσμα, που "μαλακώνει" με neon φωτισμό σε θερμή απόχρωση και ξύλινες λεπτομέρειες. Ο ξενώνας είναι το μόνο δωμάτιο του διαμερίσματος που κινείται στους λευκούς τόνους με στόχο να εκπέμπει ρομαντική διάθεση και να διαφοροποιείται από το υπόλοιπο διαμέρισμα. Στο λουτρό δημιουργήθηκαν χωρίσματα έτσι ώστε τόσο το πλυσταριό όσο και το ντους να απομονώνονται από τον υπόλοιπο χώρο με μεταλλικής κατασκευής γυάλινα διαχωριστικά.

Ο χώρος της εισόδου του μουσείου διαμορφώνεται με δύο περιστρεφόμενες μεταλλικές πόρτες. Για την κατασκευή τους επιλέχθηκε λαμαρίνα επεξεργασμένη με λέιζερ κοπής CNC. Η επιλογή του χρώματος στην αρχιτεκτονική σύνθεση των μεταλλικών κατασκευών επιλέχθηκε με στόχο την εναρμόνιση με τη χρωματική παλέτα των φυσικών αποχρώσεων της τοπικής πέτρας, με την οποία κατασκευάστηκε το μουσείο.
Φωτογραφίες: Simone Bossi

Στην ενιαία εσωτερική επένδυση των τοίχων του κομμωτηρίου ενσωματώνονται κρυφές πόρτες για βοηθητικά δωμάτια και εσωτερικοί αποθηκευτικοί χώροι, οι οποίοι στοχεύουν στη διατήρηση καθαρών όψεων και συμβάλλουν στη λειτουργικότητα του χώρου. Αυτές οι "κρυφές" πόρτες και ειδικές κατασκευές ενισχύουν το σύγχρονο ύφος του χώρου.
Φωτογραφίες: Creative Photo Room

Τα φυτά είναι ένα στοιχείο που επαναλαμβάνεται στο χώρο, διαμορφώνοντας την αίσθηση ιδιωτικότητας μεταξύ των θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα επιτρέπουν στο φως να διαχέεται ομοιόμορφα και να δημιουργεί ένα ενδιαφέρον παιχνίδι φωτός και σκιάς.
Φωτογραφίες: Creative Photo Room

Κεντρικός στόχος του σχεδιασμού ήταν ο επαναπροσδιορισμός της "εμπειρίας" μιας κτηνιατρικής κλινικής. Πιο συγκεκριμένα, η αρχιτεκτονική προσέγγιση διερευνά τον τρόπο, με τον οποίο το ιδιαίτερα απαιτητικό λειτουργικό πρόγραμμα και οι υψηλές προδιαγραφές κατασκευής μπορούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον φιλικό και οικείο τόσο για τους χρήστες του όσο και για τους τετράποδους ασθενείς και τους ιδιοκτήτες τους.

Αρχιτεκτονική σύνθεση
Προσεγγίζοντας το κτίριο, μπορεί κανείς να αναγνωρίσει τους τρεις όγκους, που το συνθέτουν και διαχωρίζουν τις αντίστοιχες χρήσεις του. Ακολουθώντας τον άξονα δημόσιου - ιδιωτικού, ο όγκος που γειτνιάζει με τον οδικό άξονα, φιλοξενεί το χώρο υποδοχής των πελατών. Ο συγκεκριμένος χώρος λειτουργεί ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του εξωτερικού χώρου της κτηνιατρικής κλινικής και των κύριων εσωτερικών λειτουργιών της. Αρχιτεκτονικά, αυτό το στοιχείο μεταφράζεται μέσω της χρήσης εκτενών ανοιγμάτων, τα οποία επιτρέπουν την οπτική επαφή και "σύνδεση" του εσωτερικού με το εξωτερικό. Ο χώρος αναμονής διαμορφώνεται από ξύλινους κύβους, ελεύθερους στο χώρο, μία μεταβλητότητα που του επιτρέπει να αναδιαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες της περίστασης. Επιπροσθέτως, η χωρική ευελιξία του χώρου αναμονής προσφέρει τη δυνατότητα φιλοξενίας παρουσιάσεων και σεμιναρίων μικρής κλίμακας, καθώς και άλλων δραστηριοτήτων. Σημαντικό μορφολογικό στοιχείο αυτού του όγκου αποτελεί το εξωτερικό στέγαστρο, το οποίο "τυλίγει" συνολικά τον όγκο της υποδοχής, και τονίζει την είσοδο του κτιρίου, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνει τη βάση των κάθετων ξύλινων σκιάστρων.
Από το χώρο αναμονής, διακρίνονται τα δύο εξεταστήρια, δηλαδή οι χώροι όπου εκτελείται η κύρια λειτουργία της κτηνιατρικής κλινικής. Τα εξεταστήρια χωροθετούνται κεντρικά του κτιρίου και σηματοδοτούνται από δύο στοιχεία: την ξύλινη επένδυση και τις δύο γυάλινες μαύρες πόρτες, εκατέρωθεν της υποδοχής. Οι συγκεκριμένοι χώροι είναι και οι μόνοι, όπου επιτρέπεται η πρόσβαση του κοινού. Αυτός ο πυρήνας μαζί με τους χώρους των εργαστηρίων και του χειρουργείου, συνθέτουν το δεύτερο και μεγαλύτερο σε έκταση όγκο του κτιρίου.
Ο τρίτος όγκος έχει δημιουργηθεί από σκυρόδεμα και γειτνιάζει τόσο με τον όγκο της υποδοχής όσο και με το δρόμο. Λειτουργεί ως ημιανεξάρτητο τμήμα της κλινικής και σε αυτόν παρέχεται ειδική περιποίηση και φροντίδα στους τετράποδους πελάτες.
Ως κεντρικός συνθετικός άξονας ορίζεται η συνεχής επικοινωνία των εσωτερικών χώρων της κλινικής, ώστε να παρέχεται άμεση πρόσβαση σε αυτούς από τους γιατρούς, ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται η ευκολία μετάβασης του προσωπικού από το χώρο υποδοχής στο εξεταστήριο, στο ακτινολογικό εργαστήριο και από εκεί στο γενικό εργαστήριο, στο χειρουργείο και στο νοσηλευτήριο.

Βιοκλιματικά χαρακτηριστικά
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι μεταλλικής κατασκευής, ενώ οι τοιχοποιίες πλήρωσης έχουν πραγματοποιηθεί από ξηρά δόμηση. Στο πλαίσιο της βιοκλιματικής προσέγγισης του έργου, έχουν προβλεφθεί, πέρα από τη μόνωση στο εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου, φυσικός φωτισμός και αερισμός σε όλους τους κύριους χώρους, καθώς και φωτοβολταϊκό σύστημα στην οροφή για χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Επιπροσθέτως, έχουν τοποθετηθεί κατακόρυφα σκίαστρα στο χώρο υποδοχής, ώστε να περιοριστεί η ακτινοβολία του δυτικού ήλιου κατά τη θερινή περίοδο. Για τα κατακόρυφα σκίαστρα επιλέχθηκε ξύλο ιρόκο, λόγω της αυξημένης αντοχής του, ενώ γενικότερα η χρήση του ξύλου τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά συμβάλλει στο αίσθημα της οικειότητας. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στους χώρους του κτιρίου πληρούν τις προδιαγραφές για χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος.

 

Ο φέρων οργανισμός του σταδίου είναι κατασκευασμένος από σκυρόδεμα με ορθογωνικό σχήμα και διαστάσεις περίπου 180 × 130 (m), ενώ οι θέσεις των θεατών προστατεύονται από το μεταλλικό στέγαστρο και την PVC μεμβράνη. Ο μεταλλικός φορέας του στεγάστρου κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου στην Ιταλία. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε και συναρμολογήθηκε επί τόπου στο έργο. Η επιφάνεια που στεγάζεται είναι περίπου 13.500 m2 και η μεταλλική κατασκευή αποτελείται από τα εξής τμήματα:
· Σύστημα ανάρτησης από τους πυλώνες.
· Κυρίως τόξα.
· Εσωτερικά, εξωτερικά και ενδιάμεσα μεταλλικά δαχτυλίδια.
· Ενδιάμεσοι σύνδεσμοι.
· Δευτερεύοντες σύνδεσμοι.
· Μεταλλικά τόξα υποστήριξης της μεμβράνης στέγασης.
· Μεταλλικοί διάδρομοι επίσκεψης και κυκλοφορίας στο στέγαστρο.
· Εφέδρανα μονής και διπλής κατεύθυνσης.


Λόγω της θέσης του γηπέδου εντός του οικιστικού ιστού, επιλέχθηκε η ανέγερση από το εσωτερικό του σταδίου. Η διαδικασία ανέγερσης πραγματοποιήθηκε τμηματικά, σε 4 φάσεις (βόρεια, δυτική, ανατολική και νότια πλευρά). Οι φάσεις εφαρμογής του μεταλλικού στεγάστρου, καθώς και της τελικής επικάλυψης, συνοψίζονται στην παρακάτω ακολουθία:
· Τοποθέτηση των προσωρινών πύργων ανέγερσης.
· Τοποθέτηση των εφεδράνων στην περιμετρική δοκό από σκυρόδεμα.
· Τοποθέτηση του συστήματος ανάρτησης.
· Τοποθέτηση των κυρίως μεταλλικών φορέων.
· Τοποθέτηση των δευτερευόντων στοιχείων της στέγης.
· Τοποθέτηση των διαδρόμων κυκλοφορίας.

Προσωρινοί πύργοι
Για την ανέγερση του μεταλλικού στεγάστρου χρησιμοποιήθηκαν προσωρινοί μεταλλικοί πύργοι, οι οποίοι υποδέχτηκαν τα τμήματα των κυρίως μεταλλικών φορέων κατά την ανέγερσή τους. Οι προσωρινοί πύργοι, που χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση, είναι συνολικά 12 (από 2 στη βόρεια και νότια πλευρά και από 4 στην δυτική και ανατολική πλευρά). Οι πύργοι κατασκευάστηκαν από μεταλλικές διατομές, είχαν διαφορετικό ύψος ο καθένας, ενώ είχαν περίπου την ίδια κάτοψη με διαστάσεις 5×2,5 (m).
Οι προσωρινοί πύργοι μετέφεραν τα φορτία του στεγάστρου κατά τη φάση της ανέγερσης στη θεμελίωση του κτιρίου και για αυτό το λόγο προεκτάθηκαν και στα υπόγεια τμήματα του κτιρίου, έως τη θεμελίωση, περνώντας από τις ενδιάμεσες πλάκες, χωρίς ουσιαστικά να διακόπτεται ο φορέας τους με τη χρήση μεταλλικών πλακών και αγκυρίων.

Εφέδρανα
Τα εφέδρανα που χρησιμοποιήθηκαν για την έδραση της μεταλλικής στέγης είναι συνολικά 54 και εδράστηκαν στο φέροντα οργανισμό του γηπέδου μέσω περιμετρικής δοκού από σκυρόδεμα. Πρόκειται για 46 εφέδρανα δύο διευθύνσεων και 8 εφέδρανα μίας διεύθυνσης.

Σύστημα ανάρτησης
Το σύστημα ανάρτησης είναι μια κατασκευή πολυγωνικού σχήματος, η οποία συνδέεται με τους πυλώνες από σκυρόδεμα μέσω δύο μεταλλικών ενθέτων, τα οποία τοποθετήθηκαν στους πυλώνες κατά τη φάση της σκυροδέτησής τους σε υψόμετρα 25 m και 35 m περίπου. Το συγκεκριμένο σύστημα ανάρτησης εφαρμόζεται στον κόμβο σύνδεσης μεταξύ του φέροντα οργανισμού του σταδίου και της μεταλλικής στέγης και, με την ακρίβεια κατασκευής του, ουσιαστικά προσδιορίζει και καθορίζει τη γενική γεωμετρία της. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στη σύνδεση του συστήματος με το ακραίο τμήμα του κυρίως φορέα. Η συνολική κατασκευή αποτελείται από κοιλοδοκούς κυκλικής διατομής και συγκολλητά στοιχεία, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους και με ήλους. Οι εργασίες συναρμολόγησης, όπου αυτό ήταν εφικτό, εκτελέστηκαν στο έδαφος, ώστε να μειωθούν κατά το δυνατόν οι εργασίες στο ύψος.

Συναρμολόγηση κυρίως φορέων
Για λόγους ορθότερης διαχείρισης των εργασιών συναρμολόγησης στο έδαφος και ανύψωσης αποφασίστηκε οι κύριοι φορείς της βόρειας και της νότιας πλευράς να χωριστούν σε 3 τμήματα και οι φορείς της ανατολικής και δυτικής πλευράς σε 5 τμήματα. Στη βόρεια και στη νότια πλευρά, πραγματοποιήθηκε αρχικά η ανύψωση των δύο ακραίων τμημάτων και, έπειτα, του μεσαίου τμήματος. Η ανύψωση των φορέων της ανατολικής και της δυτικής πλευράς έγινε πρώτα στα δύο ακραία και στο κεντρικό τμήμα και στη συνέχεια εφαρμόστηκαν στα δύο ενδιάμεσα τμήματα. Μετά από την ανύψωση των τμημάτων και την εναπόθεσή τους επάνω στα ανώτερα τμήματα των προσωρινών πύργων ανύψωσης ακολούθησε η σύνδεση τους μέσω εργασιών συγκόλλησης. Έπειτα από την ολοκλήρωση των εργασιών συγκόλλησης σε ύψος και την τοποθέτηση κάποιων δευτερευόντων στοιχείων, τα οποία συνέδεσαν την κατασκευή με το φέροντα οργανισμό του κτιρίου και τη σταθεροποίησαν, ακολούθησε η αποσυναρμολόγηση των προσωρινών πύργων, η προσθήκη όλων των δευτερευόντων στοιχείων και, τέλος, των διαδρόμων πρόσβασης.

Μεμβράνη
Η εφαρμογή της μεμβράνης έγινε επάνω σε μεταλλικά τόξα, τοποθετημένα στα δευτερεύοντα στοιχεία της μεταλλικής κατασκευής. Η τοποθέτηση πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την ακολουθία ολοκλήρωσης του μεταλλικού φορέα σε κάθε πλευρά. Η συνολική καλυπτόμενη επιφάνεια είναι 13.500 m2 και αποτελείται από 54 τμήματα συνολικά, εκ των οποίων τα 20 έχουν τραπεζοειδές σχήμα ενώ τα 34 έχουν ορθογωνικό.
Υπάρχουν τρεις βασικοί διαφορετικοί τύποι με βάση το σχήμα και τις διαστάσεις:
· Τμήματα με ορθογωνικό σχήμα, διαστάσεων 10,20 × 25,30 (m).
· Τμήματα με ορθογωνικό σχήμα, διαστάσεων 12,75 × 25,30 (m).
· Τμήματα με τραπεζοειδή σχήματα, διαστάσεων 2,60 έως 10,20 × 25,30 (m).
Η μεμβράνη συνδέεται με τα δευτερεύοντα στοιχεία της στέγης με μεταλλικούς συνδέσμους, ενώ το τελικό της σχήμα προσδιορίζεται από μεταλλικά τόξα, τα οποία τοποθετούνται μεταξύ των δευτερευόντων στοιχείων. Σε κάθε τμήμα μεμβράνης τοποθετούνται τρία μεταλλικά τόξα. Το συνολικό μήκος των τόξων που τοποθετήθηκαν είναι 1.600 m περίπου.

 

ΑΣΤΟΧΙΕΣ & ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ


Οι γυάλινες όψεις αποτελούνται από διαφανείς ή αδιαφανείς γυάλινες επιφάνειες με ή χωρίς μεταλλικό πλαίσιο και σύστημα στήριξης - ανάρτησης στην υποκείμενη δομική κατασκευή του κτιρίου (δοκούς, υποστυλώματα, δάπεδα, τοιχοποιίες). Ο μεταλλικός σκελετός σε συνδυασμό με το σύστημα αγκύρωσης σχεδιάζονται έτσι ώστε να μεταφέρουν τις ανεμοπιέσεις και τα σεισμικά φορτία στο φέροντα οργανισμό, ενώ η γυάλινη επιφάνεια οφείλει να παρέχει την απαιτούμενη φωτεινότητα, υδατοστεγανότητα, αεροστεγανότητα και θερμομονωτική προστασία στο εσωτερικό του κτιρίου. Η επίτευξη του ρόλου μιας γυάλινης όψης καθορίζεται όχι μόνο από τη λειτουργία των επιμέρους στοιχείων της, αλλά και από τη συμβατότητα μεταξύ τους.

 

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies ώστε να βελτιώσει την εμπειρία περιήγησης.